Chapter 28 : ขโมยหอมแก้ม

1883 คำ

"เอ่อ..." ฉันมองพี่พัฒน์อย่างไม่เข้าใจ จะมาปล่อยบอมบ์ใส่ฉันทำไม "พี่พัฒน์แค่แซวมิเล่นหรือเปล่าค่ะ" ฉันตอบคุณพ่อ "พี่ไม่ได้แซวนะ ก็..." เขามองหน้าฉันแล้วพูด จะพูดอะไรหล่ะ ก็อะไร "ก็..." เขากวาดสายตามองทุกคนที่นั่งรอฟังอยู่ "ผมแซวเล่นก็ได้" เป็นอะไรกันเนี่ย สูบนิโคตินเยอะไปหรือยังไง พอเขาบอกว่าแซวเล่น ฉันนี่ถอนหายใจออกมายาวๆเลย ลุ้นแทบตาย ฟากผู้ใหญ่ก็ลุ้นไปตามๆกัน "แหม ตาพัฒน์เดี๋ยวนี้ชอบแซวกับเขาด้วยหรือไง" คุณพ่อฉันถาม "แค่อยากทำความสนิทสนมกับน้องให้มากขึ้นครับ" สนิทสนมงั้นหรอ ทำไมต้องเน้นคำนั้นด้วย ฉันเห็นป้าดาว กับลุงเจตน์หันมองหน้ากัน เหมือนคิดอะไรอยู่ในใจ เขาบอกให้ฉันทำตัวปกติ ฉันก็ปกติแล้วนะ แต่เขาสิพูดมาแต่ละอย่าง ใครกันแน่ที่ทำตัวไม่ปกติ หลังจากที่รับประทานอาหารกันเสร็จ ฉันก็ช่วยคุณแม่เก็บจานทั้งหมดบนโต๊ะไปไว้ที่ซิงค์ล้างจานที่เคาน์เตอร์ครัว "คุณน้าครับ เดี๋ยวผมช่วยน้องล้างจาน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม