“อ๋อ ทำไปเพราะกลัวขัดคำสั่งของคุณแม่ งั้นก็ถือว่า คุณไม่มีหัวคิดเลย สกิลสักนิดก็ไม่มี”
รินรวีปากหนักไปหน่อย แต่มันก็สายเสียแล้ว คนตรงหน้าโมโหใหญ่เขากัดฟันเม้มริมฝีปากแน่น
“เธอกล้าดียังไงมาด่าว่าฉันไม่มีหัวคิด”
“แล้วมันจริงมั้ยล่ะ รวีพูดตามที่พฤติกรรมของคุณแสดง”
“อ๋อ พฤติกรรมที่แสดงเหรอ แล้วพฤติกรรมของเธอที่ไปกับคนอื่น โดยที่ฉันเห็นว่าที่ไม่ใช่เจ้าของโดยสิทธิ์ มันผิดมั้ย”
เขาขุดเรื่องนี้เอามาคุยอีกแล้ว นี่คงจะเป็นประเภทแบบโมโหหึงขึ้นหน้าละสิ
“รวีเคยบอกตลอด นิกเป็นแค่เพื่อน”
“ทำเหมือนกับว่า ไอ้หมอนั่นอยากเป็นแค่เพื่อนเธอเท่านั้นละ”
ต่อล้อต่อเถียงไม่จบสิ้น รวีก็ผุดอารมณ์โกรธเช่นกัน ก็เลยสนองตอบสิ่งที่เขาพูดเสียเลย
“ใช่ค่ะ นิกเคยคิดไกลมากกว่าคำว่าเพื่อน แม้ตอนนี้เขาก็ยังคิดอย่างนั้น พอใจ สะใจคุณมากแล้วใช่ไหมกับคำตอบ”
รวีแผดเสียงเข้ม พร้อมกับจ้องสีหน้ามาทางเขาแบบไม่สะทกสะท้าน
ป
