7
1482 คำ
ธัญญ์สะดุ้งโหยงเมื่อพูดไปแล้วก็เข้าตัว มันจริงอย่างเธอว่า... เมื่อคืนเขาร่วมรักกับเธอกี่ยกกันนะ
“อย่ามาทำเป็นอาย เหมือนไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้าไปได้ ฉันก็เหมือนกับคนอื่นๆ นั่นแหละ เธอน่ะโชกโชนขนาดไหน ผ่านมากี่คนแล้วล่ะ เมื่อคืนร้อนแรงซะขนาดนั้น ทำเอาฉันหมดแรงเกือบตายคาอก” เขาพูดก่อนกวาดสายตากรุ้มกริ่มไปทั่วเรือนร่างเปลือยที่มีผ้าห่มผืนหนาปิดอยู่ ตาคมมองรอยจ้ำแดงจากฝีมือของเขา เกิดความรู้สึกร้อนระอุขึ้นมาอีกครั้ง น่าแปลกที่เขาเกลียดเธอ แต่กลับรู้สึกต้องการเรือนร่างของเธอแบบนี้
“กรี๊ดด... ไอ้บ้า อย่ามาพูดจาดูถูกฉันนะ ฉันปิดตาเพราะไม่อยากมองให้เสียตาต่างหากเล่า นายไม่มีอะไรน่ามองเลยสักนิด”
เธอพูดกลบเกลื่อนทั้งที่อายแสนอาย ยอมรับว่าจริงๆ แล้วไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้าจะๆ แบบนี้มาก่อน ขนาดชลันธรเพื่อนสาวของเธอ เค้าก็ผ่าตัดแปลงเพศเรียบร้อยแล้ว มองยังไงไม่เหมือนผู้ชายสักนิด
“ของฉันเหมือนกับผู้ชายคนอื่นนั่นแหละ” เขาเดินไปหาผ้าเช็ดตัวมาห่อหุ้มท่อนล่างกันอุจาดตา มองเห็นถุงยางอนามัยหลายชิ้น ถึงกับกุมขมับ ถึงจะเมาแต่เขาจำได้ว่าครั้งสุดท้ายเขาไม่ได้สวมเครื่องป้องกัน
ไม่สิต้องบอกว่า หลังๆ ชักลืมใช้ ตายแล้ว! ธัญญ์รู้สึกเครียดขึ้นมาทันที...
“พูดอะไรหน้าไม่อาย” เธอย่นจมูกใส่ หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรุนแรง เธอไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่ และในสถานะเช่นนี้ การเสียตัวไม่ได้ทำให้เธอเสียใจเท่าที่ควร
“สวมเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อย ก่อนจะพาร่างเน่าๆ ของเธอกลับไปได้แล้ว ฉันใช้บริการเสร็จแล้วขอบใจมาก ถึงรสชาติเธอจะพะอืดพะอมไปหน่อย แต่ตอนฉันหน้ามืดแล้วก็เมาไม่ได้สติ พอหลับหูหลับตาร่วมรักกับผู้หญิงแบบเธอได้”
เขาพูดแตกต่างจากที่ใจคิด ความจริงเธอหอมหวาน นุ่มนิ่มเต็มตึงไปหมดทั้งเรือนร่าง ยิ่งอกอวบๆ และสะโพกงอนงามนั้น เต็มไม้เต็มมือน่าขยำให้หนำใจนัก แต่ใครจะยอมรับว่าเขาติดใจเธอ
ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาเยอะจะยังคงความเต่งตึงน่าสัมผัสเช่นนี้
ธัญญ์โยนชุดแซกที่เขากระชากออกจากกายสาวเมื่อคืนโยนใส่หน้าวิธาดา หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่น มองเขาอย่างโกรธจัด
“ผู้ชายอะไรไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลย” เธอปัดชุดนั้นออกห่างมองสู้ตาเขาไม่หลบ
