5 ใจสั่น
930 คำ
เอี๊ยด!
ไม่นานรถสปอร์ตหรูสีเทาดำก็ถูกขับเข้ามาจอดยังบริเวณด้านในห้างชื่อดังที่อยู่ไม่ไกลจากมหาลัยราคาแพง โดยทันทีที่รถสปอร์ตถูกดับเครื่องยนต์ ร่างบางที่นั่งมากับเจ้าของรถหรูก็รีบเปิดประตูเดินลงมาจากรถทันทีด้วยความรวดเร็วปนรู้สึกอึดอัดอยู่ไม่น้อยกับความเงียบที่เกิดขึ้น ตลอดทางการมาจนถึงตอนนี้ มันมีแต่ความเงียบเพราะทั้งสองไม่รู้จะคุยอะไรกัน ซึ่งโดยปกติแล้วนั้นใบบัวไม่ใช่คนเงียบอย่างนี้แต่ด้วยความที่ภายในกลุ่มเพื่อน เธอไม่สนิทและไม่กล้าคุยกับแทนไทมากที่สุดทำให้หญิงสาวได้แต่เกร็งนั่งรอการมาถึงที่หมายอย่างใจจดใจจ่อ ผิดกับคนตัวสูงที่วันนี้ดูเหมือนว่าเขาจะขับช้ากว่าทุกครั้ง แต่มันก็ยังคงเร็วกว่ารถเพื่อนที่ขับตามมาอีกคันอยู่ดี
พรึบ ร่างหนาเดินเข้ามาพิงยังรถของตัวเองเพื่อรอเพื่อนทั้งสามก่อนจะหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาหมายจะจุดสูบรอฆ่าเวลา ทว่า...
ตึกตึก
"จะไปไหน" เสียงทุ้มของแทนไทมองหน้าเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กของตัวเองที่ทำท่าจะเดินเลี่ยงหนีออกไปอีกทาง
"เอ่อ...แทนไทจะสูบบุหรี่ไม่ใช่เหรอ"
"อือ"
"คือเราไม่ชอบกลิ่นน่ะ ก็เลย..."
"..." เจ้าของใบหน้าหล่อก็นิ่งมองใบหน้าเล็กของหญิงสาวตรงหน้าที่พูดไปเกร็งไปแววตาวูบสั่นราวกับกลัวเขาเป็นอย่างมาก
"...ละ เลยจะไปที่อื่นให้"
"ไม่ต้อง"
"ห หะ"
"เออ ไม่สูบแล้ว" ริมฝีปากหนาตอบกลับร่างบางออกไปเสียงนิ่งพร้อมกับยัดซองบุหรี่ลงเข้ากระเป๋าเป็นรอบที่สองของวัน
"..." ใบบัวก็นิ่งก้มหน้างุดไปกับสีหน้าหงุดหงิดของเพื่อนตัวสูง
"เลิกทำหน้าแบบนั้นสักที" แทนไทที่ยืนอยู่เอ่ยบอกหญิงสาวขึ้น
"..." ใบบัวก็ยังคงยืนนิ่งก้มหน้าทำหน้าแบบเดิมด้วยความรู้สึกกลัวควบคุมความกลัวของตัวเองไว้ไม่ได้
"ใบบัว ฉันบอกให้เลิกทำหน้าแบบนั้นไง"
"ทะ...แทนไทก็เลิกดุสิ เราบังคับตัวเองให้เลิกกลัวไม่ได้" สุดท้ายริมฝีปากบางอมชมพูไร้สีลิปสติกก็ต้องก้มหน้าเอ่ยออกมา โดยคำพูดของคนตัวเล็กทำเอาร่างสูงที่ยืนอยู่ชะงักไป
"ฉันไม่ได้ดุอะไร"
"มะ...ไม่จริง หน้ากับน้ำเสียงแทนไทมันดุ"
"เหอะ คิดไปเอง" พูดจบ สองเท้าหนักก็เดินตรงไปยังเพื่อนตัวเล็กพร้อมกับเอื้อมมือขึ้นไปช้อนคางมนให้เงยหน้าขึ้นมาสบสายตากับเขา
"ไหน ดุตรงไหน"
ตึกตัก ตึกตัก
เสียงหัวใจของใบบัวเต้นขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งไปกับการกระทำของคนตรงหน้า ลมหายใจติดขัดไปกับความใกล้ของใบหน้าหล่อของคนตัวสูงที่เลื่อนโน้มเข้ามายังบริเวณใบหน้าของเธอ
"..." แทนไทเองก็ชะงักนิ่งไปกับการกระทำของตัวเองไปเล็กน้อยโดยที่ทั้งสองยังคงยืนจ้องหน้ากันไปมาอยู่อย่างนั้น จนกระทั่ง...
