23
“หือ...แล้วทำไมถึงเป็นข้ามิได้เล่าหนิงเหอ”
เมื่อถูกถามกลับ ข้าก็มิรู้ว่าจะตอบกลับไปอย่างไรดี ด้วยมิเคยคาดคิดเลยว่า เทียนเกอเกอกับท่านอ๋องจะเป็นผู้เดียวกัน ก็ใครมันจะไปคิดเล่าว่าหนุ่มน้อยที่หน้าตาไร้พิษสงและมิมีผู้คุ้มกันข้างกาย แม้แต่ทหารสักนายก็มิมีคนนั้นจะเป็นถึงท่านอ๋องไปได้นะ
“ข้าเป็นท่านอ๋องแล้วมีอันใดเปลี่ยนแปลงไปหรืออย่างไรกันเล่า”
“ทำไมจะไม่เปลี่ยนเล่า” ข้ารีบโต้กลับไปในทันที “ความรู้สึกของข้านี่อย่างไรเล่าที่เปลี่ยน” ยิ่งเมื่อเห็นใบหน้าที่เรียบเฉยราวกับไม่ทุกข์ไม่ร้อนของท่านอ๋องแล้วข้านี่...โกรธกรุ่นจนแทบอยากจะทุบตีเขายิ่งนัก คิดได้อย่างไรว่าจะมิมีอันใดเปลี่ยนแปลงไปนะ...ความรู้สึกของข้านี่อย่างไรเล่าท่านอ๋อง
“ท่านรู้บ้างหรือไม่ว่า ตอนที่ข้าได้รับรู้ว่ามีเทียบบอกให้รู้ว่าจะต้องแต่งออกนอกเรือน ข้ารู้สึกเช่นไร เมื่อล่วงรู้ว่าผู้นั้นเป็นบุรุษที่ถูกผู้คนกล่าวถึงแต่ความโหดเหี
