10.
มันก็เหมือนกับทุกวัน พอลืมตาตื่นขึ้นมา ทุกแห่งที่เต็มไปด้วยความสุข มีบิดา มารดาคอยอยู่ใกล้ๆ ชีวิตและการเป็นอยู่ไม่ได้อัตคัดแถมยังมีหน้ามีตา เจียอีเป็นถึงธิดาจวนผู้ว่าการ แถมชื่อเสียงเลื่องลือติดตามมาดังเงา เจียอีถูกยกย่องให้เป็นสาวงามอันดับหนึ่งแห่งจี๊อัน มีฝีมือดีดผีผาและกู่เจิงเป็นที่หนึ่ง
บิดาสนับสนุนเจียอีด้วยการเปิดสำนักศึกษาเล็กๆ สำหรับสอนเด็กและสตรีที่ใฝ่รู้เรื่องการดนตรี
ไม่ว่าจะเป็นเวลาเช้าหรือค่ำ มักมีหนุ่มๆ มาด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าสำนักศึกษา หวังเพียงได้ยลโฉมสาวงามที่ผู้คนล่ำลือสักครั้ง
“อาจารย์ ข้าทำแบบนี้ได้หรือไม่?” สตรีวัยแรกแย้มผิวพรรณลออตา ยกผีผามาปรึกษาเจียอีที่สถาปนาตนเองเป็นอาจารย์
เจียอียิ้มพลางส่ายหน้า “ข้าว่ามิบังควร การคิดค้นท้วงท่าแปลกพิสดารน่าสนใจก็จริง แต่มันจะทำให้เสียงดนตรีผิดเพี้ยนไป”
“ข้าก็ว่าเช่นนั้น แต่หมิงหรูไม่ฟัง” ดรุณีน้อยที่มาด้วยกันกล่าวสนับสนุ
