Chapter 8 - เหนื่อยไม่ได้พัก ?

882 คำ

พลังล้นเหลือ เมื่อมาเฟียหนุ่มยังไม่รู้จักคำว่าเหนื่อย เขาจับเอวบางคนตัวเล็กให้นอนคว่ำ ก่อนจะยกสะโพกมนของเธอขึ้นเล็กน้อย “ดะ เดี๋ยวสิคุณ ฉะ ฉันเหนื่อยนะ” เธอโวย ก่อนจะเอี้ยวตัวไปข้างหลังเพื่อต่อว่า “ขอฉะ..ฉันให้พักก่อนได้หรือเปล่า” หญิงสาวเริ่มต่อรอง เพี๊ยะ!! ไม่มีคำตอบ มีเพียงฝ่ามือหนาฟาดแรง ๆ ที่แก้มก้นของเธอ อัญชิสาร้องว้ายออกมาด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าหนุ่มโฮสต์ที่จ้างมาจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ “หันไป!” เสียงดุออกคำสั่ง ยิ่งตกใจไปกันใหญ่ ก่อนหน้านี้เขาดูอ่อนโยนกับเธอมาก แต่ตอนนี้เหมือนจะเริ่มเห็นมุมที่ดิบเถื่อนขึ้นมาแล้ว เริ่มชักไม่แน่ใจอันไหนคือตัวจริงของคนที่เธอเพิ่งจ้างมา แต่ที่แน่ ๆ ตกลงนี่เธอกับเขาเป็นแค่การจ้างงานจริงนะเหรอ ก็นะ…คนบ้าอะไร! จ้างชั่วโมงแถมหนึ่งคืน! เพี๊ย!! “ว้าย!” มือหนาฟาดที่แก้มก้นของเธอเป็นรอบสอง อัญชิสาสะดุ้งเฮือก สะโพกงามงอนยกเด้งขึ้นสูงตามแรงมือ มันเป็นปฏิกิริยาตอบสนองที่ทำไปเองตามกลไกของความเจ็บที่ได้รับ อัญชิสาอยู่ในสภาพที่โก้งโค้ง ใบหน้าหวานแนบไปกับเตียงนอนนุ่ม สะโพกกลมยกก้นงอนกระดกขึ้น ส่งผลให้กลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่อเจือด้วยหยดน้ำหวานชุ่มฉ่ำ ปรากฏจนเด่นชัดในสายตามาเฟียหนุ่ม อึก…เขาจ้องมองความสวยหวาน ก่อนกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ยังไม่ทันที่อัญชิสาได้ตั้งตัว มาเฟียหนุ่มดึงสะโพกมนของหญิงสาวเข้าหาตัว อย่างอดใจไม่ไหว ก่อนที่จะสอดแก่นกายเข้าหากลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่ออย่างรวดเร็ว ปึก! “อ๊า!” อัญชิสาหวีดร้องด้วยความจุก มือเรียวกำจิกแน่นบนที่นอน และไม่ทันที่เธอจะได้ปรับอารมณ์ร่วม มาเฟียหนุ่มก็ขยับแก่นกายเข้าออกในตัวเธอ และ…เหมือนครั้งนี้เขาจะเริ่มทำรุนแรงกับเธอขึ้น ไม่ใช่อะไร …กว่าหนึ่งชั่วโมง หลังจากที่คริสโตเฟอร์ต้องอดทนอดกลั้นเพื่อเล้าโลมหญิงสาวให้เธอพร้อม เขารู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอเลยไม่อยากผลีผลาม ทั้งที่แก่นกายเขาปวดหนึบจนแทบคลั่ง! แต่ตอนนี้! มันถึงเวลาแล้วที่เขาควรจะได้ปลดปล่อยมันเสียที! ปั่ก ปั่ก ปั่ก ฝ่ามือหนารั้งเอวบางเข้าหาตัวเป็นจังหวะ กดกระแทกเอวสอบกระแทกทั้น จากเนิบนาบเป็นหนักหน่วง