“ไม่ทำอะไรเลยค่ะ แค่ปฏิเสธความต้องการของเขา ก็หนูแหวนเป็นพยาบาลไม่ใช่ผู้หญิงหากิน”
“อืม...แล้วเขาไม่โกรธเอารึ”
“โกรธซิค่ะคุณแม่อธิการ อเล็คโกรธหนูแหวนมาก จนหนูแหวนนึกว่าตัวเองจะโดนเขาปลดออกจากตำแหน่งที่ทำอยู่เสียอีก เพราะไปทำให้คนที่พิจารณาเงินเดือนหรืออนุมัติเงินเดือนของเราเกิดความไม่พอใจ”
“แล้วทำไม?”
“อ๋อ...ทำไมถึงกลับมามองหน้ากันติดอย่างนั้นใช่ไหมคะ?”
“ใช่จ้ะ ทำไมล่ะ?”
“มันเป็นเรื่องตลกที่หนูแหวนไม่อยากจะคิดเลยค่ะ คุณป้าบ้านเช่าที่หนูแหวนอาศัยอยู่ถูกโจรดักปล้น แต่! อเล็คอีกนั่นล่ะค่ะเป็นคนไปช่วย จนหนูแหวนกับเขาเปลี่ยนมุมมองที่ใช้มองกัน ในความเลวร้ายอเล็คก็ยังมีส่วนดีๆ เหลืออยู่ อาจจะเป็นเพราะเขาเติบโตมาในวงจรชีวิตแบบนั้น เขาถึงเหยียดหยามผู้หญิงที่หวังสบายทางลัดก็เป็นได้ค่ะ”
“คนเรานะหนูแหวน รู้หน้ายังไม่รู้ถึงจิตใจลึกๆ
