"พี่คะ ของที่ซื้อมาเอาไปจัดไว้ในห้องเครื่องดื่มทั้งหมดเลยใช่ไหมคะ"
จากที่กำลังเอียงอายสายตาคมนั้นอยู่ เกวลินรีบเรียบสติแล้วหันกลับมามองตามเสียง
"ใช่จ้า"
"???" ขณะที่เกวลินหันมาตอบ เพลิงก็ได้หันมามองเช่นกัน
ดวงตากลมสวยที่แฝงไว้ด้วยความเศร้าปรายมองไปดูผู้ชายนั่งอยู่ข้างๆ คนที่เธอคุยด้วย "????" เวลานี้ไม่รู้ว่าเครื่องหมายคำถามที่ผุดขึ้นมาของใครจะมากกว่ากัน
เกวลินแอบมองดูสายตาเพลิงตอนมองเด็กฝึกงาน เป็นผู้ชายที่ไหนก็ต้องตะลึง เพราะน้องเขาสวยน่ารักขนาดนี้ ส่วนเธอเป็นแม่หม้ายลูกติดใครจะมาสนใจล่ะ "เดี๋ยวพี่ไปช่วยดีกว่า" พอคิดได้เกวลินก็ลุกเดินมาช่วยยกของจากในมือเมขลา
แต่ตอนนี้คนที่ถือของพะรุงพะรังอยู่ชาไปทั้งตัว ไม่คิดว่าจะมาเจอคนที่เธอไม่อยากเจอในที่ทำงาน แถมเป็นบริษัทของพี่ชายด้วย
ในห้องเครื่องดื่ม..
"ที่เหลือเดี๋ยวพี่ทำเอง เราออกไปจัดโต๊ะทำงานตัวเองเถอะ" พอวางของเสร็จเกวลินก็บอกให้เมข
