“ถ้างั้นหยุดเถอะ รวีไม่มีอารมณ์ จะไปช่วยแม่ตาบทำกับข้าวตอนเช้า”
หญิงสาวรีบตัดสินใจออกจากอ้อมกอดของเขาในทันที ที่หล่อนสามารถหลุดเป็นอิสระได้ แล้วก็เดินออกไป ทั้งๆที่ใจของปรัณย์เต้นโครมคราม นี่เขาทำอะไรลงไปกันหนอ แสดงเด่นชัดเลยว่าต้องการร่างบางเนื้อนิ่มของหล่อน จะเรียกได้ว่า เกิดอารมณ์หื่นขึ้นแต่เช้า เมื่อรู้สึกตัวก็พยายามยับยั้ง พอๆกับร่างของรินรวีที่งุนงงในตัวเขา หญิงสาวก้าวเดินออกไปที่ในครัวทันที
โดยหล่อนก็บอกว่า ลืมอาบน้ำเช่นกัน แต่ เมื่อรู้ตัวแล้ว จึงได้เดินกลับมาอีกครั้ง เพื่ออาบน้ำ
ยังพบร่างของปรัณย์ทรุดลงนั่งที่โซฟาตัวยาวกลางห้อง ทิ้งตัวเหมือนคนหมดแรง เขากำลังคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้เช่นกัน เมื่อรินรวีก้าวเข้ามา เขาทั้งแปลกใจและกวาดตามอง
“นี่จะกลับมาอีกทำไม เอ หรือติดใจในรสชาติ อยากจะให้ฉันสานต่อให้จบ”
ฟังคำพูดของเขาเถอะ รินรวีกัดฟันข่มเอาไว้ ยามเดินผ่านหน้าของเขา
“รวีจะไปอ