อัญชิสาครางกระเส่า เรียบเรียงคำพูดออกมาจนแทบไม่เป็นคำ เธอพยายามขอร้องให้เขาอ่อนโยนกับเธอหน่อย แต่เหมือนมาเฟียหนุ่มกำลังตกอยู่ในสภาวะหน้ามืดไม่ได้สนใจคำร้องขอ นอกจากกระแทกทั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อ๊า อ๊าง~” ทั้งจุก ทั้งเสียว จนแทบจะขาดใจตายเป็นแบบนี้ “คะ คริส” ความเสียวทำให้อัญชิสาครางชื่อ แต่กลับเหมือนยิ่งสร้างความได้ใจกับชายหนุ่ม เขาเพิ่มแรงกระแทกหนักหน่วงเข้าไปอีก ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อื้อ…อึก…” เธอแทบทนรับแรงกระแทกเขาไม่ไหว ร่างเล็กโยกคลอน พร้อมกับนมคู่สวยขยับเด้งไปมาตามแรงกระแทกที่ตอกอัด แต่ทว่า….ดูสวยและเย้ายวน ชวนให้อีกฝ่ายเอื้อมมือหนาไปขย้ำบีบเคล้นอย่างไม่กลัวมันจะช้ำ “อ๊า~ คะ คริส ฉัน…อ๊าง~” ปั่ก ปั่ก ปั่ก! เอวสอบกระแทกถี่ก่อนที่จะ… ฮรึก!!! ใบหน้าหล่อเชิดขึ้น มาเฟียหนุ่มเกร็งสะโพก เขารีบเอามือชักลำออกมาแล้วรูดขึ้นกระตุกสองสามครั้ง ก่อนที่น้ำอุ่นร้อนสีขาวจำนวนมากจะพุ่งทะลักเต็มแผ่นหลังของหญิงสาว พู่ว์…เสียงถอนหายใจออกมา เพราะผ่อนคลายนานแค่ไหนแล้ว ที่เขาไม่ได้เอากับใครแบบสุด ๆ ขนาดนี้ มันโคตรดี โคตรสด และโคตรแน่น… ร่างบางหมดแรง นอนราบลงกับที่นอนจนเกือบแทบจะสลบ ก่อนที่เขาจะคว้าเอาเสื้อเชิ้ตที่ถอดไว้อยู่ใกล้มือเพื่อดึงมาเช็ดคราบเปรอะเปื้อนบนแผ่นหลังของหญิงสาว แล้วทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ เธอ มันเสร็จสิ้นแล้วใช่ไหมนะ… อัญชิสานอนหายใจหอบระรัวเพราะเหนื่อยจัด ร่วมสองชั่วโมงกว่า ที่เขากับเธอจนแทบไม่ได้พัก ทว่า…เธอรู้สึกแบบนี้ได้แค่เพียงช่วงสั้น ๆ เมื่อมือหนาที่โอบกอดเธอไว้จากด้านหลัง เริ่มนวดเฟ้นที่หน้าอก! ใช่…สงครามยังไม่จบ! อย่าเพิ่งนับว่ามาเฟียอย่างเขาจะหมดแรง! ในท่าตะแคง เขาสอดมือยกขาข้างหนึ่งของเธอขึ้น แล้วค่อย ๆ กดแก่นกายไปอีกครั้ง อาวุธเขาไม่ดูท่าหมดฤทธิ์ลงง่าย ๆ “อะ…ฉันไม่ไหวแล้ว” “อยู่เฉย ๆ ผมทำเอง” ได้เหรอ? ถูกทำให้เสียวแบบนี้ แล้วบอกให้เธออยู่เฉย ๆ จะได้เหรอ ที่สุดแล้ว…อัญชิสาก็ถูกกระตุ้นอารมณ์ใหม่อีกครั้ง หลังจากท่านี้สลับ ถูกสลับไปท่านั้น อย่างกับเขาไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อย แต่เธอสิ เหนื่อยจนหลับสนิทไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้เพราะหมดแรง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more