วิลแฮม nc ++

ในห้องรับแขกของบ้านแด๊ดสกายและมัมต้นไผ่ ทุกคนได้มานั่งรวมกันที่บ้านของแด๊ดสกายเพราะว่าเรื่องของวิลแฮมลูกชายคนโตกับเบลินดาลูกสาวคนกลางของแด๊ดแคทและมัมแก้ว ซึ่งตอนนี้ที่ห้องรับแขกมีแด๊ดแคท มัมแก้ว สองครอบครัวมีเรื่องต้องเคลียร์กันนิดหน่อย " ผมไม่แต่ง" วิลแฮมลูกชายคนโตของแด๊ดสกายพูดออกมา ตอนนี้เขาอายุได้ 27 ปีเป็นหนุ่มวันทำงานและเจ้าสำราญเหมือนแด๊ดของเขา หน้าตาหล่อเหลาได้พี่ชายของแด๊ดสกาย ทุกคนในห้องรับแขกนั่งฟังมองหน้ากัน " แต่แกไปจูบหนูเบลินทำไมล่ะ ?" แด๊ดสกายถามออกมา ท่านเห็นไปยืนจูบกันที่สวนหลังบ้าน เบลินดากำหมัดแน่น " เบลินไม่เต็มใจให้เขาจูบสักหน่อยคุณลุงกาย" เบลินดาพูดออกออกมาเพราะเธอโดนวิลแฮมบังคับให้จูบกับเขาต่างหาก ผู้ใหญ่ทั้งสี่คนอ้าปากค้าง มัมแก้ว และ มัมไผ่ ยกมือขึ้นทาบอก " คุณพระ/ คุณพระ" ทั้งสองอุทานออกมาเบาๆ " แค่จูบไหมครับแด๊ด มันแค่จูบ ผมไม่ได้ลุกล้ำเข้าข้างในสักหน่อย" วิลแฮมเถียงออกมา เบลินดาอ้าปากค้าง กำหมัดแน่นนั่งฟังวิลแฮลพูด " แกจูบหนูเบลินกี่ครั้งแล้ว?" แด๊ดสกายถามลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่ยืนเถียงอยู่ฉอดๆอยู่ วิลแฮมและเบลินดาหันไปมองหน้ากันพลางกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ " คงหลายครั้งสิจำไม่ได้เลย" แด๊ดสกายขยี้ต่อ แคทเปอร์อ้าปากค้างมือหนากำเข้าหากันแน่นๆ นี้ถ้าเขาไม่ไปสัญญาวันนั้นเขาคงต่อยหน้านาสยน้อยไปแล้ว ถึงจะนายน้อยแต่มันกล้าจูบลูกสาวของเขาแถมไม่ยอมรับผิดชอบ มันน่าบดขี้ให้เป็นผง ให้จระเข้ยักษ์ที่บ่อฉีกแย่งกันจริงๆ " แค่จูบเฉยๆนะแด๊ด ปากยายนี้ไม่ได้เปื่อยยุ้ยติดออกมาซ่ะหน่อย" วิลแฮมเถียงแด๊ดสกาย มัมไผ่และมัมแก้วอ้าปากหวอ ' แค่จูบ ทุกวันนี้จูบเป็นแค่จูบ นี้ยุคไหนนี้' ทั้งสองคิดเหมือนกันพลางหันหน้ามามองหน้ากัน " งั้นลุงไม่ถือหรอก ไม่แต่งก็ไม่แต่งถือว่าลูกสาวลุงซ้อมจูบแล้วกันนะ เผื่อวันหน้ามีผู้ชายที่เหมาะสมจะได้ไม่มีปัญหาเรื่องจูบ " แด๊ดแคทพูดออกมา มัมแก้วและต้นไผ่ จะเป็นลม วิลแฮลได้ยินเขากำหมัดแน่น " แด๊ดจะให้แกแต่งกับหนูเบลิน เพื่อรับผิดชอบ" แด๊ดสกายพูดออกมาขัดแด๊ดแคทไว้ เพราะเข้าใจดีว่าแคทเปอร์อารมณ์ไหน " ไม่แต่งเด็ดขาด ผมแค่จูบเฉยๆอ่ะแด๊ด" วิลแฮมเถียงคอเป็นเอ็น เพียะ! เสียงฝ่ามือเล็กของเบลินดาลงที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของวิลแฮม ใบหน้าของเขาหันตามแรงตบ " ต่อไปอย่ามาจูบฉันอีก เพราะผัวฉันจะฆ่านายตายคามือได้" เบลินดาเค้นเสียงพูดออกมาเพื่อเอาชนะวิลแฮม วิลแฮมหันหน้ามามองหน้าเบลินดาด้วยความโกรธแค้น " งั้นผมแต่ง หมั้นเช้าแต่งเย็นเลยครับ" วิลแฮมพูดออกมาเสียงเหี้ยมๆ ทุกคนต่างจ้องมองทั้งคู่ เบลินดากัดริมฝีปากล่างแน่น " ไม่แต่เด็ดขาด ไอ้คนเห็นแก่ตัว" เบลินดาพูดออกมาพร้อมจะเดินหนีออกไป หมับ! วิลแฮมคว้าข้อมือเล็กไว้ " แต่งพรุ่งนี้เลย วันนี้ผมจะพายัยเบลินไปจดทะเบียนสมรสเอง" วิลแฮมพูดออกมาพร้อมดึงเบลินดาเดินออกไปจากห้องรับแขกทันที