“อื้ม” คนใต้ร่างตาปรือตอบไปส่งๆ ความต้องการตอนนี้มันแรงกล้ามากๆ ไม่มีกระจิดกระใจมาสนใจอย่างอื่นแล้ว
“ปันครับ ไม่เอา ตอบก่อน!!” กว่าจะได้กินกระต่ายน้อยแสนหวาน ทำเอากระเพาะแห้งกันพอดี ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกล เอาวะ มัดมือชกมันตอนนี้เลย ตื่นมาจะได้มีสถานะ ครั้งต่อไปเวลาจะจิ้ม จะได้ง่ายๆ จะได้ไม่ต้องมาคอยทรมานแบบนี้
ไม่รู้ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่ ที่จะต้องมาเรียกร้องขอสถานะกับเธอ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้คิดที่จะคบใครเป็นตัวเป็นตน หรือเพราะเป็นเธอ มันเลยทำให้ความคิดเปลี่ยน?
“ค่ะพี่น่าน ปันตกลง ทีนี้พี่น่านจะช่วยปันได้หรือยังคะ อ๊ะ!” เสียงหวานถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอทันที เมื่อได้รับคำยืนยันของปันปัน น่านฟ้าก็ไม่รอช้ารีบก้มลงฉกชิมความนุ่มของริมฝีปากสีหวานของปันปัน และเหมือนว่าเธอจะตอบรับกับมาได้ดีเยี่ยม รับส่งทุกสัมผัสของเขาไม่มีขาดตกบกพร่อง
ลิ้นหนาเกี่ยวตวัด หยอกเย้ากับลิ้
