หลังจากที่แก้มบุ๋มเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ชายหนุ่มฟังก็ทำให้ชายหนุ่มเกิดความโมโห จนต้องสั่งลูกน้องเข้าที่ประชุมโดยมีแก้มบุ๋มอยู่ข้างๆ ตลอด
"พ่อแม่ของเด็กรู้หรือยังครับผู้กอง" จ่านกถามด้วยความเป็นห่วงเพราะตัวเขาเองก็มีลูกสาววัยเดียวกับแก้มบุ๋ม
" ยังแต่ผมนี่แหละจะเป็นผู้ปกครองของเธอเอง"
"แบบนี้จะไม่มีปัญหาตามมาใช่ไหมครับ" นายตำรวจท่านอื่นถามถึงความเหมาะสม
"ถ้าเกิดมีปัญหาตามมาผมจะรับผิดชอบเอง"
"แผนคืออะไรครับผู้กอง"จ่านกถามถึงแผนการที่จะเข้าจับกุมไอ้บอส
"คืนวันศุกร์พวกมันจะนัดแข่งรถในถนนเส้นหลักทางเลี่ยงเมือง และจะมีการส่งยาเสพติดผมต้องการให้ปิดล้อมและจับให้ได้ทุกคนย้ำว่าทุกคน!"
"นายบอสคือตัวการสำคัญใช่ไหมครับ ถ้ามันเป็นตัวการผมกลัวว่ามันจะไม่โผล่ออกมาง่ายๆเพราะที่ผ่านมามันมักจะให้เด็กเดินยาแทนตลอด"
"หนูจะอยู่กับเค้าเองค่ะ"
มาเฟีย: ไม่ได้!
"ไม่ค่ะ หนูคือคนที่เค้าต้องการต่อรองมากที่สุด หนูอยู่กับเค้าคุณตำรวจจะได้ตามจับเค้าได้ไงคะ"
" มันเสี่ยงเกินไปแค่นี้เธอก็เจ็บตัวมาเยอะแล้ว" ผมจะไม่ยอมให้เธอกลับไปเสี่ยงอีก
" หนูขอล่ะ ขอให้หนูได้จับมันด้วยตัวของหนูเองดีกว่า"
" งั้นผมจะปลอมตัวไปอยู่กับกลุ่มวัยรุ่นดีไหมครับ"
"หน้าแก่กว่าพ่อเด็กพวกนั้นอีกเดี๋ยวผมจัดการเองดีกว่า" ตำรวจจบใหม่เอ่ยท้วงทันที
" อืมก็ได้ หมวดเจมส์ปลอมตัวไปปะปนอยู่กับพวกมันและคอยดูแก้มบุ๋มให้ผมด้วย ถ้าเกิดสถานการณ์ไม่สู้ดีรีบพาเธอออกมาให้เร็วที่สุด"
หมวดเจมส์: ครับ!
เมื่อสิ้นสุดการประชุมแก้มบุ๋มก็ถูกพาขึ้นมาพักที่ห้องทำงานทำให้ตำรวจด้านล่างพากันสงสัยในความสนิทและความห่วงใยของผู้กองเฟียที่มีต่อเด็กคนนี้
"ผมว่าต้องมีอะไรในกอไผ่แน่ๆ"จ่านกกระซิบกระซาบกับหมวดเจมส์
" นั่นสิ ดูผู้กองเป็นห่วงเด็กคนนี้เป็นพิเศษ"หมวดเจมส์ยิ้มกริ่ม
" แบบนี้ผู้กองจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ไหมหมวด"
" ฮ่าๆๆ ไม่ม้างงง"
คืนวันศุกร์
" แก้มบุ๋มเธอไปรอฉันที่รถก่อนเดี๋ยวฉันจะคุยธุระ" บอสหันมาสั่งแก้มบุ๋มด้วยสีหน้าจริงจัง
" ให้หนูอยู่ด้วยไม่ได้หรือคะ
"บอกให้ไปไง!"
