รักนี้ที่คุณทำลาย

ปากหวาน ก้นเปรี้ยว 2

เมื่อเข้ามาภายในห้องพัก ฟรานซ์ขอตัวออกไปคุยโทรศัพท์ในห้องนอน จัสมินจึงถือวิสาสะสำรวจไปรอบห้องชายหนุ่ม เพราะนี่คือครั้งแรกที่หญิงสาวได้มาที่นี่

ร่างบางเดินมาหยุดอยู่หน้ารูปถ่าย ที่ใส่กรอบวางไว้บริเวณตู้โชว์ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเล็กน้อย มองดูรูปถ่ายระหว่างชายหญิงคู่หนึ่ง ผู้ชายคือฟรานซ์แฟนของเธอ แต่ผู้หญิงที่ฟรานซ์กอดนี่สิ ใคร?

“นั่นเฟญ่าน้องสาวพี่เอง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น พร้อมกับวงแขนแกร่ง ที่สวมกอดจากทางด้านหลัง พาให้หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย

“มะลิเพิ่งรู้นะคะ ว่าพี่ฟรานซ์มีน้องสาวด้วย ไม่เห็นพี่ฟรานซ์เล่าให้ฟังเลยค่ะ” แววตาเฉยชา ฉายแววความเจ็บปวดออกมาชั่วครู่ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นโกรธแค้น

ภาพเก่าในวันวาน ย้อนเข้ามาในสมองซ้ำแล้วซ้ำเล่า เผลอกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น จนจัสมินรู้สึกว่ามันเริ่มจะแน่นไป

“พี่ฟรานซ์กอดแน่นไปหรือเปล่าคะ” คำพูดของจัสมิน เรียกสติของฟรานซ์ให้กลับมา ชายหนุ่มจึงคลายอ้อมกอดออก

จัสมินหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับแฟนหนุ่ม เห็นใบหน้าคมเปลี่ยนเป็นเครียดขรึมก็แปลกใจ

“พี่ฟรานซ์เป็นอะไรไปคะ ทำไมทำหน้าเครียดๆ”

“เปล่าครับ”

“แล้วตอนนี้น้องพี่ฟรานซ์ อยู่บ้านกับคุณพ่อคุณแม่เหรอคะ” ได้ยินประโยคที่จัสมินเอ่ยถาม ความเคียดแค้นยิ่งปะทุในอกมากขึ้นกว่าเดิม

เหมือนมีดกรีดลงบนแผลเรื้อรัง แผลเดิมที่ไม่มีวันหาย สายตาที่มองจัสมินเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เจ็บปวด เสียใจ

เมื่อคิดไปถึงตัวต้นเหตุของเรื่อง ที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยสักนิด ยังใช้ชีวิตสุขสบายตามปกติ ทั้งที่มันควรจะตายตามน้องสาวเขาไปตั้งแต่วันนั้นด้วยซ้ำ

“ไม่ใช่! น้องพี่มันถูกไอ้ชั่วทำร้าย จนขึ้นไปอยู่บนสวรรค์แล้ว” เสียงห้วนที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นเอ่ยตอบ ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นดุดัน จนจัสมินรู้สึกกลัว

เพราะไม่เคยเห็นฟรานซ์ในมุมแบบนี้ อีกทั้งยังรู้สึกสงสารชายหนุ่ม เพราะคงเจ็บปวดและเสียใจมาก ที่ต้องสูญเสียน้องสาวไป

“มะลิเสียใจด้วยนะคะ มะลิขอโทษนะคะที่ถามเรื่องน้อง ทำให้พี่ฟรานซ์..."

“ไม่เป็นไรครับ” รีบเอ่ยแทรกขึ้นมา ส่งยิ้มอบอุ่นให้แฟนสาว เมื่อได้สติว่าตัวเองเผลอแสดงความรู้สึกออกไป อาจจะทำให้จัสมินสงสัยระแคะระคาย จนแผนการที่วางไว้ต้องพังก่อนถึงเวลาของมัน

เพราะเขาจะทำให้คนที่ทำร้ายน้องสาวเขา เจ็บปวดปางตายเหมือนที่เขาได้รับ มันต้องเจ็บมากกว่าเขาเป็นร้อยเท่า

“มะลิรักพี่ไหมครับ” จัสมินส่งยิ้มให้เจ้าของคำถาม แนบฝ่ามือลงบนแก้มสากของฟรานซ์ สายตาที่มองชายหนุ่มไม่มีครั้งไหนเลยที่ไร้ความรัก