ธัญญ์ทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอคิดไปว่าเธอคงไม่พอใจเรื่องอื่นมากกว่า คงเรื่องเงินนั่นแหละ
“อ้อ... นายณัฐให้ค่าตัวเธอเท่าไหร่ล่ะ แต่ใช้เงินเก่งแบบเธอคงไม่พอ เมื่อคืนฉันคิดว่าจะให้เงินเธอเพิ่ม เอานี่ไป”
ธัญญ์หันไปหยิบเงินมาส่งให้หญิงสาว วิธาดาปัดมือออกอย่างโมโห มองอีกฝ่ายเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ธนบัตรมูลค่าหนึ่งพันบาทหลายใบปลิวว่อนไปทั่วเตียงกว้าง
“ทำไม ไม่พอหรือไง ลองนับดูก่อนสิ นี่ฉันให้ค่าตัวเธอแพงกว่าผู้หญิงขายบริการคนอื่นอีกนะ ร่างเน่าๆ ของเธอน่าจะเพียงพอนะแค่นี้ ฉันไม่มีเวลา มานั่งขอให้เธอรับเงินอยู่ทั้งวันหรอกนะ”
“เพียะ!!!” วิธาดาถลาตบเขาจนหน้าหัน ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความโกรธจนแทบฆ่าคนได้
“เธอกล้าตบฉันเหรอวิธาดา” ธัญญ์ตะคอกเสียงลั่นห้อง ใบหน้ากร้าวด้วยโทสะไม่ต่างกัน
“ไม่เป็นลูกผู้ชาย ไม่เป็นสุภาพบุรุษ นายมันทุเรศที่สุด”
วิธาดาอยากจะกรีดร้องให้สาแก่ใจนักในคำพูดของเขา
ธัญญ์เกำลังคิดไปถึงเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา ความจริงถ้าเธอไม่ใช่วิธาดา หญิงสาวที่เขาไม่ชอบหน้าและชอบรังแกพิณทิรา ผู้หญิงที่เขารักล่ะก็ เขาอาจจะใช้บริการเธอต่ออีกสักครึ่งค่อนวันก็เป็นได้
“ไม่เป็นลูกผู้ชายตรงไหน คนที่เธอบอกว่าไม่เป็นลูกผู้ชาย ทำให้เธอร้องครวญครางทั้งคืนล่ะน่า”
“เพียะ!!!” เธอตบเขาอีกครั้งอย่างเสียใจ
“เธอนี่มัน!” ธัญญ์กระชากหญิงสาวมาหา บดจูบริมฝีปากจนชอกช้ำ เธอดิ้นรนอย่างรุนแรงไม่โอนอ่อนผ่อนตาม จิกข่วนเขา ทำทุกวิถีทางที่จะต่อสู้ให้หลุดพ้นจากความป่าเถื่อนของเขาให้จงได้
“ปล่อย... อื้อ”
“นึกว่าฉันอยากจะจูบปากเน่าๆ ของเธอนักหรือไง”
ธัญญ์ผลักไสหญิงสาวออกห่าง เช็ดริมฝีปากตัวเองอย่างรังเกียจ เธอมองเขาอย่างเจ็บช้ำ
“กรี๊ด ไอ้บ้า นายต้องรับผิดชอบฉัน นายทำลายฉัน”
วิธาดาบอกความประสงค์ทันที เธอไม่ใช่ผู้หญิงขี้อาย หน้าบาง เขาพรากพรหมจรรย์ของเธอไป ก็ต้องรับผิดชอบ ไม่ใช่ทำเหมือนเธอเป็นผู้หญิงไร้ค่าข้างถนนแบบนี้
“เหอะ! แล้วผู้ชายที่นอนกับเธอต้องรับผิดชอบเธอหมดเลยหรือไง” ธัญญ์เยาะ มองหญิงสาวอย่างรังเกียจและเหยียดหยามแตกต่างจากเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา
“นายจะดูถูกกันมากไปแล้วนะ ไอ้คนสารเลว ไอ้บ้า ตายเสียเถอะ ฉันไม่เคยนอนกับใครนะ นายเป็นคนแรกรู้เอาไว้เสียด้วย”
วิธาดาโถมร่างเข้าใส่คนที่ยืนยียวนอยู่ข้างเตียง เธอลืมสนใจไปเสียสนิทว่าตัวเองกำลังเปลือยเปล่า
