หลังจากวันนั้นที่การันต์และชมพูล้ำเส้นเกินคำว่าพ่อลูกไปแล้ว ก็ทำให้ทั้งสองคนเข้าหน้ากันไม่ติดด้วยว่าการันต์พยายามหลบหน้าหลบตาของเธอตลอดเวลา ด้วยการทำงานทุกวัน และค่ำมืดดึกดื่นทุกวันแล้วกลับมาในเวลาที่ทุกคนเข้านอนแล้ว พอตอนเช้าเขาก็รีบบอกไปตั้งแต่เช้าตรู่โดยที่ไม่ได้กินข้าวเช้าด้วยกันสักวัน จนนี่ก็ผ่านมาเป็นเวลาเดือนกว่าแล้ว
ส่วนทางด้านของชมพูเองนับตั้งแต่วันนั้นเธอก็เก็บข้าวของออกมาจากห้องเขาและมาอยู่ที่ห้องของตัวเองตามเดิม เธอไม่ได้ให้เหตุผลกับเขาเพราะหลังจากวันนั้นมาเธอกับเขาก็ยังไม่เจอกันด้วยว่าในเช้าของอีกวันเขาดันพูดในสิ่งที่เธอรับไม่ได้และเธอรู้สึกว่ามันทำร้ายจิตใจของเธอจนเกินไป
ย้อนไปเช้าวันนั้น
" เช้าแล้ว ตื่นได้แล้วชมพู "
ร่างหนาสั่งเสียงเข้ม
" อื้อ..คุณป๋าตื่นแล้วหรอคะ ทำไมตื่นเช้าจังเลย ชมพูขอนอนต่ออีกหน่อยได้ไหมคะ "
ร่างบางที่แสนงัวเงียตอบเขาออกไปแต่ก็ได้รับแต่น้ำเสีย