เพราะกว่าที่เธอจะยอมเปิดใจให้ฟรานซ์ไม่ใช่เรื่องง่าย ฟรานซ์ต้องพิสูจน์ตัวเองให้เห็นถึงความจริงใจที่มีต่อเธอเกือบปี

แสดงให้เธอเห็น ว่าชายหนุ่มอยากคบหากับเธอจริงๆ จริงใจกับเธอจริงๆ ไม่ได้เข้าหาเธอเพื่อผลประโยชน์เหมือนผู้ชายคนอื่น

และชายหนุ่มก็ทำสิ่งนั้นให้เธอเห็นอย่างสม่ำเสมอ จนเธอใจอ่อน ยอมเปิดใจศึกษาดูใจและคบหากับฟรานซ์ในที่สุด

“รักสิคะ เพราะพี่ฟรานซ์ทำให้มะลิเห็น ว่าพี่ฟรานซ์จริงใจกับมะลิจริงๆ ไม่ได้เข้าหามะลิเพื่อผลประโยชน์เหมือนคนอื่น” ประโยคสุดท้ายของหญิงสาวที่เอ่ยออกมา เสียดแทงเข้าที่หัวใจของฟรานซ์อย่างไรก็ไม่ทราบ

ความรู้สึกผิดแล่นแปลบเข้ามาที่หัวใจจนรู้สึกเจ็บ แต่ก็เป็นเพียงเวลาแค่เสี้ยวนาทีเท่านั้น

“รักมากไหมครับ”

“มากค่ะ”

“แล้วระหว่างพี่ กับพี่ชายของมะลิ มะลิรักใครมากกว่ากัน” เจอคำถามนี้เข้า ไปจัสมินก็ลำบากใจ อึกอักตอบไม่ถูก

เธอรักพี่ชายเธอมาก และพี่ชายก็รักเธอมากเช่นกัน ดูแลเอาใจใส่เธอดั่งไข่ในหิน คอยปกป้องดูแลไม่ให้ใครมารังแก โดยเฉพาะเรื่องผู้ชาย

หากพี่ชายรู้ ว่าเธอแอบคบอยู่กับฟรานซ์ เธอคงถูกกักบริเวณ ห้ามออกไปไหนแน่ หรือหากจะไปก็คงมีบอดี้การ์ดเดินตามเป็นขบวน

ส่วนฟรานซ์ แม้เธอกับชายหนุ่มจะรู้จักกันได้แค่ปีกว่า แต่ความรู้สึกของเธอที่มีต่อชายหนุ่ม กลับเหมือนผูกพันกันมานานหลายปี

“พี่รู้ครับ ว่าเราเพิ่งรู้จักกัน มะลิจะมารักพี่มากกว่าพี่ชายของตัวเองได้ยังไง แต่พี่อยากบอกว่า พี่รักมะลิมาก มากกว่าชีวิตพี่ด้วยซ้ำ เพราะถ้าพี่ไม่รัก พี่คงไม่พามะลิมาที่คอนโดพี่แบบนี้ พี่รักมะลิ มีมะลิคนเดียว เชื่อใจพี่นะครับคนดี”

“ค่ะ มะลิก็รักพี่” สวมกอดชายหนุ่ม ด้วยใบหน้าที่เต็มอิ่มไปด้วยความสุข

ซึ่งแน่นอนว่าจัสมินไม่มีทางได้เห็น ว่าคนที่ตัวเองกำลังกอดอยู่นั้น ไม่ได้ยิ้มเพราะเต็มอิ่มกับความรักดั่งเช่นเธอ ทว่ากลับยิ้มเพราะสามารถเดินไปตามแผนการที่วางไว้ได้ต่างหาก

“มันจะเร็วไปไหมครับ ถ้าพี่จะบอกมะลิว่า..." ฟรานซ์ผละร่างบางออกห่าง จับมือจัสมินมากุมไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบแหวนขึ้นมาตรงหน้าหญิงสาว

จัสมินมองการกระทำของฟรานซ์ด้วยหัวใจที่เต้นระส่ำ เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว เมื่อคิดว่า...

