‘ยินดีด้วยนะ ลูกหมีของเราเก่งมากๆ’
‘แรกก็เก่งมากๆ’
‘ขอบคุณสำหรับของรางวัลนะ ต่อไปก็ถึงตาเราให้ของรางวัลกับแบร์บ้างแล้วสิ’
‘เราไม่ได้ให้อะไรแรกเลยนะ’
พอมาคิดๆ ดูแล้ว ของรางวัลที่แรกอยากได้ มันเป็นสิ่งที่เขาควรจะทำอยู่แล้ว และมันก็เป็นผลดีต่อตัวเขาเองโดยเฉพาะ
“แบงค์ครับ อืม หรือแม่ต้องเรียกว่าแบร์รี่ดี” เสียงหวานๆ ของมารดาเอ่ยเรียกมาพร้อมกับคำแซวเรื่องชื่อในวงการ
“แม่อ่า”
“หึหึ แม่ไม่ได้จะล้อนะ แต่เผื่อหนูจะชอบชื่อนั้นมากกว่า”
“เรียกหนูเหมือนเดิมนั่นแหละ”
“เปลี่ยนได้นะลูก ไม่ต้องเกรงใจ” คุณพนมเหลือบมองลูกชายผ่านกระจกมองหลัง
เลือกยากจัง แบร์รี่ชอบทั้งสองชื่อนั่นแหละ เขาเองก็อยากเป็น ‘น้องแบงค์’ ของพ่อกับแม่ เพราะเขาไม่เคยรู้สึกแย่กับมัน แต่ที่ตั้งชื่อแบร์รี่ให้ตัวเอง มันก็เป็นความนึกคึกสมัยเด็กๆ กับกลุ่มเพื่อนตุ๊ดที่อยากมีชื่อกิ๊บเก๋ ไปๆ มาๆ มันก็ติด เวลาอยู่กับเพื่อนก็จะแนะนำตัวเ
