ตอนที่ 5

1440 คำ

บ้านพักของเรนนี่ “ไปไหนมา” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนเอ่ยถาม “อุ๊ย... ว้าย... ตกใจหมดเลย บารอน” เธอโผเข้ากอดเขาด้วยความคิดถึง “พี่มาได้ยังไงคะ” เธอยิ้มกว้าง “ดีใจไหมที่เห็นพี่” เขากระชับกอดร่างของเธอแน่น “ดีใจสิคะ รู้ไหมมาอยู่ที่นี่ เรนนี่เหงาที่สุด” เธอทำท่าเหมือนน้องสาวที่กำลังออดอ้อนพี่ชายตัวโต “คิดถึงพี่หรือเปล่า เด็กน้อย” “มากกว่าคิดถึงอีกค่ะ” เธอบอกเขา พร้อมกับกอดร่างบารอนเอาไว้แน่น เธอรักเขาที่สุด รักเหมือนพี่ชายที่คลานตามกันมาคนหนึ่ง ถึงแม้ว่า มาดามกินาแม่ของบารอนจะมาแต่งงานใหม่กับพ่อของเธอ แต่เธอก็เต็มใจรับทั้งสองคนไว้เสมือนญาติ “มีอะไรมาบ้างคะ” เธอกระดี๊กระด๊าเมื่อเห็นของฝากมากมายมาจากฟิลิปปินส์ “ของโปรดของเรนนี่ทั้งนั้นเลยจ้ะ” หญิงสาวไม่รอช้า เธอรื้อทุกสิ่งทุกอย่างออกมาจากกล่องเกือบทั้งหมด “ว้าว... ” “ทุกอย่างเป็นของเรนนี่” “ขอบคุณค่ะ” “โทร. ไปขอบคุณมาดามด้วยนะ” บารอนเอ่ยถึงแม่ของเขา “ได้สิคะ” เธอยิ้มกว้างรีบวิ่งไปที่โทรศัพท์ก่อนจะโทร. กลับไปหามาดามตามคำแนะนำของบารอน ชายหนุ่มหยิบสิ่งของบางอย่างออกมาจากลัง พร้อมกับหันหน้าเข้าครัว วันนี้เขาจะแสดงฝีมือทำอาหารให้เรนนี่กิน และคงมีอะไรสนุก ๆ ต่อจากนี้ ‘ขอโทษนะเรนนี่ พี่ต้องทำเพื่ออนาคตของเราสองคน’ เขาคิดอยู่ในใจ เสียงเจื้อยแจ้วของหญิงสาวที่คุยกับมาดามอย่างมีความสุข และหันมายิ้มให้เขาเป็นระยะ ก่อนจะวางสายไป “ดีใจจังค่ะบารอน มาดามบอกว่าให้บารอนมาอยู่นี่ได้ตั้งหกเดือน” “ก็ใช่น่ะสิ” เธอยิ้มอย่างดีใจมาก ๆ เพราะอย่างไร บารอนก็ทำอาหารเก่ง “เฮ้อ... ต่อไปไม่ต้องเครียดแล้วว่าจะกลับบ้านมานอนเหงาคนเดียว” “พี่สัญญาว่า เรนนี่จะไม่เหงาเลยถ้าพี่มาอยู่ด้วย” เขายิ้มแฝงไว้ด้วยความเจ้าเล่ห์ รายการอาหารถูกลำเลียงออกมาจากครัว พร้อมกับซานมิเกล “อะไรกันค่ะ วันนี้เสิร์ฟเบียร์หรือคะ” “ทำไม ก็พี่อยากดื่ม จำไม่ได้หรือว่าเราเริ่มหัดดื่มแอลกอฮอล์ ก็... ซานมิเกล” “จำได้สิคะ เรนนี่เมาหัวทิ่มเลย มาดามต่อว่าพี่ยกใหญ่” “จ้า ใช่แล้ว เธอทำให้พี่โดนมาดามดุ” เขาส่งเสียงหัวเราะร่วน และเริ่มตักอาหารที่ทำใส่ในจาน “ฉลองมิตรภาพของเราที่จะมีตลอดไป” “ค่ะ ไม่เปลี่ยนแปลง” เธอยิ้มหวาน เสียงแก้วที่กระทบกันครั้งแล้วครั้งเล่า จนเรนนี่เริ่มหน้าแดง เธอกินอิ่ม ยกมือขึ้นลูบพุง เอนตัวพิงไปกับพนักเก้าอี้ “อร่อยที่สุดค่ะ แต่ตอนนี้เรนนี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” เธอเดินเซไป เขาจะเข้ามาประคอง เธอรีบยกนิ้วชี้แล้วกวัดแกว่ง “ไม่ต้องค่ะพี่ชาย บารอนกินต่อเถอะ แป๊บเดียวนะคะ รอเดี๋ยว... เรนนี่ออกมา” เธอเดินไปถึงห้องน้ำ บารอนมองตามด้วยความเป็นห่วง แต่ภารกิจของเขาที่มาดามกินาสั่ง คือจัดการมอบความเป็นสามีให้กับเธออย่างนั้น เขาล้วงหยิบยาปลุกเซ็กซ์ที่เตรียมมาก่อนจะหยดมันลงไปในแก้วเครื่องดื่มของเรนนี่ แล้วก็คนเบา ๆ หญิงสาวเดินกลับมานั่ง “อีกแก้วหนึ่งนะ เรนนี่ แล้วเรนนี่ควรไปพักได้แล้ว” เขายกแก้วของตัวเองขึ้นชนกับแก้วของเธอ “เรนนี่อยากดื่มต่อ” เขารีบส่ายหน้า “ไม่ได้แล้วครับ หมดเวลากิน ต่อจากนี้คือเวลาสนุก” “อะไรคะ” เธอถาม แล้วยิ้มยั่ว พลางยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มจนหมด สายตาของบารอนที่มองเธอเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ ใจหนึ่งนึกรัก แต่ไม่ใช่อยากเป็นเจ้าของ เพียงแต่เขาไม่อาจฝืนคำสั่งของมาดามกินาได้เท่านั้นเอง “อย่าโง่ให้มากนัก ถ้าหมดบุญของฉัน แกคิดว่าพ่อของเรนนี่เขายังจะเอ็นดูแกอยู่ไหม จัดการให้แกกับเรนนี่เป็นผัวเมียกันซะ แล้วทุกอย่างจะง่ายขึ้น” เสียงมาดามยังก้องอยู่ในหูของเขา ผ่านไปไม่ถึงห้านาที เธอก็รู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาตามร่างกายทุกรูขุมขน หญิงสาวเผลอตัวยกฝ่ามือลูบไล้ส่วนสงวนของตัวเอง แล้วมองหน้าของบารอนแปลก ๆ ‘สุดยอดจริง ๆ ออกฤทธิ์ไวเป็นบ้า’ เขาอมยิ้มอยู่ตลอดเวลาที่ได้ดูช่วงเวลาที่ทรมานของหญิงสาว “อ้า... บารอน” เธอทำตาเยิ้ม “เรนนี่เป็นอะไร” เขารีบลุกขึ้นมาหาเธอ ก่อนจะประคองร่างนวลที่ส่งสายตาหยาดเยิ้มเชิญชวน “เรนนี่ไม่รู้ แต่... ” น้ำเสียงแสนกระเส่า เธอประป่ายฝ่ามือประกบลงไปกับท่อนเนื้อของเขาที่กำลังผงาดอยู่ในร่มผ้าในกางเกงเนื้อมันวาวที่สวมใส่ บารอนไม่อยากเอาเปรียบเธอ เขาก็อยากสนุกจึงเอายาตัวนั้นใส่ลงไปในแก้วของตัวเองด้วย แต่น้อยกว่าของหญิงสาวอยู่มาก “เรนนี่มีความต้องการ” เธอเอ่ยปากออกมาอย่างไม่อาย “ต้องการอะไรจ๊ะ” เขางับริมฝีปากลงไปกับติ่งหูของหญิงสาว “ไม่รู้ เรนนี่ต้องการ... อื้อ... ” เธอคว้าหมับจับกำแกนกำยำของเขาที่นูนเด่นอยู่ใต้ร่มผ้า แล้วขยับมืออย่างนิ่มนวล บารอนรั้งศีรษะของเธอขึ้น พร้อมกับประกบริมฝีปากของเขาลงไปทันที