“ท่านจะใช้ดาบเล่มนี้ลงอาญานางหรือไม่”
เขาเงียบไปชั่วขณะแต่สายตาคมวับจับจ้องบนเงาสะท้อนของดาบคมกริบ
“หากข้ามิพลาดพลั้งหรือตายเสียก่อนเมื่อต้องพบนางมารผู้นั้น ข้าก็จะปลิดชีพนางด้วยดาบเล่มนี้มิปล่อยให้นางมีชีวิตรอดไปสร้างความเดือดร้อนแก่ชาวยุทธภพได้อีก!”
ฟางซินแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่และความอัดอั้นทำให้นางเผลอปลดปล่อยพลังภายในออกมาเกิดลมไหวพัดทำให้ฝูงนกบนปลายไม้แตกตื่นบินกรูเกรียวขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกัน จิ้นเหอเองก็รู้สึกถึงความผิดปกติ เขาเงยหน้ามองฝูงนกที่จู่ ๆ ก็บินเหมือนแตกรัง
“อากาศวันนี้ก็ดูปกติดี ใยนกเหล่านั้นจึงบินหนีไปกันมิรู้ทิศ...หรือว่าจะเป็นลางบอกเหตุอันใด เจ้าว่าอย่างไรฟางซิน”
หญิงสาวไม่ทันตอบคำถามนั้นก็ได้ยินเสียงของใครอีกคนดังขึ้น
“สองพี่น้องมาอยู่กันที่นี่เอง นี่ข้ามาขัดจังหวะการฝึกวรยุทธ์ของพวกท่านหรือไม่”
หลวนคุนนั่นเอง เขาเดินเข้ามาและแสดงความเคารพต่อแม่ทัพหนุ่มด้วยรอยยิ้
