ตอนที่ 15/2
1839 คำ
พ่อแม่ ของทั้งสองเห็นทั้งคู่สวมแหวนให้กันเรียบร้อยก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ในสิ่งที่ลูกทั้งสองกำลังทำ แหวนที่อิงเยว่นำออกมามองผิวเผินจะไม่เห็นเพชรที่ฝังอยู่ด้านในตัวเรือน จึงไม่สะดุดตานัก คล้ายๆ แหวนเงินทั่วไป เหอตี้ ที่สวมเข้านิ้วจึงรู้ว่าเป็นแหวนเพชร เขาไม่ได้พูดอะไรแม้จะแปลกใจ ว่าคู่หมั้นไปซื้อจากที่ไหนมา ของพวกนี้เคยเป็นของต้องห้าม จะหาซื้อยากและดูจากแบบแหวนก็ทันสมัยตัวเรือนเมื่อดูดีดี จึงรู้ว่าเป็นทองคำขาว เพราะบ้านของเขามีอัญมณีตกทอดมามากพอสมควร แม่ของเขาจึงเคยนำมาทำความสะอาดและพวกเขาก็เคยช่วยท่านทำอยู่บ้าง จึงพอจะดูรู้ว่าเป็นเงิน ทองคำ เพชร พลอย และทองคำขาว แม้แต่พ่อแม่หวัง เองก็ยังดูออกว่าเป็นแหวนทองคำขาว พวกท่านเพียงพยักหน้าและยิ้มให้ลูกชายเท่านั้น
เสร็จพิธีการแขกเหรื่อที่ไม่มากนักก็ได้ทานอาหาร กันอย่างชื่นมื่น ต่างก็ชมเรื่องอาหารของบ้านจ้าว ว่าทำอร่อยมาก ย่าจ้าวยกความดีให้ลูกสะใภ้ หลานสาว หลานสะใภ้ ที่มีฝีมือด้านนี้จริงๆ แต่ทุกคนในบ้านก็รู้ดีว่าเป็นผลงานของอิงเยว่ ป้ารองกับลุงเขยก็ต่างร่วมยินดีกับหลานสาว
" อิงเอ๋อ ของป้ารองโตขึ้นมากจริงๆ สวยมากด้วย " ป้ารองจ้าว ชมหลานสาว ที่วันนี้ช่างสวยงามมากนัก
" ขอบคุณค่ะ ป้ารอง ลุงเขย ที่มาวันนี้ พี่ๆ ทำงานหรือคะ"
" อืม พี่ชาย กับพี่สะใภ้อยากมาด้วย แต่ลางานไม่ได้ ช่วงนี้งานเยอะน่ะ" ลุงเขยรองบอก
" ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ได้จัดงานใหญ่โตอะไร แค่ป้ารองกับลุงเขยมา ก็เกรงใจแล้ว"
" เกรงใจอะไร เราครอบครัวเดียวกัน หลานได้หมั้นหมาย ป้าต้องมายินดีด้วยอยู่แล้ว "
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ "
หลังจากที่คุยกันสักพัก เหอตี้จึงเดินมาหาอิงเยว่ และได้ทำความรู้จักกับครอบครัวป้ารองของเธออีกครั้ง ป้ารองกับลุงเขยก็อวยพรให้ทั้งสอง ก่อนจะไปทานอาหารกับพ่อแม่ และ พี่น้อง ส่วนอาเล็กก็มากับสามี และยังพาลูกคนเล็กมาด้วย เด็กๆ ได้เล่นกันอย่างสนุกสนานเพราะได้ทานขนมที่แม่หลี่ซื้อมาแจกแขกที่มางานอีกด้วยทั้งลูกอม ขนมเปี๊ยะ อิงเยว่ เองก็สั่งซื้อชาชั้นดีพร้อมชุดชงชามาเป็นของขวัญให้พ่อแม่ หวังด้วย และดูพ่อหวังจะชอบชุดชงชานี้มาก ตั้งแต่ลูกสะใภ้มอบให้ก็ถือไว้กับตัวตลอด ชาชั้นดีอุดมด้วยตัวยาบำรุงมากมาย ห่อใหญ่ถึง 1 ชั่ง แต่ก็ไม่ได้ทำให้พ่อหวังรู้สึกเกะกะอะไร
