บทนำ
ความรักคือสิ่งสวยงาม เปลี่ยนทุกสิ่งรอบกายให้เป็นสีสันสดใส นำพาความสุข รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะมาสู่เจ้าตัว
ทว่าบางครั้ง ความรักก็นำพาความเจ็บปวดแสนสาหัส มาสู่เจ้าตัวได้เหมือนกัน เมื่อความรักครั้งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจากคนทั้งสอง เป็นความรักที่เกิดจากเพียงคนเดียวเท่านั้น
คนหนึ่งรักหมดใจ เทหมดหน้าตัก วาดฝันภาพครอบครัวในวันข้างหน้าร่วมกัน
ส่วนอีกคนแสร้งรัก เพื่อใช้เธอเป็นเครื่องมือนำไปสู่การแก้แค้น
“คุณเล่นละครได้เก่งมากเลยนะคะ แสดงดีสมบทบาท จนฉันแยกไม่ออกเลย ว่าอันไหนคือเรื่องจริงอันไหนคือการแสดง...ไม่สิ! ต้องบอกว่ามันไม่มีเรื่องไหนจริงเลยสักอย่างนี่เนาะ” จัสมินพูดไปก็กลั้นเสียงสะอื้นไปพลาง แต่ยิ่งกลั้นก็ยิ่งอยากจะร้องออกมามากเท่านั้น
“วันนี้ฉันเข้าใจแล้ว ว่าทำไมทุกครั้งที่ฉันชวนคุณมาบ้าน คุณมักจะบ่ายเบี่ยงตลอด ฉันเข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว...คุณรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน คุณรู้ว่าฉันเป็นใคร คุณก็เลยใช้ฉันเป็นเครื่องมือในการทำร้ายพี่มังกร ใช้ฉันเป็นเครื่องมือในการแก้แค้น... คำว่ารักที่คุณพูดมาไม่มีอยู่จริง เป็นฉันคนเดียว ที่อินไปกับความรู้สึกจอมปลอมที่คุณสร้างขึ้น... คุณทำให้ผู้หญิงโง่ๆ คนหนึ่งรักคุณจนหมดหัวใจ ยอมคุณทุกอย่าง เพื่อแลกกับความรักจอมปลอมที่คุณมีให้ โดยที่คุณไม่รู้สึกอะไรเลย... คุณเก่ง คุณเก่งจริงๆ คุณฟรานซ์ ยินดีด้วยนะคะ... คุณแก้แค้นสำเร็จแล้ว คุณทำมันสำเร็จ ฉันเจ็บ ฉันเจ็บมากเลย”
“ฉันขอใช้ความเจ็บของฉัน ชดใช้กับความเจ็บที่พี่มังกรทำไว้กับน้องสาวคุณ ขอให้เรื่องทุกอย่างมันจบลงเท่านี้ อย่าได้จองเวรล้างแค้นกันอีกเลย ต่อไปนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ อย่ามาข้องเกี่ยวกันอีก จบ...จบจริงๆ สักที”