ตอนที่ 10
ชายหนุ่มสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง รอยยิ้มแต้มที่มุมปาก “ฉันจะทำอย่างนั้นทำไม ไม่จำเป็นเลยสักนิด เพราะเธอ...” พีรายุมองยายหัวขโมยที่หน้าเริ่มซีดลงเรื่อยอย่างชอบใจ “มีมันอยู่ติดตัวและ...”
ชายหนุ่มเอื้อมมือไปคว้าแขนเล็กดึงพาไปหลบยังซอกที่ผู้คนไม่ค่อยจะแวะเวียนเข้ามา พร้อมกันนั้นก็มืออีกข้างขึ้นปิดปากอวบอิ่มเอาไว้ จนคนที่มัวแต่คิดหาแผนการเอาตัวรอดและเอาคืนถึงตกใจจนเบิกตากว้าง
“อื้อ...อื้อ...” บุษกรร้องประท้วง พลางทุบกายแกร่งแรง ๆ หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ ความใกล้ชิดทำให้หวนนึกไปถึงความรู้สึกวาบหวามยามที่ริมฝีปากอิ่มถูกคลอเคลียแนบชิด
พีรายุหัวเราะกลัวคอ ขณะสอดแขนแกร่งเข้าระหว่างเอวเล็กคอด ดันร่างเล็กบางลอยขึ้นเหนือพื้นเล็กน้อย พร้อมผลักให้แนบไปกับฝาผนัง ป้องกันการเคลื่อนไหวและถูกทำร้าย
ดวงตาบุษกรเบิกกว้าง หวาดหวั่นและตกใจระคนขลาดกลัวจนมือเท้าเย็นเฉียบ ปกติโดนเล่นงาน เธอโต้