แก้มบุ๋มยอมเดินมานั่งรอในรถก่อนจะส่งข้อความไปหาผู้กองเฟีย จากนั้นหมวดเจมส์ก็ปรากฏตัวโดยขี่มอไซค์ที่เคยยึดไปมาจอดอยู่ใกล้ๆ รถของบอสให้แก้มบุ๋มได้เห็น
?มาเฟีย: หมวดเจมส์ไปถึงหรือยัง
?แก้มบุ๋ม: ถึงแล้วค่ะ
หลังจากนั้นบอสก็เริ่มส่งสัญญาณให้ลูกน้องเตรียมตัวขับรถป่วนเมืองเพื่อให้ทุกสายตาหันไปสนใจ รถมอไซค์ที่ขับกันอย่างผาดโผน
ตอนนี้บอสกำลังจะส่งยาให้กับลูกค้ารายใหญ่จึงทำให้เจ้าหน้าที่เข้าแสดงตัวแต่บอสไหวตัวทันจึงรีบขึ้นมาที่รถแต่แก้มบุ๋มไวกว่าเพราะเธอดึงกุญแจรถออกแล้ววิ่งออกมา ทำให้หมวดเจมส์รีบดึงแก้มบุ๋มมาหลบอีกด้าน
ตอนนี้เหตุการณ์กำลังชุลมุนวุ่นวายเพราะบอสพยายามขัดขืนและต่อสู้กับเจ้าหน้าที่
" อีแก้มบุ๋มมึงหักหลังกู!" บอสตะโกนลั่นจนแก้มบุ๋มกำหมัดแน่น เธอแค้นใจจนอยากจะเข้าไปตบหลายๆฉาก
"มึงทำกูก่อนนะไอ้เหี้ยบอส!"
" มึงนอกใจกูเองโดนแค่นี้ยังน้อยไป กะหรี่แบบมึงโดนสิบคนก็ไม่สะเทือนหรอก!"
ปึก!
จู่ๆผู้กองเฟียก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับต่อยไปที่ใบหน้าของบอสจนเลือดกำเดาไหล
" สัส! กูจะฟ้องให้หมดเลยพวกมึงทำร้ายประชาชน!"
"มึงหุบปากไปซะไม่งั้นมึงจมตีนกูแน่!"
"ช่วยด้วยครับตำรวจทำร้ายประชาชน!!"
" มึงร้องไปเถอะ ขยะสังคมแบบมึงไม่มีใครเค้ามาช่วยหรอก ไหนโทรศัพท์ของมึง!"
": กูไม่บอก มึงจะทำอะไร!"!
ผู้กองเฟียให้ลูกน้องค้นตัวจนเจอโทรศัพท์ จากนั้นก็จับมือบอสมาปลดล็อกหน้าจอ ต่อให้บอสพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของตำรวจหลายนายที่ล็อกตัวเขาไว้ได้เลย
"ปะ ปล่อยกู!!"
"มึงอยากจะโดนแค่เรื่องยาหรือจะโดนพรากผู้เยาว์ด้วยมึงคิดดีๆ หลักฐานก็อยู่ในโทรศัพท์มึง แถมหน้ามึงก็ชัดขนาดนี้!"
"ลบได้ไหมคะ..." แก้มบุ๋มถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือจนผู้กองหันมามองหน้าเธอด้วยความเป็นห่วง
"งั้นเธอลบเลย"
เมื่อสายตาที่แข็งกร้าวกลับอ่อนลงเมื่อแก้มบุ๋มวิ่งเข้ามาทำให้บอสที่นั่งอยู่ที่พื้นถึงกับมองออกว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์กันแน่ๆ
"ที่แท้ก็ใฝ่สูงอยากมีผัวเป็นตำรวจ! ถุย!!!"
"แล้วไงมึงมีปัญหาอะไรกับกูไอ้บอส" ผมเองก็ชักฟิวส์ขาดแล้วสิ
" อีเนี่ยมันเป็นกะหรี่!!"
ปึก!
เพี้ยะ!
หมวดเจมส์จับกระแทกไปกับพื้นเพราะความโมโหพอบอสเงยหน้าขึ้นมาก็ถูกแก้มบุ๋มตบเข้าเต็มแรง
" เอาตัวมันไปแล้วเก็บหลักฐานไปให้หมด แก้มบุ๋มเธอไปกับฉัน"
" ค่ะ"