เหอตี้ ดูจะหน้าบานที่สุด เขาได้รับคำชมจากเพื่อนยุวชนที่มา 2-3 คนที่พอสนิทกันมากมายว่า คู่หมั้นสวยมาก น่ารักและยังดูเรียบร้อยอีกด้วย ซึ่งเพื่อนทุกคนต่างอิจฉาในวาสนาของเหอตี้จริงๆ ที่ได้เป็นคนช่วย คู่หมั้นในวันนั้น มันคงเป็นเรื่องของโชคชะตาอย่างว่า คนที่ไม่ได้รู้จักกันถึงได้มาผูกชะตาด้วยกันได้ และเพื่อนๆ ก็พึ่งรู้ว่า ทางบ้านของเหอตี้ มีฐานะขนาดนี้ ความจริงหากเหอตี้จะไม่มาเป็นยุวชนใช้แรงงานก็ยังได้ เพราะบางคนก็ใช้การจ่ายเงินค่าปรับได้ พวกเขาอยู่ด้วยกันมาหลายปี เหอตี้ไม่เคยแสดงตัวว่าเป็นคนมีฐานะ ข้าวของเครื่องใช้ก็เหมือนกับคนอื่นทุกอย่างไม่ได้มีอะไรพิเศษกว่าใครเลย
หลังจากที่งานเลี้ยงจบลง พ่อแม่ หวัง ยังไม่ได้กลับเข้าเมือง เพราะจะค้างที่บ้านจ้าวต่ออีก 2-3 วัน ก่อนจะกลับเหอเป่ย์เลยทีเดียว ช่วงนี้พวกเขาต้องหาจ้างคนงานไปถากถางที่ ที่จะสร้างบ้านให้ลูกชาย จึงอยู่เพื่อติดต่อหาช่างมาสร้างบ้านก่อน ส่วนแขกในหมู่บ้านก็ทยอยกลับกันหมดแล้ว เหลือแต่ พี่น้องบ้านจ้าวเอง ที่ยังอยู่ช่วยเก็บข้าวของและล้างทำความสะอาดก่อนเท่านั้น เฟยเถา มองดูคนในอื่นที่ช่วยกันทำงานอย่างมีความสุข เธอจึงออกมาดูหลานชายตัวเล็กที่อารองให้ช่วยเลี้ยง ซึ่งตอนนี้หลานก็เริ่มให้เธออุ้มบ้างแล้ว จัดการเก็บบ้านเข้าที่หมดแล้ว อาหญิงเล็กกับอาเขยก็ขอตัวกลับแม่หลี่อิง จึงได้ห่อกับข้าวและขนมให้กลับไปด้วยเพราะของที่เตรียมไว้ค่อนข้างเยอะ และมีของพี่สาวรองเหมือนกัน
การหมั้นครั้งนี้บ้านจ้าว ได้รับการพูดถึงเป็นอย่างมากเพราะสินสอดที่บ้านหวัง เตรียมให้สะใภ้นั้นมากมายเกินคาดจริงๆ ทั้งที่คนทั้งสองไม่ได้เป็นคนรักกันมาก่อนได้แต่งงานกันก็เพราะเรื่องเสียหายที่เกิดขึ้น ผู้หญิงในหมู่บ้านบางคนก็อิจฉาขนาดสร้างข่าวลือว่าการตกน้ำเป็นเพียงแผนจับชายหนุ่มเท่านั้น บางคนก็ยินดีด้วยเพราะอิงเยว่ก็ถือว่าเป็นหญิงงาม ไม่แพ้ใครในหมู่บ้านนี้เหมือนกันอีกทั้งบ้านจ้าวก็ใช่ว่าจะฐานะยากจน ก็ถือว่าพอมีพอกินและยังมีความยุติธรรมกับลูกหลานทุกคน เด็กบ้านจ้าวได้เรียนหนังสือในเมืองทุกคนเช่นกันรวมทั้งอิงเยว่ด้วย จึงไม่แปลกที่พ่อแม่สามีจะรักใคร่ และมอบสินสอดให้จำนวนมาก แต่ใครจะร่ำลือหรือพูดกันอย่างไร อิงเยว่กับครอบครัวจ้าวก็ไม่ได้สนใจนัก