บทที่9 จากนี้เปลี่ยนไปตลอดกาล
1101 คำ
“เราจะไปง่ายๆ แบบนี้เลยหรอคะคุณแม่ แคนดี้ไม่ยอม”
“ก็ในเมื่อคุณปู่ของแกเขาไม่แยแสแกเลยจะอยู่ไปทำไม”
“ไม่ค่ะ บ้านหลังนี้เป็นของแคนดี้ แคนดี้จะอยู่ที่นี่ต่อ”
“เอาล่ะๆ อย่าโวยวายกันไปเลย”
“คุณพี่ก็พูดได้สิคะเพราะยังไงยัยพีชก็ยังเป็นลูกของคุณพี่อยู่ดี”
“แล้วแคนดี้ไม่ใช่ลูกของคุณพ่อหรอคะ คุณปู่ถึงไม่ยกอะไรให้แคนดี้เลย” ประโยคของลูกสาวทำให้ลินลดาลมหายใจสะดุด
“อย่าก่อกวนคุณพ่อเขาเลย ทุกอย่างเป็นความผิดของคุณปู่ พวกเราไปสงบจิตสงบใจกันก่อนเถอะ” เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องด้วยกันแคนดี้ก็กรี๊ดออกมาเสียงดัง
“คุณแม่ยังคิดจะสงบจิตสงบใจได้อีกหรอคะ เราไม่เหลืออะไรแล้วนะคะ” แคนดี้ถามออกไปเสียงดัง พยายามควบคุมตัวเองแล้วแต่ทำได้ยากเหลือเกิน
“ไม่ได้! เพราะแม่ไม่มีวันยอมแน่นอน แม่ถึงได้ให้มาคิดหาวิธีกำจัดนังพิชชาออกไปจากชีวิตพวกเราไง”
“โล่งอกไปที แคนดี้เห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ คุณแม่มีแผนแล้วหรือยังคะ”
“พอจะมีบ้างแล้ว”
“ยังไงคะ”
“จ้างคนมาฆ่ามันซะก็จบเรื่อง แต่เราต้องสร้างสถานการณ์ว่ามันหนีตามผู้ชายคุณพ่อของลูกเขาห่วงหน้าตาตัวเองอย่างกับอะไร รับรองว่าไม่กล้าแจ้งตำรวจแน่”
“คุณแม่สุดยอดเลยค่ะ เราจะเริ่มแผนวันไหนดีคะ”
“วันที่พ่อของลูกบินไปดูโรงแรมที่สิงคโปร์” ลินลดาบอกออกไปน้ำเสียงสีหน้าแววตาจริงจัง ทางเดียวที่จะหมดเสี้ยนหนามคือการหายตัวไปของพิชชา
ปัจจุบัน
“พอก่อนไหมครับ คิ้วขมวดเข้าหากันขนาดนี้พี่เครียดแทน” ชายหนุ่มรุ้สึกเป็นห่วงหญิงสาวขึ้นมาจับใจว่าเธอกำลังเครียดเมื่อต้องขุดคุ้ยเรื่องในอดีตขึ้นมาอีกครั้ง ไม่รู้เขาคิดผิดหรือเปล่าที่ให้เธอเล่าเรื่องราวทั้งหมด
“ไม่เครียดหรอกค่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้วแต่พอได้มาเล่าให้พี่เธียรฟังพีชก็รู้สึกโล่งใจค่ะที่มีคนรับฟังพีชบ้าง” หญิงสาวบอกกับเขาท่าทีสบายๆ เขาเองก็โล่งใจถ้าเป็นอย่างนั้น
“งั้นก็เล่าต่อเถอะครับ แต่ว่า...”