"มาเป็นภรรยาของพี่นะครับ มาเป็นแม่ของลูกพี่ มาสร้างครอบครัวไปด้วยกัน พี่สัญญาว่าถ้าพี่เคลียร์งานเสร็จเมื่อไหร่ พี่จะเข้าไปขอมะลิกับคุณพ่อคุณแม่ทันที หลังจากนั้นเราสองคนก็จะแต่งงานกันทันที พี่อยากสร้างครอบครัวกับมะลิ อยากเห็นลูกของเราสองคนใจจะขาด” จัสมินหลงลมคำหวาน ของผู้ชายอย่างไร้สติไตร่ตรอง

ผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงดูมาดั่งแก้วตาดวงใจ ประคบประหงมมีคนตามติดมาตั้งแต่เด็ก ถูกส่งเข้าเรียนที่โรงเรียนประจำ เพิ่งจะได้ใช้ชีวิตเองก็หลังจากเรียนจบ

มีหรือจะตามทันเล่ห์เหลี่ยมของมนุษย์บนโลกใบนี้ มีหรือจะรู้ว่าฟรานซ์คือใคร ข้อมูลเกี่ยวกับชายหนุ่มที่รู้มา ก็คือสิ่งที่ชายหนุ่มอยากให้รู้แค่นั้น

"แต่งงานกับพี่นะ" ร่างสูงทรุดตัวลงนั่งคุกเข่า เอ่ยขอหญิงสาวแต่งงานด้วยสายตาและใบหน้าที่เว้าวอน

"ค่ะ" หญิงสาวตอบรับทั้งน้ำตาด้วยความดีใจ มองฟรานซ์สวมแหวนให้ผ่านม่านน้ำตา ก่อนชายหนุ่มจะจุมพิตลงบนหลังมือบางดั่งแสนรัก จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนโอบกอดหญิงสาวไว้

"พี่รักมะลินะครับ ภรรยาคนสวยของพี่" พรมจูบศีรษะเล็กเบาๆ ผละหญิงสาวออกห่าง เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าให้ จากนั้นก็มอบจุมพิตแสนหวานแทนความรักให้หญิงสาว เพื่อความสมบทบาท นำพาเพลิงพิศวาสเข้าครอบงำคนไร้ประสบการณ์ให้หลงระเริง

สุดท้ายจัสมินก็พ่ายแพ้ให้แก่ความต้องการของร่างกาย ที่ถูกความรักมาบดบังความผิดชอบอันดีงาม

อีกทั้งยังไม่คิดว่าผู้ชายที่รักจนหมดหัวใจ จะพูดหลอกลวงโกหกเพื่อให้เธอตายใจ และยอมทอดกายให้เขาได้เชยชมอย่างง่ายดาย

ยอมมอบความบริสุทธิ์ที่หวงแหนให้ชายหนุ่ม อีกทั้งยังวาดฝันไปถึงครอบครัวที่อบอุ่นตามที่อีกคนกล่าวมา ไม่คิดจะป้องกันเลยสักนิด เพราะคิดว่าชายคนนี้จะจริงใจดั่งวาจาที่เอ่ยออกมา

ความไร้เดียงสาไม่ทันคน ทำให้จัสมินเดินตามเกมที่ฟรานซ์วางไว้ ยินยอมทอดกายให้แฟนหนุ่มเชยชม ตามที่หัวใจเรียกร้อง ตกเป็นของชายหนุ่มทั้งร่างกายและหัวใจ

ลืมสิ้นคำสั่งสอนของมารดา ที่พร่ำสอนมาให้รักนวลสงวนตัว จงทำตัวให้มีค่า อย่าทำตัวเหมือนดอกไม้ริมทาง ที่ใครอยากจะเด็ดดมเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ เมื่อหมดกลิ่นหอมก็โยนทิ้งไม่ไยดี

ลืมแม้กระทั่ง คิดไปถึงความรู้สึกของบิดามารดา หากรับรู้การกระทำของตัวเองที่เป็นคนใจง่าย ยอมให้ชายคนรักเชยชม เพียงเพราะคำหวานที่ประโคมใส่ ว่าอยากสร้างครอบครัวกับเธอท่านจะรู้สึกเช่นไร

"มีความสุขไหมครับ" จัสมินพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม เธอมีความสุขอย่างที่สุด หลังจากได้มอบสิ่งสำคัญให้ชายหนุ่มทั้งร่างกายและหัวใจ

ฟรานซ์ขยับตัวลงจากเตียงนอน เดินไปยังตู้เสื้อผ้า และกลับมาพร้อมกับดอกลิลลี่สีขาวช่อใหญ่ที่จัสมินชอบ

"สำหรับภรรยาของพี่ครับ" โน้มใบหน้าเข้าไปหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่

ยิ่งทำให้จัสมินอิ่มเอมในหัวใจ รับช่อดอกไม้มาถือไว้ ไม่คิดว่าฟรานซ์จะเตรียมช่อดอกไม้มาให้เธอด้วยซ้ำ

โดยมีฟรานซ์มองดูด้วยสายตาอ่อนโยนอย่างไม่รู้ตัว อีกทั้งยังนึกหวงคนตรงหน้าขึ้นมาเสียด้วยซ้ำ เมื่อได้ครอบครองเธออย่างสมบูรณ์