หลังจากทานอาหารค่ำเสร็จน่านฟ้าและปันปันก็ขอตัวกลับคอนโด น่านฟ้าเข้ากับแม่ของปันปันได้เป็นอย่างดี อาจจะเพราะว่าเธอมีนิสัยน่ารักเข้ากับคนง่ายเหมือนปันปันล่ะมั้ง ส่วนปราณแม้ว่าจะดูไม่ได้อะไรกับเขา แต่ก็เดาไม่ออกว่าปราณชอบน่านฟ้าหรือเปล่า เลยทำให้แอบเกร็งๆ บ้างอยู่บางครั้ง บวกกับปลาบปลื้มที่เอาแต่แขวะ เอาจริงๆ ถ้าบนโต๊ะอาหารวันนี้ไม่มีเด็กนี่ คงจะดีกว่านี้ไม่ใช่น้อยเลย “ปันขอโทษแทนปลื้มด้วยนะคะ ทำให้พี่น่านอึดอัดเลย” “ไม่เลยครับ ปกติพี่กับน้องปลื้มก็เป็นแบบนี้ คงจะหวงอัญชันมาก ขนาดไปคุยแล้วว่าพี่ไม่ได้คิดอะไรกับอัญชันก็ยังไม่วายแขวะเหมือนเดิม” “รักแรกของปลื้มน่ะ ปลื้มเลยหึงหวงเป็นพิเศษ ปลื้มชอบอัญชันมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว” “อ้อ แบบนี้นี่เอง” วันนี้ที่ไปบ้านปันปัน เขาก็เพิ่งมารู้ว่าบ้านของเธอเป็นหมอกันทั้งครอบครัว แถมยังเป็นถึงเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังด้วย ทีแรกก็คิดว่าเธอคงจะเป็นลูกคนรวยธ