เขาทำตามที่พูดเอาไว้จริงๆ
นับตั้งแต่ปราชญ์อาการดีขึ้น เขาก็ดูแลเธออย่างไม่ขาดตกบกพร่อง และไม่ได้ขังไว้ในบ้านอย่างที่ขู่กันไว้ตั้งแต่ทีแรก รสรินทร์ได้รับอิสระให้ออกไปไหนมาไหนตามใจชอบ แต่เธอกลับอยู่ที่บ้านเงียบๆ และทำในสิ่งที่ตัวเองถนัด นั่นคือการทำงานเป็นผู้ช่วยของผู้ชายที่เธอรัก
ช่วงแรกทั้งคู่ยังมีทะเลาะกันบ้าง โดยมากเป็นเพราะฮอร์โมนที่แปรปรวนของรสรินทร์ เธอหวาดระแวงทุกครั้งที่เขาคุยโทรศัพท์ มีครั้งหนึ่งถึงกับร้องไห้เพราะได้ยินเสียงเขาหัวร่อต่อกระซิกกับปลายสาย ซึ่งปรากฏว่าเป็นเจ้านายของเธอที่ โทร.มาถามว่าอาการเป็นอย่างไรบ้าง
ปราชญ์ยืนยันว่าเขากับอัญชิตาเป็นเพื่อนกันจริงๆ ซ้ำยังแอบเฉลยด้วยว่าเจ้านายคนสวยของรสรินทร์นิยมกินเด็กหนุ่ม มากกว่าคนรุ่นราวคราวเดียวกัน เขาขยันป้อนคำหวานเอาใจ จากที่ระแวงไปเสียทุกอย่างก็เบาใจลงไปมาก
การที่เขาแก้ปัญหาส่วนตัวได้นั้นคงต้องยกความดีความชอบให้กับอธิคุณ ป
