ซ้อม!
932 คำ
2ชั่วโมงต่อมา
" วู้ววว ฮ่าๆๆๆ"
"เด็กมึงหลุดไปแล้วล่ะฮ่าๆๆ"
ชายหนุ่มยังคงนั่งมองแก้มบุ๋มที่เด้งหน้าเด้งหลังอยู่กับเพื่อนๆ ของตนอย่างสนุกสนานจนลืมตนไปเลย มองก็แล้วสะกิดก็แล้วยังห่วงเต้นไม่สนใจกันอีก
ปึก!
" โอ๊ยย!"
"ขอโทษครับผมไม่ทันได้มอง เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ"
"ม่ายยย อึก!" เธอมองชายปริศนานี่ชัดๆแต่เหมือนว่าเธอจะเบลอมากตาลายไปหมด
"ไหวหรือเปล่าครับเนี่ย"
"หวายยยย"
แก้มบุ๋มเดินเซมาที่โต๊ะก่อนจะทุบโต๊ะ จนทุกคนสะดุ้งโหยง
"คุณตำรวจขา....หนูขอแจ้งความ~"
" ฮ่าๆๆๆ กูชอบๆๆ อย่างรั่วเลยคนนี้ฮ่าๆๆ"
"มานั่งนี่ไม่ต้องไปเต้นแล้ว" ผมดึงแขนเธอให้มานั่งแต่เธอสลักแขนออกจากมือผม
" เป็นพ่อเหรอคะทำไมชอบสั่ง!"
" เป็นผัว!!"
สิ้นเสียงของชายหนุ่มทุกคนถึงกับหันมามองรวมถึงแก้มบุ๋มที่ยืนอ้าปากค้างทำตาปริบๆ เป็นผัวนี่เป็นการประกาศให้โลกรู้เลยใช่ไหมว่าเขาเป็นผัวเธอ
"ถ้ายังไม่หยุดเดี๋ยวฉันจะหยุดเธอเอง!"
แก้มบุ๋มรีบเบียดตัวเองเข้ามานั่งที่เก้าอี้อย่างว่าง่ายก่อนจะหยิบช้อนตักข้าวผัดเข้าปากแล้วเคี้ยวด้วยความเร็ว
"น้องแก้มบุ๋มไม่ต้องไปสนใจไอ้เฟียหรอก มันเป็นแบบนี้แหละขี้หวง"
"แต่หนูมีแฟนแล้วนะคะคุณตำรวจลืมเรื่องนี้ไปแล้วหรือเปล่า"
" อุ้ย!"
"เชี่ย! งานหยาบแล้วไง"
"เออไม่ต้องย้ำหรอก!" แม่งอยากจับมันเข้าคุกฉิบหาย
" หนูอยากกลับบ้านแล้วค่ะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยจนเขาหันมามองแล้วถอนหายใจ
"พวกมึงกูกลับก่อนนะ ไว้เจอกันงานแต่งไอ้ปาร์คเลย"
"เฮ้ยใจเย็นดิ น้องมันเมามึงอย่าคิดมากดิ"
"ไว้เจอกันว่ะ ไปแก้มบุ๋ม!"
