ตอนที่ 14/1
1650 คำ
หลังจากส่งพ่อแม่เข้าพักอาบน้ำที่โรงแรม เหอตี้ อิงเยว่ และหลี่เจี้ยน รอท่านทั้งสองข้างล่างโรงแรม เพราะท่านเพียงจะอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่เท่านั้น แล้วจะไปที่หมู่บ้าน เพื่อไปพบบ้านจ้าวและพูดคุยเรื่องงานหมั้นของลูกชาย ท่านทั้งสองยืนยันว่าไม่รู้สึกเหนื่อยเลย และยังรู้สึกมีว่ามีแรงกำลังมากขึ้นอีกด้วย
" พี่เหอ สั่งน้ำชาให้หน่อยได้ไหมคะ อ้อขอจานมาใส่ขนมด้วยนะคะ เผื่อคุณลุงคุณป้าด้วย"
" ได้ครับ พี่จะไปสั่งให้เอง " เหอตี้ เดินไปสั่งกับพนักงานเพราะในโรงแรมมีส่วนของห้องอาหารอยู่แล้ว
เมื่อพนักงานนำน้ำชามาเสริฟ พร้อมจานสำหรับใส่ขนม 5 ใบ อิงเยว่จึงหยิบถุงขนมที่เหอตี้ถือมาวางบนโต๊ะอยู่แล้วออกมาใส่จานให้คนละชิ้นเล็ก เพราะขนมได้ตัดเป็นชิ้นๆ อยู่แล้ว 1 ชิ้นใหญ่ตัดแบ่งไว้เป็น 6 ชิ้นเล็ก
"พี่ลองทานดูค่ะ อร่อยมากทานคู่กับน้ำชาเข้ากันดีจริงๆ ๆ
" อิงเอ๋อ จะกินข้าวก่อนไหมครับ อาเจี้ยนหิวไหม" เหอตี้ถาม
" ไม่หิวครับพี่เขย อยากกินขนมของพี่สาวมากกว่า"
" กินได้เลยจ้ะ พี่แบ่งไว้ให้คุณลุงคุณป้าแล้ว สวนของที่บ้านก็มีอีก ตั้ง 2 กล่อง เหลือเฟือเลย"
" ขนมไหว้พระจันทร์ต้องสั่งซื้อล่วงหน้า อิงเอ๋อ สั่งไว้นานแล้วหรือครับ ยังไม่ถึงเทศกาลเขารับทำด้วยเหรอ "
" เอ่อ ค่ะ สั่งไว้พี่ทานดูสิคะ"
" ครับ อิงเอ๋อบอกอร่อยพี่ก็คิดว่าต้องอร่อยแน่นอน แล้วเราต้องไปซื้ออะไรไปทำกับข้าวไหม ที่บ้านมีอะไรขาดไหมครับ" เหอตี้
" คิดว่าต้องซื้อแต่คงไม่มาก คุณลุงคุณป้า ทานอาหารพื้นบ้านได้ไหมคะ" อิงเยว่ อดถามไม่ได้
" ท่านก็เหมือนเรานี่แหละครับไม่ได้เรื่องมากอะไร คุณพ่อคุณแม่ท่านเคยเป็นอาจารย์สอนที่ มหาลัยเหอเป่ย์ มาก่อนไม่ค่อยได้ทำอาหารเองด้วยซ้ำปกติท่านก็ทานที่โรงอาหารมหาลัย เช้า ๆ ก็ทานกันง่ายๆ ครับ ถ้าได้ทานอาหารที่อิงเอ๋อทำ สงสัยจะต้องติดใจมากแน่ๆ"
" ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ พี่ก็อย่าชมฉันนักเลย" อิงเยว่ บอกคู่หมั้น หลี่เจี้ยนที่นั่งกินขนมไม่พูดไม่จาก็มองพี่สาวกับพี่เขยคุยกันไป เพราะไม่อยากขัดคอเขาจึงฟังเฉยๆ แม้อยากจะบอกว่ากับข้าวที่พี่สาวทำอร่อยมากจริงๆ ยิ่งคิดเขายิ่งไม่อยากให้ถึงเวลาที่พี่สาวแต่งงานออกไปเลย เขาคงอดกินอาหารที่พี่สาวทำแน่ๆ
" อาเจี้ยนมีอะไรจะถามพี่ไหม มองอยู่นั่นแหละ"
" พี่สาวถ้าพี่แต่งงานกับพี่เขยแล้วก็ต้องไปอยู่บ้านพี่เขยแล้วน่ะสิ "
" อืม ทำไมเหรอก็เหมือนพี่รองที่ไปอยู่บ้านพี่เขยไง "
" อย่างนั้นผมก็ไม่ได้กินกับข่าวที่พี่สาวทำอีกสิ"
" นี่ เป็นตัวตะกละหรือไงเราหือ" อิงเยว่ โยกหัวน้องชายไปมา