ฝ่ามือของเรนนี่คว้ายึดร่างกายของเขาเอาไว้ เธอหมุนตัวให้หันหน้ามาเผชิญกับร่างหนา พร้อมกับเขย่งปลายเท้าโดยมีสองมือของบารอนจับขยำเข้าไปเต็ม ๆ สะโพกอวบอั๋นของเธอ ปลายลิ้นที่สอดตวัดรัดกันอย่างรุนแรงตามแรงปรารถนาที่คุกรุ่นอยู่ในร่างกายของทั้งสองคนเกินจะควบคุมได้ ทั้งคู่ต่างเดินหน้าไม่สนอะไรทั้งนั้น บารอนยกเธอขึ้นมา เธอตวัดขารัดที่เอวของเขา กอดรัดรั้งท้ายทอยของบารอน ริมฝีปากของทั้งคู่แทบจะหลอมเป็นหนึ่งเดียว ได้ยินแต่เสียงครางตามแรงสุขสมใจที่คำรามออกมาจากลำคอของคนทั้งคู่ บารอนกวาดมือปัดเอาสิ่งของที่วางเกะกะอยู่บนโต๊ะร่วงไป วางร่างงามลงไปบนนั้น เขารื้อดึงเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ออกจนหมด ไม่เหลือแม้สักชิ้น ฝ่ามือหนายังขยำแรง ๆ ไปตามเรือนกายของหญิงสาว เธอแอ่นหน้าอกรับกับแรงมือ และปลายลิ้นที่ฉกลงมาหาความอ่อนโยนตรงหน้า เธอไม่ร้องห้าม ยังรั้งรัดเขาให้กระทำกับร่างกายของเธอตามใจของเขาที่ต้องการ บารอนจัดการเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ร่างเล็ก ๆ ของเรนนี่แพ้พ่ายต่อความต้องการภายในที่ขับส่งแรงปรารถนาออกมามากมาย เธอนอนทอดกายอยู่บนโต๊ะ รอความสุขจากอันใหญ่ของเขาที่กำลังจะมอบให้ ตอนนี้หญิงสาวหน้าแดง หายใจหอบหนักอย่างชัดเจน กลีบนวลส่งสารบางอย่างออกมาจนเปรอะล้น เธอไม่รอช้าส่งมือของตัวเองลงไปบดบี้แล้วแยงเข้า ๆ ออก ๆ อย่างไม่อายสายตาของ บารอนที่จดจ้อง “ซี้ด... ” บารอนครางยาว ๆ เมื่อเขาลากครูดท่อนลำลงไปตามร่องลึก ๆ ที่กำลังส่งน้ำหวานออกมาเปี่ยมล้น มันลื่นไถลทำให้ของเขาเข้าไปโดยง่าย “อึก... อ้า... บารอน ซี้ด... แรง ๆ เลย อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ” เธอเอ่ยปากร้องขอให้เขากระทำกับเธอแบบรุนแรงอย่างไรก็ได้ ตอนนี้เธอพร้อมแล้วที่จะขึ้นสวรรค์ไปกับเขา ชายหนุ่มไม่รอช้า หัวหยักชนผนังภายในมันตอดหนึบหนับไปหมด เขาคำรามส่งเสียงครางซี้ดซ้าดออกมาตลอดเวลา เธอแอ่นร่างเด้งสวนกับบารอนยกใหญ่ ทั้งสองคนส่งฝ่ามือนวดเฟ้นตามร่างกายของกันและกันตามแรงฤทธาของยาเสพสุขที่ได้ดื่มกินลงไป เขากับเธอเอากันแบบถึงพริกถึงขิง รั้งร่างเล็ก ๆ ของเรนนี่ขึ้นมาคร่อมแกนแกร่ง เธอก็ทำท่าเป็นจ๊อกกิ้งสาวควบม้าเร็วโดยไม่ต้องให้เขาออกคำสั่ง หญิงสาวยอมรับว่าสนุก เขาก็สนุก ทั้งสองส่งเสียงครางระงมแข่งกัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more