“แต่ว่าอะไรคะ”
“มานอนเล่าบนเตียงเถอะครับ”
“อะ เอ่อจะดีหรอคะ” เธอไม่ค่อยไว้ใจสายตาเจ้าเล่ห์ของเขาเลย
“ดีที่สุดเลยครับ”
เมื่อถึงเวลาที่กษิดิสต้องบินไปดูงานที่ต่างประเทศทำให้เวลานี้ทุกคนในบ้านมายืนส่งเขาเดินทางอย่างปลอดภัยที่ลานกว้างหน้าบ้าน
“ลดารอคุณกลับมานะคะ”
“คุณพ่อซื้อของมาฝากแคนดี้ด้วยนะคะ”
“พ่อไม่ลืมหรอกหน่า”
“คุณพ่อรีบกลับมานะคะ”
“พ่อรู้แล้วหน่า ทำเป็นเด็กไปได้เรา” กษิดิสบอกกับลูกสาวคนโตน้ำเสียงระคนเอ็นดู ยิ่งนานวันความสวยของลูกสาวก็ยิ่งฉายแววออกมา เมื่อรถเคลื่อนตัวออกไปสองแม่ลูกก็หันมาสะบัดบ๊อบใส่เธอแล้วเดินจากไปทันที เธอจึงทำได้แค่ส่ายหัวไปมาเบาๆด้วยความเหนื่อยใจ ตกกลางคืนในขณะที่หญิงสาวกำลังนอนหลับ เธอรู้ว่าเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังรบกวนเธออยู่ เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่ามีชายฉกรรจ์คนหนึ่งยืนอยู่ที่ปลายเตียง
“แกเป็นใครเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง”
“หึๆ ก็ต้องมีคนอนุญาตให้เข้ามาได้น่ะสิ” เพียงเท่านี้ก็รู้แล้วว่าเป็นคำสั่งของใคร หญิงสาวพยายามดิ้นรนเอาตัวรอด จังหวะที่มันโน้มใบหน้าลงมาเธอจึงคว้าโคมไฟแก้วฟาดไปที่หัวของคนร้ายจนเลือดออก แล้วหาจังหวะหนีไปได้ เมื่อวิ่งมาจนถึงถนนคิดว่าจะรอดกลับมาคนร้ายอีกคนขี่มอเตอร์ไซต์ตั้งใจจะพุ่งชนเธอ เธอจึงวิ่งหนีต่อและบังเอิญมีคนอื่นผ่านมาทางนี้พอดีคนร้ายจึงหลบหนีไป
“เป็นอะไรไปหนู”
“พี่คะช่วยหนูด้วย มีคนจะทำร้ายหนู” หญิงสาวร้องขอความช่วยเหลือเสียงสั่น
“เอาล่ะๆ ใจเย็นๆนะพี่จะพาเราไปส่งบ้าน”
“ไม่ค่ะหนูไม่มีบ้าน พี่พาหนูไปอยู่ด้วยได้ไหมคะ”
“...”
“หนูชื่อลูกพีชค่ะ พี่ชื่ออะไรคะ พี่เป็นคนที่นี่ไหมคะ”
“พี่ชื่อแคท ไม่ใช่คนที่นี่หรอก ไปอยู่กับพี่ก่อนก็แล้วกัน”
“ขอบคุณค่ะ พีชจะไม่มีวันลืมบุญคุณของพี่เลย” การที่ได้มาเจอกับแคทจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอได้เข้าไปทำงานที่ผับแห่งนั้นและมีโอกาสได้เจอกับคนตัวโต
ปัจจุบัน
“เรื่องทั้งหมดมันก็ประมาณนี้ค่ะ”
“เก่งมากครับ รู้ใช่ไหมว่าต่อจากนี้พีชจะไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว เพราะพีชมีพี่แล้วก็มีพ่อกับแม่ของพี่ด้วย”
“…” ประโยคของเขามันทำให้เธอรู้สึกซึ้งใจจนไม่กล้าคิดว่าที่ว่างข้างๆเขาจะเป็นเธอตลอดไป
“ทำไมเงียบล่ะครับ”
“เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปได้หรอคะ สักวันพี่ก็ต้องเจอคนที่พี่อยากแต่งงานด้วย ถ้าเวลานั้นมาถึงพีชกับลูกจะออกไปจากบ้านหลังนี้เอง” แม้จะมีความลังเลอยู่ไม่น้อยแต่หญิงสาวก็เลือกที่จะเอ่ยถามออกไปเพื่อความสบายใจ
“อะ โอ๊ย! พี่เคาะหัวพีชทำไมคะ” หญิงสาวร้องโอ๊ยเมื่อโดนคนตรงหน้าทำโทษ
“ก็จะเตือนไม่ให้คนแถวนี้คิดเองเออเองอีกไงล่ะครับ วัยรุ่นเขาเรียกว่าอย่ามโนใช่ไหมครับ” ชายหนุ่มนึกหมั่นเขี้ยวคนตรงหน้าเหลือเกิน อยากจะฟัดที่แก้มแรงๆแต่ก็ใจยังไม่กล้าพอกลัวจะไปรับกลับมาเป็นรอยนิ้วทั้งห้าของหญิงสาวแทน
“หมายความว่ายังไงคะ พีชไม่เข้าใจ”
“ก็คนเดียวที่พี่จะแต่งงานด้วยคือพีชไงล่ะ ทีนี้เข้าใจหรือยัง” ชัดเจนขนาดนี้แล้วถ้ายังไม่เข้าใจจะโดนทำโทษอีกรอบ
“พีชหรอคะ?” หญิงสาวชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ใช่ และให้รู้เอาไว้เลยว่าพี่ไม่นิยมมีลูกกับผู้หญิงหลายคน” คำตอบของเขาแปลความหมายได้ว่าจากนี้และตลอดไปเธอจะกลายเป็นเจ้าสาวของเขาแต่เพียงผู้เดียวสินะ
- ผู้เขียน