" อาเจี้ยน ถ้าแต่งงานแล้วพี่ยังอยู่ที่นี่ นายก็มากินอาหารฝีมือพี่สาวได้เหมือนเดิมนั่นล่ะ อืม อิงเอ๋อพี่ว่าจะถามถ้าหมั้นเสร็จพี่จะขอที่ปลูกบ้านต่างหากสักหลังแต่ยังไม่ได้สอบถามหัวหน้าหมู่บ้านว่าพอจะทำได้ไหม และต้องทำอย่างไงบ้าง คงต้องปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ก่อน "
" ก็ดีนะคะ พี่ก็ลองปรึกษาท่านดูก่อน แล้วค่อยไปปรึกษา คุณปู่ดูก็ได้นะคะ"
"จะปรึกษาอะไรพ่อหรือตารอง" พ่อหวังเดินมาที่ ลูกชายและลูกสะใภ้ นั่งคุยกันอยู่พอดี ท่านเป็นคนหูดีแม้พูดเบาๆก็ยังได้ยิน
" คุณลุงคะ ดื่มชากับทานขนมรองท้องก่อนค่ะหรือจะทานข้าวก่อนไหมคะ "
" อืม ลุงยังอิ่มอยู่เลยแค่ของว่างก็พอแล้ว ว่าแต่เมื่อกี้คุยเรื่องอะไรกันเหรอตารอง หนูอิงอิง"
" ผมคิดว่าถ้าหมั้นเสร็จ อยากจะหาที่สร้างบ้านสักหลังเพราะยังต้องทำงานอยู่ที่นี่ต่อ ถ้าแต่งงานแล้วอิงเอ๋อ จะได้ไม่ต้องมาอยู่ในบ้านพัก ยุวชนครับพ่อ พ่อคิดว่าทำได้ไหม"
" เรื่องสร้างบ้านต้องไปถามทางผู้นำหมู่บ้านเขาดูนะ อาจจะทำได้เพราะตอนนี้ทางเมืองหลวงก็เริ่มจะเปลี่ยนหรือโอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินได้บ้างแล้ว ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่ามีคนที่ ที่ต้องการจะแลกเปลี่ยนหรือขายและโอนกรรมสิทธิ์ให้เราไหมด้วย"
"ครับ ผมก็คงต้องไปถามผู้นำหมู่บ้านว่ามีที่ว่างหรือบ้านใครต้องการเปลี่ยนมือไหม "
" อืม ส่วนเรื่องเงินสร้างบ้านและซื้อที่พ่อกับแม่จะจัดการให้เองไม่เกี่ยวกับมรดกของแกหรอกนะตารอง "
" ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เงินที่พ่อแม่ให้มาครั้งก่อนก็แทบจะไม่ได้ใช้เลยครับ 2-3 ปีก่อนผมก็ไม่รู้จะซื้ออะไร แทบจะไม่มีอะไรให้ซื้อดีกว่า "
" อืม เดี๋ยวมันจะดีขึ้น ทนไปก่อนอีกไม่นานหรอก" พ่อหวังบอก
"ครับ พ่อทานขนมไหว้พระจันทร์ดูนะครับ อิงเอ๋อสั่งมาอร่อยมากครับ"
"ขอบใจนะ อิงเอ๋อ ที่มารับลุงกับป้าและยังเตรียมของไว้ให้ทานอีก"
" หนูเต็มใจค่ะคุณลุงลองทานดูนะคะ ว่าชอบไหม คุณป้ามาพอดีเลย นั่งทานขนมกับน้ำชาก่อนค่ะ คุณป้า "
เมื่อแม่ หวัง เดินลงมาข้างล่างทั้งขนมและน้ำชา ก็เตรียมพร้อมรออยู่แล้ว จึงนั่งข้างๆ สามี
" ขอบใจนะอิงเอ๋อ นี่ป้าทานซาลาเปาหนูตอนมาถึงยังอิ่มอยู่เลย แต่ขนมนี่ก็น่าทานจัง"
" ค่ะ คุณป้าชิมดูค่ะว่าชอบไหม"
" พวกหนู กินด้วยกันสิ "
" พวกหนูกินอิ่มกันแล้วค่ะ "
ทั้งสามก็ทานไปแค่คนละชิ้นก็อิ่ม พ่อแม่หวัง จึงนั่งทานขนม ที่น่าทานกับน้ำชาเข้ากันได้ดีมากจริงๆ ทานแล้วก็รู้สึกปลอดโปร่ง และรู้สึกเลือดลมจะวิ่งไปตามร่างกายหายใจโล่งสบายอย่างบอกไม่ถูก พ่อหวัง จิบชาฟังภรรยาคุยกับลูกสะใภ้เงียบๆ และคอยสังเกตท่าทางการพูดจาของว่าที่สะใภ้รอง ทั้งที่หน้าตาของเธอคือเด็กที่ยังเรียนชั้นมัธยมแต่การพูดจาและท่าทางของเธอกับเหมือนคนโตรู้ความมากแล้ว และดูท่าลูกชายคงจะตกหลุมรักลูกสะใภ้ไปแล้ว เพราะเธอก็น่ารักจริงๆ ทั้งหน้าตาผิวพรรณ ไม่ได้เหมือนสาวชนบทสักนิด
