ที่บริษัทรินรวีทำงานของหล่อนอยู่ดีๆ และแก้วกานต์ก็มาทำงานด้วย แต่มาทำงานสายเพราะมาถึงเก้าโมงกว่า หล่อนไม่ได้นั่งในตำแหน่งเลขาของปรัณย์สมใจ แต่ก็ยังมีตำแหน่ง พนักงานรับโทรศัพท์หน้าเคาร์เตอร์กับธุรการ แตกต่างจากรินรวีที่ตำแหน่งของหล่อนเป็นถึงผู้จัดการ รองต่อจากปรัณย์
ปรัณย์นั้นโผล่หน้ามาอีกครั้งเกือบจะสิบเอ็ดโมง ขณะที่แก้วกานต์เฝ้าคอยชะเง้อแล้วชะเง้ออีกเพื่อรอคอยปรัณย์ จนหล่อนไม่พอใจและไม่สบายใจที่เขาไม่ยอมเข้ามาที่บริษัทเสียที จนคุณผดุงเข้ามา มองเห็นท่าทีที่นั่งไม่ติดเก้าอี้ของหล่อน เขาเดาได้
“คงรอคุณปรัณย์สินะ”
“ค่ะ แก้วรอคุณปรัณย์”
แต่คุณผดุงเอ่ย
“ระหว่างรอคุณปรัณย์ ไปนั่งดื่มอะไรกันก่อนดีมั้ย ในห้องแคนทีน” เมื่อเขาเอ่ยชวนอย่างนั้น แก้วกานต์นึกหิวด้วย จึงพยักหน้าลุกตามเขาไป
“ค่ะ คุณอา พอดี น้ำหวานหิวเหมือนกัน” หล่อนฝากงานรับโทรศัพท์ไว้กับสมร ซึ่งเป็นพนักงานคู่บัดดี้กัน
“เ