ทุกคนยังใช้ชีวิตปกติและมีความสุขดี แม่หวัง ยิ่งได้เห็นการใช้ชีวิตของ ลูกสะใภ้รองก็ยิ่งเอ็นดู เพราะเป็นเด็กขยัน รู้ความแถมยังเรียนเก่ง แม่จ้าวพึ่งพูดให้ฟังว่า อีกไม่กี่วันจะเปิดเทอมปลาย อิงเยว่สอบได้อันดับ 1 ของระดับได้รับทุนและใบประกาศยังเชิญ พ่อแม่ หวังไปด้วยกันถ้ายังไม่กลับเหอเป่ย์ แม่หวังจึงบอกจะอยู่รอไปด้วย
อิงเยว่ รู้ว่าพ่อหวังนั้นสงสัยเรื่องอาหารที่ซื้อออกมาจากระบบ เพราะมีเอลิค คอยบอกกล่าวหลังๆ จึงไม่ค่อยได้เข้าระบบนัก บางครั้งเธอได้คะแนนที่เตือนเป็นบางครั้งแต่ไม่ค่อยได้สนใจนักเพราะเวลา จะซื้อของค่อยเช็กอีกทีก็ไม่สาย แต่ตอนนี้เธอเหนื่อยมากเพราะตื่นมาทำอาหารแต่เช้า และยังเตรียมอาหารให้คนงานที่ช่วยถางหญ้า ตัดต้นไม้รก ๆ ในที่ที่จะปลูกบ้านรวมทั้งซ่อมแซมรั้ว เพราะเป็นวันหยุดจากการทำนา พ่อจ้าว จึงได้ขอแรงพรรคพวกมาหลายคนและมีคนในบ้านด้วยที่ช่วยกัน ส่วนเรื่องอาหารแม่หวังเป็นคนไปซื้อกับแม่จ้าว ที่ตอนนี้คุยกันถูกคอจนสนิทกันไปแล้ว แต่คนที่ช่วยทำก็มีป้าสะใภ้และพี่สะใภ้ทั้งสองนั่นเอง อิงเยว่ รู้สึกขอบคุณระบบที่ส่งเธอมาอยู่ครอบครัวที่ดีเช่นนี้
" เอลิค ขอบคุณนะที่ส่งฉันมาอยู่ในบ้านที่ดีแบบนี้ ทุกคนเป็นคนดีไม่เหมือนในนิยายบางเรื่องที่เคยอ่าน"
" ระบบไม่ได้เป็นคนเลือกครับโฮส แต่เป็นการสุ่มในแต่ละช่วงเวลา เป็นโอสเองที่โชคดีได้มาในช่วงเวลาของร่างนี้พอดี"
" อืม แต่ก็ขอบคุณนะ ฉันไม่ได้ดูคะแนนนานแล้วเหลือเท่าไหร่แล้วนี่ใช้สนุกใหญ่เลย ดูก่อนดีกว่า"
ข้อมูลส่วนตัว
วันที่ปัจจุบัน : 22/09/1974
ชื่อผู้ใช้ระบบ : จ้าว อิงเยว่ ลำดับที่ 901
อายุ : 17 ปี (เกิด 11/08/1957)
สถานะ : หมั้นหมายแล้ว
สมรรถภาพ : ปกติ
คะแนนใหม่ : 1,000 แต้ม
คะแนนสะสม : 499,175 แต้ม
เหรียญทองใหม่ : -
เหรียญทองสะสม : 349,800 เหรียญ
** ช่องเก็บ +250 หยวน **
ส่วนเงินและของหมั้นเธอฝากไว้ที่พ่อแม่ เพราะไม่อยากเก็บเองพ่อแม่มีที่เก็บที่ดีกว่า แม่บอกว่าถึงวันแต่งจะคืนให้เธอทุกอย่างรวมทั้งเงินที่เหอตี้ ใช้หมั้นไว้ก่อนหน้านี้ด้วย เธอบอกพ่อแม่ถ้าต้องการใช้เงินทำอะไรก็ใช้ได้เลยเธอไม่ว่า หรือไม่ต้องคนเธอก็ไม่ว่าอะไรแต่พ่อแม่ก็ยืนยันว่ายังไงก็ต้องคืนหากมีความจำเป็นต้องใช้ก็ต้องหาคืนให้เหมือนเดิม ส่วนที่ลูกๆ อยากแสดงความกตัญญูก็เป็นคนละส่วนกัน.
