“ไยเจ้ายังไม่เมาอีก หน้าตาก็ยังปกตินัก”
เหมยซิงไม่ตอบ หน้าตานางยังไร้อารมณ์เช่นเคย มีเพียงการเลิกคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างนั้นทำท่าพุ่งใส่ทว่า นางกลับใช้เท้ายันไว้ก่อนที่อีกฝ่ายจะถึงตัว เพียงแค่นั้นร่างใหญ่ล้มลงไม่เป็นท่า และหลับไปบนพื้นท่ามกลางเสียงหัวเราะโห่ลั่นหอนางโลม
ซิงลี่ที่ไม่คิดว่าตัวเองจะครอบครองความพ่ายแพ้ต้องฝืนยิ้มให้ เดิมทีคิดว่าจะได้สองแม่ลูกนั้นกับหญิงคนนี้มาไว้ใช้งาน แต่ผลออกมาแบบนี้นางจำใจยอมรับ
“เอาละ เจ้าสองแม่ลูกอยากไปไหนก็ไป ข้าซิงลี่พูดคำไหนคำนั้น”
“ขอบคุณมาก ขอบคุณมาก” สองแม่ลูกพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่า หันมากล่าวคำขอบคุณกับเด็กสาวแปลกหน้า เหมยซิงเพียงโบกมือไปมา ยันตัวเองลุกขึ้นแล้วพูดอย่างจริงจัง
“สามีที่คิดจะขายเจ้า ทำร้ายเจ้าและลูก เจ้าตรองดูเอาเองแล้วกันว่าจะทำอย่างไรต่อไป เพราะคงไม่มีใครยื่นมือมาช่วยเช
