“หึๆ...รสชาติกระต่ายตัวน้อยๆ มันจะหอมหวานละมุนละไมอย่างที่คาดการณ์ไว้หรือเปล่านะ”
...
“แหมลงไปทานข้าวมา กลับมายิ้มหน้าบานเลยนะ มีอะไรดีๆ เล่าให้พี่ฟังอีกไหม? หนูแหวน” ศรีนวลยิงประเด็นเมื่อเพื่อนร่วมงานกลับมาจากทานมื้อกลางวันเธอร่าเริงมากขึ้นกว่าเดิมอีกนับเท่าตัว
“ไม่มีอะไรค่ะพี่ศรีนวล หนูแหวนแค่ดีใจแทนน้องๆ”
“ดีใจอะไรรึ...ขยายหน่อย พี่กำลังรอฟังอยู่ จะได้ช่วยหนูแหวนดีใจด้วยอีกคน”
“มีคนใจบุญอยากจะบริจาคทรัพย์ช่วยน้องๆ ค่ะหนูแหวนเลยพลอยดีใจแทนน้องๆ ไปด้วย”
“โอ!ดีจังใครกันนะ เอ... หนูแหวนยังไม่ได้ออกไปทางไหน แสดงว่าคนๆ นั้นเป็นพนักงานอยู่ที่บริษัทเราด้วย ใช่ไหมล่ะ?”
“ค่ะ คนใจดีทำงานอยู่ที่ไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์ และที่สำคัญเขารวยมาก คงจะบริจาคไม่ใช่น้อยๆ”
“อืมๆ...รวยด้วย ใคร?...แย้มๆ หน่อยพี่จะได้เดาทางถูก”
