Episode 26 โกรธอะไรไร้สาระ วันที่สองของการอยู่บ้าน รอมินิอีกสามวันแค่นั้นก็ได้เจอกันแล้ว ผม : แม่ครับ ไปสู่ขอ แม่ของลูกให้ผมหน่อย แม่ : ใคร...ลูกเต้าเหล่าใครล่ะ เจ้าซิว ผม : เธอชื่อมินิครับ แม่ : เออ บอกแค่นี้จะให้แม่ไปขอในวัดให้เหรอ? ผม : แม่ก็! พ่อ : เราก็แหย่ลูก ไม่ดีเหรอจะได้มีหลานสักที555+ บ้านอยู่ไหนพาพ่อไปสิ...หรือจะเป็น คนแถวชายแดนใต้ แม่ : พี่แซ้งค์อ่ะ นานๆจะได้หยอกลูกบ้างไม่ได้หรา ผม : แถวนี้แหละ ไม่ใกล้ไม่ไกล ผมยังไม่แน่ใจ.. พ่อ : โอ๋... มินจ๋าาา อย่างอนเค้านะ.. แม่ : ชิ!! ผม : พ่อแม่อ่ะ สนใจผมหน่อย! พ่อ : โอ๊ะ แกไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน จะให้ไปสู่ขอที่ไหนล่ะตาซิว ผม : อืมๆ เดี๋ยวผมบอกอีกทีนะครับ แม่ : นี่เราพักกี่วันอ่ะ ผม : ห้าวันครับ แม่ : ทำไมน้อยใจ พ่อ : นั้นสิ แม่ : อยู่ต่อนะลาต่อสักอาทิตย์ ผม : คงไม่ได้หรอก แม่ก็รู้ว่าผมพักมานานแล้ว ช่วงที่บาดเจ็บอะ แม่ :