" อิงเอ๋อ หนูช่างสรรหาของอร่อยๆ ได้ดีจริงๆ ป้าไม่เคยทานขนมไหว้พระจันทร์ที่อร่อยกลมกล่อม มากขนาดนี้เลย ขนาดร้านดังที่เมืองหลวงยังไม่อร่อยได้เท่านี้เลย "
" คุณป้าชอบก็ดีแล้วค่ะ ทานเยอะๆ นะคะ"
" จ๊ะ ป้าจะทาน "
" ติ้ง +300 แต้ม จากความพึงพอใจ"
" โฮส ครับรู้สึกจะมีคลื่นของพลังงานบางอย่างจากพ่อคู่หมั้นของโฮสครับ อาจจะเป็นพวกฝึกเกี่ยวกับการพลังหรือกำลังภายในที่มีในตำนานเล่าขานมาก็ได้ และยิ่งได้รับสารอาหารที่ให้พลังงานสูงจากระบบยิ่งทำให้พลังของคนกลุ่มนี้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและเหมือนจะมีรังสีความสงสัยในตัวโฮส ด้วยนะครับ ช่วงนี้แนะนำให้โฮสใช้สิ่งของด้านนอกปรุงอาหารจะดีกว่าครับ"
" จริงเหรอยังมีอีกหรือไอ้วิชาแบบนั้น เอาเป็นว่าฉันจะระวังนะ ขอบใจเอลิค ยังไงรบกวนแลกเงินหยวนให้ที ฉันไม่มีเงินหยวนติดตัวเลย จะไปซื้อของได้ยังไง "
" คู่หมั้นโฮสน่าจะพร้อมเปย์นะครับ"
" ใครจะกล้าขอเล่า แลกมาเถอะฉุกเฉินอะไรจะได้ไม่ยุ่ง"
" ครับ โฮสต้องการเท่าไหร่ครับ"
" 200 หยวน น่าจะพอ"
" ได้รับครับโฮสจะใช้แต้มหรือเหรียญครับ"
" เหรียญ"
" เอลิค จัดการให้นะครับ เงินหยวน 200 หยวนเก็บในช่องเก็บของเรียบร้อยครับ"
" ขอบใจนะ"
" ยินดีครับ"
อิงเยว่ รีบดูข้อมูลส่วนตัวเพื่อเช็กยอดคะแนนและเหรียญ ส่วนเหอตี้และพ่อก็คุยกันเบาๆ แม่หวังดูจะมีความสุขกับการทานขนม จนเธอไม่อยากขัด รวมทั้งพ่อหวังที่คอยมองมาทางเธอกับแม่หวังบ่อยๆ และยิ้มน้อยๆ เหมือนผู้ใหญ่ใจดีทั่วไป แต่ด้วยความที่เธอเคยมีพ่อแม่ที่เป็นถึง ศาสตราจารย์ ก็พอจะคุ้นเคยกับท่าทีแบบพ่อแม่หวังอยู่บ้างพวกมีความรู้มักจะวางตัวนิ่งๆ แบบนี้เสมอ แต่แม่หวังยังรู้จักชวนคุยและไม่ได้ถือตัวอะไรมากทำให้เธอไม่ต้องวางตัวเหมือนตอนอยู่กับพ่อแม่
ข้อมูลส่วนตัว
วันที่ปัจจุบัน : 16/09/1974
ชื่อผู้ใช้ระบบ : จ้าว อิงเยว่ ลำดับที่ 901
อายุ : 17 ปี (เกิด 11/08/1957)
สถานะ : หมั้นหมายแล้ว
สมรรถภาพ : ปกติ
คะแนนใหม่ : 300 แต้ม
คะแนนสะสม : 498,375 แต้ม
เหรียญทองใหม่ : -
เหรียญทองสะสม : 350,800 เหรียญ
** ช่องเก็บ +200 หยวน **
" แม่อิ่มมากแล้ว เราไปจ้างรถไปที่หมู่บ้านกันเถอะค่ะ ว่าแต่อิงเอ๋อ จะซื้ออะไรไหมจ้า วันนี้ป้ากับลุงขอฝากท้องด้วยนะ เห็นตารองบอกหนูฝีมือการทำอาหารดีมาก "
" ค่ะ หนูขอไปซื้อพวกเนื้อกับผักเครื่องเทศเพิ่มหน่อยนะคะ "
" ได้สิป้าจะไปด้วย ไปกันเถอะค่ะ คุณอย่าลืมแจ้งพนักงานด้วยนะคะว่าเราจะกลับมาช่วงเย็น ๆ "
" ผมบอกไปแล้วครับ ไปกันเถอะ " พ่อหวัง
- ผู้เขียน
