บทที่ 59
เอาเรื่องพวกมันไหม ผมจะจัดการให้
เวลาหกโมงเย็นที่บ้านหลิว..
พ่อแม่หลิวกลับมาบ้านอย่างร้อนใจ เพราะทั้งวันที่รอลูกสาวอยู่ที่โรงงาน อ้ายเหรินก็ไม่มาสักที พ่อแม่หลิวจึงกลับบ้าน เพราะคิดว่าลูกคงมาบ้านแล้ว..
“ป้าเจียง อ้ายเหรินกลับมารึยัง” เป็นแม่หลิวถามแม่บ้านเจียงทันทีเมื่อเข้ามาในบ้าน สายตากังวลเป็นห่วง ก็มองหาลูกสาวคนรองทั่วบ้าน
“ไม่เห็นนี่ค่ะ คุณอ้ายเหรินไม่ได้กลับมาพร้อมกันกับคุณนายและ นายท่านหรือคะ” แม่บ้านเจียงทำหน้าสงสัยเวลาถาม
“คุณคะ ลูกเรา” คุณนายหลิวเซเล็กน้อยจนสามีต้องประคองเมื่อ ได้คำตอบจากแม่บ้าน
“คงไม่มีอะไรหรอก” พ่อหลิวปลอบภรรยา แล้วก่อนจะพาไปห้องนั่งเล่น เขาก็บอกแม่บ้านให้ไปทำงานต่อ
และในเวลาที่พ่อหลิวปลอบขวัญแม่นั่น เหม่ยเหมยที่เดินลงจากห้องนอน เธอเห็นพ่อและแม่นั่งหน้าเครียด เธอจึงถาม
“เกิดอะไรขึ้นคะ คุณแม่เป็นอะไร”
“เหม่ยเหมยมาก็ดีแล้ว ช่วยมาดูแม่เราหน่อ