“นี่ยัยบ้า หยุดเดี๋ยวนี้นะ หัวเด็ดตีนขาดฉันก็ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น ถ้าจะเอาเงินฉันจะให้ อย่ามาเรียกร้องสิทธิ์อย่างอื่น แม่ของลูกฉันต้องไม่ใช่เธอ ผู้หญิงที่จะมาเป็นเมียเป็นแม่ของลูกฉันคือผู้หญิงที่ดีเพียบพร้อมด้วยความดีเหมือนพิณทิรา ไม่ใช่ผู้หญิงร้ายกาจแบบเธอ แล้วนี่ขายตัวมากี่ปีแล้วล่ะ เรียนจบหรือยัง คนเป็นพ่อเป็นแม่คงทุกข์ใจแย่ที่มีลูกสาวอย่างเธอ แล้วอย่ามาโกหกปลิ้นปล้อนว่านอนกับฉันคนแรก ฉันไม่ใช่ไอ้งั่งนะ ไปยกเครื่องมากี่ครั้งแล้วล่ะ”
ธัญญ์ผลักไสอย่างรังเกียจ เธอเข้าตบตีเขาอีกครั้ง ก่อนจะกลั้นสะอื้นเสียงขื่น
วิธาดาสะอึกอึ้งไปอย่างอ่อนแรงเมื่อได้ยินเขาพูดถึงน้องสาวอย่างชื่นชม มือหนารวบมือเล็กเอาไว้ทั้งสองข้าง ทำให้เขาสามารถมองเห็นร่างเปลือยเปล่าของเธอเต็มตา
“นายทำลายฉัน นายต้องรับผิดชอบ ฉันจะแจ้งความว่านายข่มเหงฉัน ไอ้คนเฮงซวย” เธอไม่ยอมเหมือนกัน เธอไม่ใช่คนยอมคน เธอจะเอาเรื่องเขาให้ถึงที่สุดคอยดู
“พูดอะไรของเธอ แต่ฉันว่าที่เธอทำอยู่ตอนนี้คืออยากยั่วฉันอีกรอบน่ะสิ” ธัญญ์ก้มไล่สายตามองร่างเปลือยด้านหน้า
“กรี๊ด! ไอ้ลามก คนบ้า ในสมองคิดแต่เรื่องสกปรก ต่ำ”
วิธาดาพยายามสะบัดมือ แต่เขาดึงเข้าหาและรวบร่างเปลือยเอาไว้ ทำให้ร่างเธอแนบชิดกับร่างเปลือยของเขาที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวนุ่งไว้เพียงผืนเดียว
“ฉันเหรอลามก ธรรมดาของผู้ชาย แต่ยังไงยอมรับว่าเมื่อคืนเธอร้อนแรงมาก” เขาทำตาวิบวับ เธอดิ้นรนทุบตีจิกข่วนเขาด้วยความโมโห ธัญญ์รวบผมด้านหลังเอาไว้ ดึงจนหญิงสาวหน้าหงาย
ก่อนจะประกบจูบดุดันบนกลีบปากที่ยังบวมช้ำเพราะรสสัมผัสของเขาเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาให้ยิ่งชอกช้ำเข้าไปใหญ่
วิธาดาดิ้นรนเพียงครู่ ตัวอ่อนระทวยคาอ้อมแขนแกร่งของเขา แต่จู่ๆ ร่างสูงผลักหล่อนล้มหงายหลังลงบนที่นอนกว้าง เมื่อบดจูบจนพอใจ
“ว้าย!!!” วิธาดาร้องเสียงหลง กุมสะโพกปอยๆ เธอรู้สึกว่าปวดหนึบที่กลางกาย เมื่อครู่เธอลุกจากเตียงกระโจนเข้าทุบตีเขาด้วยความโมโหจึงลืมเลือนความเจ็บไปชั่วขณะ แต่พอตอนนี้ความเจ็บมันแปลบขึ้นมาจนเธอต้องนิ่วหน้าด้วยใบหน้าเหยเก
“หึ! จูบแค่นี้ก็ระทวย หัดจูบให้เก่งกว่านี้นะ จะได้บริการแขกแล้วได้ทิปเยอะๆ ค่าตัวเธอจะได้สูงตามไปด้วย ไหนจะต้องเอาเงินไปยกเครื่องที่สึกหรออีก นานๆ เข้าคงไม่มีใครเอา”
“หยุดพูดดูถูกกันสักทีได้ไหม นายจะรับผิดชอบฉันหรือเปล่า ตอบมา” เธอกระชากเสียงถาม
“ถ้าฉันต้องรับผิดชอบผู้หญิงที่นอนด้วยทุกคน หรือพวกผู้หญิงขายตัว ป่านนี้ฉันคงต้องรับผิดชอบหมดหรือไม่ก็คงมีเมียเป็นร้อยแล้วมั้ง”
- ผู้เขียน