" เอลิค อยากกินดื่มน้ำที่ทำให้สดชื่นและมีกำลังหน่อยได้ไหม"
" มีครับ น้ำแร่ธรรมชาติที่มีแร่ธาตุเข้มข้นมีรสหวานจากธรรมชาติ ดื่มแล้วสดชื่นและให้พลังงานฟื้นฟูกำลังภายใน 30 วินาที "
" อืม จัดมาเลยตอนนี้เพลียมาก"
" โฮส ก็พักบ้างก็ได้ครับ โฮสอย่าลืมว่าร่างนี้อายุ 17 ปี และไม่ค่อยจะได้ออกกำลังกาย แล้วมาฝืนพักผ่อนน้อยๆ อีกที่ไม่ป่วยก็เพราะยังมีสารบำรุงจากอาหารที่โอส เคยกินจากในระบบ แต่ช่วงหลังไม่ค่อยได้กินอาหารในระบบ ร่างกายจึงเพลียอย่างนี้ไงครับ"
" ก็คงเป็นแบบนั้น เอลิค ซื้อให้ฉันสัก 10 ขวดสิ ว่าแต่ราคาเท่าไหร่ "
" ขวดละ 20 แต้มครับ ตัวนี้เข้มข้นมาก โฮสให้ใครดื่มก็ต้องระวังด้วยนะครับ "
" แต่ฉันก็อยากให้คุณลุงแข็งแรงด้วยนี่นา "
" เอลิค เตือนก่อนเฉยๆ ครับแต่ดูจากรังสีของพ่อสามีโอส ก็เป็นคนดีและดีจะชื่นชอบโฮส มากคงไม่เป็นไรครับ"
" โอเค จัดมาฉันจะเอาไปให้พ่อแม่ ด้วย แล้วจะพอไหม"
" โอส สามารถนำไปผสมน้ำดื่มธรรมดาได้ครับ แร่ธาตุก็ยังส่งผลให้ร่างกายมีกำลังเหมือนเดิม "
" จริงดิ เอาตามนั้นแหละ ฉันจะเอาน้ำไปให้เขาก่อนป่านนี้คงเหนื่อยกันมากแล้ว เขาจะได้ดื่มน้ำให้หายเหนื่อยกัน"
" ครับ เอลิคทำการแลกไว้ในช่องว่างเรียบร้อยครับ"
" ขอบใจนะเอลิค "
อิงเยว่ หยิบน้ำมาดื่มก่อนจะนำที่เหลือไปผสมน้ำดื่ม และนำไปให้คนที่กำลัง ถางพื้นที่ซึ่งพอไปถึง เหอตี้ก็มาช่วยถือถังน้ำดื่ม จากเธอ
" น่าจะให้พี่ไปช่วยหิ้วมา"
" ไม่เป็นไรค่ะ นี่ของพี่ค่ะ " อิงเยว่ ยื่นกระบอกน้ำให้ คู่หมั้นต่างหากก่อนที่เขาจะหิ้วน้ำไปให้ทุกคนได้ดื่ม
" ขอบคุณครับ" เหอตี้รับน้ำมายกดื่มจนหมด และรู้สึกสดชื่นและมีแรงขึ้นมาทันที เขาไม่ถามว่าน้ำอะไรแต่กล่าวขอบคุณคู่หมั้นเท่านั้น
🙏🙏 ขอบคุณที่ติดตามจ้า♥️♥️
- ผู้เขียน