ชายหนุ่มดึงแขนของแก้มบุ๋มออกมาจากงานแล้วเดินมาที่รถ ระหว่างการเดินทางทั้งสองไม่คุยหรือสนทนาอะไรกันเลยมีเพียงเสียงเพลงที่ชายหนุ่มเปิดคลอเบาๆระหว่าทางเท่านั้น
เมื่อรถมาจอดที่หน้าบ้านของแก้มบุ๋มเธอก็รีบลงจากรถไปอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ได้ร่ำลาหรือหันมามองแต่อย่างใด
ชายหนุ่มขับรถออกมาจนถึงปากทางก็เจอเข้ากับบอสที่ขี่มอไซค์สวนเข้าไป ทำเอาชายหนุ่มถึงกับกับกำพวงมาลัยแน่นด้วยความโมโห
2วันผ่านไป
"ทำไมถึงไม่มาโรงเรียนนะ" ชายหนุ่มบ่นพึมพำก่อนจะขับรถออกมาจากหน้าโรงเรียน
เมื่อขับมาถึงหน้าบ้านก็พบว่าหน้าต่างห้องของเธอเปิดอยู่จึงโทรหาแต่กลับไม่มีการตอบรับ ไลน์ไปก็ไม่ตอบ ตนจึงถือวิสาสะเดินเข้าไป
ชายหนุ่มเดินเข้ามาในบ้านก็พบกับข้าวของที่กระจัดกระจายจนตนต้องรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"แก้มบุ๋มนี่ฉันเองนะ เปิดประตูให้ฉันหน่อย" ผมเอาหูแนบประตูเพื่อฟังเสียงก็ต้องตกใจเมื่อผมได้ยินเสียงร้องไห้ของเธอ
" แก้มบุ๋มเปิดประตูถ้าเธอไม่เปิดฉันจะพังเข้าไปนะ"
แกร๊ก~
ประตูห้องค่อยๆ เปิดออกพร้อมกับสภาพการณ์ถูกซ้อมทำร้ายร่างกายที่อยู่บนใบหน้าและตามตัวของแก้มบุ๋ม
" ไอ้บอสทันทำเธอใช่ไหม!!"
" ฮือๆๆๆ"
" ทำไมถึงไม่ยอมบอกฉันเลยฮะ!" ผมดึงแก้มบุ๋มเข้ามากอดพร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆ จากนั้นก็พาเธอมาโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายอย่างละเอียด
"ผู้กองคะ ฉันขอคุยด้วยหน่อย"
"เดี๋ยวฉันมานะ"
สาวน้อยพยักหน้าก่อนจะมองตามชายหนุ่มที่เดินเข้าไปยังห้องทำงานของคุณหมอ
"เด็กคนนี้ถูกทำร้ายร่างกายและน่าจะมีการข่มขืนหรือกระทำชำเราเพราะหมอพบน้ำอสุจิถึงสองคนและก็....พบอวัยวะเพศฉีกขาดอย่างรุนแรงค่ะ"
"เดี๋ยวผมจะสอบปากคำเธอเอง พ่อกับแม่เธอทำงานอยู่ต่างจังหวัดคงไม่สะดวกมา" หัวใจผมหล่นวูบถ้าวันนั้นผมไม่งี่เง่าใส่เธอก็คงไม่เกิดเรื่อง
"หลังจากนี้ควรดูแลสภาพจิตใจอย่างใกล้ชิดนะคะ"
เมื่อกลับมาถึงบ้านชายหนุ่มก็รีบหาข้าวจัดยาไว้ให้เธอเพราะที่เรื่องทุกอย่างเป็นแบบนี้คงเป็นเพราะเรื่องหึงหวงแน่ๆ
"บอกฉันได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น"
"วันนั้นหนูนัดกับพี่บอสเอาไว้ แต่แต่ผู้กองพาหนูไปด้วยหนูเลยบอกว่าไปงานแต่งกับญาติ จนตอนกลับลูกน้องของพี่บอสมาส่งยาแถวนี้ พอเห็นหนูลงมาจากรถก็เลยไปโทรไปบอกพี่บอส"
"มันรู้ไหมว่าเธอไปกับฉัน"
"ไม่ค่ะ แต่แค่เขาถามว่าญาติคนไหนแล้วหนูตอบไม่ได้ ก็เลยเข้าใจว่าหนูมีคนอื่นเลยลงไม่ลงมือเพราะหนูบอกเลิกเค้าไป"
" แล้วมันยอมเลิกกับเธอไหม"
"ไม่ค่ะ พี่บอสไม่ยอมเลิกและหนูก็เลิกไม่ได้ด้วยฮึก!"
" ทำไมถึงเลิกไม่ได้ล่ะ"
"คืนนั้นพี่บอสให้ลูกน้องมาถ่ายคลิปไว้ฮือๆๆๆ"
"ไอ้เวร!!"
ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างดังพร้อมกับกำหมัดแน่น แก้มบุ๋มเองก็เริ่มร้องไห้ออกมาตนจึงทำได้เพียงลุกขึ้นยืนแล้วดึงเธอมาซบไว้
- ผู้เขียน
