เจ้าถิ่น…
“พายัพอยากเล่นอันนั้นฮะ”
หลังจากที่พวกเราพาคนตัวเล็กเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุกไปหลายอย่างแล้ว เราก็เดินมาถึงชิงช้าสวรรค์ที่พอมีคนบอกว่าอยากเล่นขึ้นมาผู้ใหญ่อย่างเราถึงกลับต้องหันไปมองหน้ากันทันที เรากลัวความสูงด้วยกันทั้งคู่!
“เล่นไม่ได้เหรอฮะ พายัพอยากขึ้นไปสูง ๆ แบบนั้นบ้าง”
นิ้วชี้ป้อม ๆ ของคนตัวเล็กชี้ไปยังยอดสูงสุดที่มีคนนั่งอยู่บนกระเช้าขณะที่เครื่องเล่นกำลังหมุนไปเรื่อย ๆ พอเห็นแบบนั้นแล้วก็รู้สึกเสียววาบขึ้นมา แขนขาจากที่ไม่เป็นอะไรก็เหมือนจะสั่น ๆ เสียด้วยสิ
“บ้านผีสิงคูมเพื่อนก็ไม่เล่นด้วยกัน ให้พายัพกับแม่เจ้าไปเล่นกันแค่สองคนเอง เล่นน้ำแม่เจ้าก็ไม่เล่นด้วยกันแต่ให้พายัพกับคูมเพื่อนเล่นด้วยกันแค่สองคนเอง”
ใบหน้าหงอยเหงากับน้ำเสียงน้อยอกน้อยใจของลูกชายตัวน้อยพูดกับเราสองคนก่อนจะหลุบตามองพื้น มือเล็ก ๆ สองข้างที่จับมือเราเอาไว้คนละข้างกระชับแน่นขึ้นราวกับชักชวนให้เล่
