พีท…
“ไงมึง ทำไมถึงมานี่ได้ล่ะ”
เสียงทุ้มของเฮียทัพทักผมก่อนจะเดินมานั่งลงตรงหน้า วันนี้ผมแวะมาดื่มที่ผับของเฮียเพราะเครียดนิดหน่อยจากเรื่องวันก่อน หลังจากที่คุยกับเจ้าวันนั้นผมก็ยังไม่กลับไปที่นั่นอีกเลยเพราะไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง ผมยังจัดการกับความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ กลัวว่ากลับไปแล้วจะรู้สึกแย่กว่าเดิม
“เจ้าบอกว่ามึงไม่เข้าไปหาไอ้ก้อนสองวันแล้วนะ มึงมีอะไรหรือเปล่า ไอ้ก้อนบ่นหามึงทุกวันเลย”
เฮียทัพถามต่อก่อนจะรินเครื่องดื่มสีสวยใส่แก้วแล้วยื่นให้ผม ผมไม่ได้ตอบคำถามของเฮียแต่ส่ายหัวไปมาแทนคำตอบก่อนจะรับแก้วเครื่องดื่มนั่นมากระดกลงคอ ผมแค่กำลังชั่งใจอยู่ว่าจะอยู่ที่นี่ต่อไปหรือจะกลับไปอยู่ต่างประเทศเหมือนเดิมดี
“เจ้าบอกว่าคุยกับมึงเรื่องไอ้ก้อนแล้ว คราวนี้ก็อยู่ที่มึงแล้วนะว่าจะเอาไงต่อไป จะอยู่ที่นี่แล้วทำหน้าที่พ่อไอ้ก้อนหรือจะกลับไปก็เรื่องของมึง ถ้ามึงกลับไปตอนนี้ก็ไม่มีใครว่