ครืดดด ~
เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงสแลคสีดำของชายร่างสูงดังขึ้นทำให้เจ้าของใบหน้าหล่อผละสายตาคมออกจากร่างบางตรงหน้า เอื้อมมือลงไปหยิบโทรศัพท์ราคาแพงของตัวเองขึ้นมากดรับสาย
เซอร์เวย์
ติ้ด
"อือ"
(ไอ้แทน มึงอยู่ไหนแล้ว)
"ที่จอดรถ"
(ฝั่งไหน?)
"ใต้ห้าง"
(ไอ้เหี้ย มึงไม่ได้อ่านไลน์เลยหรือไง)
"ไม่ได้อ่าน ทำไม"
(พวกกูเปลี่ยนใจแล้ว จะแดกที่ฝั่งสยามแทน)
"แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก"
(มึงด่ายัยขวัญเลย ตัวเปลี่ยน)
"..." แทนไทก็เงียบไม่ตอบเลื่อนสายตาไปมองยังร่างบางอีกคนที่ยืนอยู่มองหน้าเขาตาแป๋วด้วยความอยากรู้นิ่ง
(มึงเดินมาดิ)
"ไม่ล่ะ"
(หะ?)
"ไว้กินกันวันอื่นแล้วกัน วันนี้...กูไม่อยากกินแล้ว" พูดจบ นิ้วหนาก็กดตัดสายไปทันทีด้วยสีหน้าเรียบนิ่งก่อนจะหันไปมองหน้าเจ้าของดวงตากลมโตที่ยืนมองหน้าเขาอยู่
"พวกมันไม่มาแล้ว"
"หะ?"
"มันไปกินที่อื่นกันแล้ว"
"จริงเหรอ" ริมฝีปากบางอมชมพูเอ่ยถามด้วยแววตางุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะพวกเขานัดที่จะมากินฉลองกันในวันนี้ แล้วทำไม...
"ฉันจะโกหกเธอไปทำไม"
"อ่า ก็จริง" ใบหน้าเรียวเล็กตอบกลับก่อนจะก้มลงมองไปที่พื้นอย่างไม่รู้จะต้องพูดอะไรต่อแล้วก็ทำยังไงกับเหตุการณ์ตรงหน้า
"ถ้าอย่างงั้น เราแยกกะ..." ยังไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบ
"ฉันหิว" คนตัวสูงก็มองหน้าพูดสวนคนตรงหน้ากลับไปทันที
"ห หะ..." ใบบัวก็ทำหน้างุนงงไม่เข้าใจทำให้แทนไทสาวเท้าเดินเข้าไปคว้ามือเล็กของร่างบางพาเดินเข้าไปยังบริเวณด้านในห้างชื่อดังทันที โดยมีสีหน้าตกใจของคนตัวเล็กที่ฉายออกมาไปกับการกระทำของเพื่อนตัวสูงที่เอื้อมเข้ามาจับมือเธอพาเดินตามเข้าไปโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว แต่สุดท้ายสองเท้าเล็กก็ได้แต่เดินตามอีกคนไปด้วยใจที่ยังคงสั่นไม่หายไปกับความหวั่นไหวที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง...ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้มาตลอดเกือบสามปีที่ผ่านมา
- ผู้เขียน
