“จะดีหรือ ให้ข้าวผัดมันนอนโน่น” สิงขรหันหน้ามาคุยกับภรรยา
“คิดมากพี่ดำ”
“พี่ไม่ได้คิดมาก ลำพังไผ่นะไว้ใจได้ พี่ไม่ไว้ใจลูกสาวของเธอมากกว่า” ดำพูดเพราะรู้ว่าลูกสาวตัวดีของพวกเขาคลั่งไคล้อาไผ่มากแค่ไหน
“พูดอย่างนี้ พี่ดำหาเรื่องไก่ใช่ไหมคะ ลูกของเราทั้งคู่นะแหละ ใครเป็นคนทำให้ฉันท้องไอ้ข้าวผัดมันล่ะ” ไก่ชักสีหน้าใส่สามี
สิงขรหัวเราะหึ ๆ พลางกอดเอวภรรยาพาเดินเข้าห้องไป
“คืนนี้ต้องรำลึกความหลังกันสักหน่อย ไม่ได้ทำมานานแล้ว เดือนนี้ยังไม่ได้สักครั้งเลย” ดำส่งสายตากรุ้มกริ่ม
“พี่ดำเนี่ย...” ภรรยาทำเป็นเขินทุบอกของเขา ทำปากขมุบขมิบ
“ไก่สะกิดพี่ดำทุกคืนเห็นพี่ดำได้แต่นอนกรนดังลั่น” เธอทำค้อนเขาอยู่บนเตียง
“วันหลังไก่ก็ปลุกพี่ให้แรง ๆ สิ” สิงขรเกยร่างขึ้นมาบนตัวเธอ ส่งสายตาหวานหยด
“ปลุกมาทำอะไรคะ” เธอมองค้อน ก่อนจะหัวเราะยั่ว
“ปลุกมาทำแบบนี้ไง” ดำคลุกหน้าลงไปบนซอกคอของภรรยา
“ไก่กลัวพี่
