“เอาไว้มีโอกาสเราคงได้นัดทานข้าวกัน ตอนนี้ผมคงต้องไปก่อน เพื่อนผมเข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว ผมไม่อยากปล่อยเธอไว้คนเดียว”
“ค่ะ ตามสบายค่ะ” ฉันบอกลาเขาแล้วหันกลับไปสนใจแก้วไวน์ของตัวเองต่อ
เข้มแข็งนะไอด้า เขาก็แค่คนที่มีโอกาสได้พบแล้วก็ผ่านไปกลายเป็นคนไม่รู้จักแค่นั้นเอง
ฉันไม่เคยคบใครจริงจัง ที่ผ่านมาก็ควงคนชาติเดียวกัน สังคม วัฒนธรรมเดียวกันทั้งนั้น พอมาเจอคนที่ต่างวัฒนธรรมก็เลยไม่เข้าใจการกระทำของเขาเท่าไหร่
ไม่เข้าใจ ตั้งตัวไม่ทัน ตั้งรับไม่ไหวด้วยซ้ำ
...เอาไว้มีโอกาสเราคงได้นัดทานข้าวกัน ตอนนี้ผมคงต้องไปก่อน เพื่อนผมเข้าห้องน้ำเสร็จแล้ว ผมไม่อยากปล่อยเธอไว้คนเดียว
เพื่อนของเขาที่บอกก็คงไม่พ้นเพื่อนที่คบแบบเดียวกันกับที่เขาอยากคบกับฉันสินะ
“...” เจ็บจนจุกไม่รู้จะทำอะไรได้นอกจากดื่ม
ไวน์แก้วที่สองที่ต่อจากแก้วล่าสุดแต่เป็นแก้วที่เท่าไหร่ของการมานั่งดื่มในวันนี้ก็ไม่รู้ถูกตามมาแล้วก็มีแก
