ในช่วงสายของวันต่อมา ฮูหยินผู้เฒ่าอู๋ก็กลับมาจากอารามหลงแห่งฉางโจว เพราะอีกเพียงสองวันงานมงคลที่หญิงชราวัยเจ็ดสิบหกหนาวรอคอยมานาน ก็ทว่าเจ้าหลานชายคนเดียวของนางกลับกระทำการหักหน้าของนาง โดยการไปสู่ขอสตรีซึ่งนางไม่พึงใจมาเสียแทน งานวิวาห์ที่รอคอยจึงกลายเป็นงานที่ฮูหยินผู้เฒ่าชิงชังรังเกียจมิต้องการให้มันบังเกิดขึ้น แต่ก็มิอาจไปขัดขวาง สุดท้ายจึงจะมาถึงในอีกสองวันในท้ายที่สุด
ดังนั้นแล้วสิ่งแรกที่หญิงชรากระทำ เมื่อมาถึงจวนสกุลอู๋ยังฉางโจวก็คือเรียกหาว่าที่หลานสะใภ้มาพบหน้าให้นางลงมือสั่งสอนสักเล็กน้อย
"เฝิงซีคารวะฮูหยินผู้เฒ่า"
หญิงชราเพ่งพิศดูเด็กสาวกิริยาสงบเยือกเย็นตรงหน้า แล้วรู้สึกค่อยตรงใจเท่าใดจากที่มีอคติอยู่แล้ว ยิ่งเพิ่มไปเป็นสิบส่วน เพราะนางมีหญิงงามที่พึงใจอยู่ก่อนแล้ว เช่นคุณหนูถาน...ถานรุ่ยเซียง คุณหนูรองแห่งจวนแม่ทัพปกป้องประจิมนั้น กิริยางดงามหน้าตายิ้มแย้มสดใสแถมนิสั
