“ฮึ เธอไม่มีสิทธิ์จะมาหึงฉันนะ” คนที่ทรุดนั่งมาเนิ่นนานพูดขึ้น นี่เขาคิดว่าเธอหึงเขาหรือ แล้วอาการแแบบนี้หรือเปล่าที่เรียกว่าหึง หล่อนก็หวั่นๆหวิวๆอยู่ในใจเหมือนกัน การกลับมาอีกครั้งในห้องของหล่อนเพื่อมาเถียงเขาอีกงั้นหรือ
“ทีนี้ คุณจะสั่งให้ฉันทำอะไรล่ะคะ” เมื่อเงียบนานเข้า รินรวีจึงแหย่เขา และคิดเสมอว่า ปรัณย์คงไม่ลืมสิ่งที่เขาต้องการ
“จะไล่ให้ฉันไปอาบน้ำอีกรอบเหรอ” ใบหน้าคมนั้นเงยขึ้นตวัดยิ้มเยาะ
“เธออยากจะแก้ผ้าอยู่ต่อหน้าฉันหรือ”
“อุบาทว์ ลามก” รินรวีด่าคนปากไม่ดี คิดได้แต่ในทางสัปดน
“ก็เธอเป็นคนบอกฉันเองไม่ใช่หรือ อยากให้ฉันทำอะไร”
“แต่ต้องไม่ใช่เรื่องแบบนี้”
เขาหัวเราะเหมือนประชดแกมขำแถมเหน็บ
“แล้วจะให้เป็นเรื่องแบบไหนล่ะ”
“แบบไหนก็ได้ แต่คุณต้องไม่คิดอะไร เอ้อ ลามก” รินรวีตอบอีกครั้ง ปรัณย์นั้นปากคะนอง ยิ้มของเขานั้นก็ส่อออกไปเช่นกัน เห็นทีหล่อนอยู่ใกล้เขาไ
