ตอนที่ 6 ความผูกพันที่ไม่ต้องการเวลา (2)

1024 คำ

“อ้ายยยย! ฉันเจ็บนะ ชนมาได้ ไอ้คนไม่เป็นสุภาพบุรุษ ไอ้ผู้ชายไม่แมน” เธอตะโกนด่าสุดเสียง เมื่อรู้สึกโกรธจนหมดความเป็นกุลสตรีแล้ว ชายหนุ่มหน้าตึงด้วยความไม่พอใจสุดๆ ที่โดนผู้หญิงด่า “คุณว่าใครไม่แมน” ถามกลับเสียงเข้ม “คุณนั่นแหละ ไม่แมนๆๆๆๆ ได้ยินมั้ย” นวียากล่าวย้ำถ้อยคำที่บาดจี๊ดลงไปในใจชายหนุ่ม ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้ ทนไม่ไหวแล้วโว้ย “ผมจะทำให้คุณเห็นว่าผมน่ะแมนสุดๆ แล้ว” กล่าวจบพลางกระชากร่างบางแต่อวบอิ่มเข้ามาหาตัวอย่างรวดเร็ว หญิงสาวตัวแข็งชะงักกึก กับการจาบจ้วงถึงเนื้อถึงตัวของเขา แขนแกร่งกอดรัดเอวเธอไว้แน่น มือเขาตรึงท้ายทอยให้เธอแหงนหงายใบหน้า ขณะที่ปากซุกไซ้ไปตามแก้มเนียนและลำคอระหงอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อลงโทษ “กรี๊ดดดด! ปล่อยฉันนะ คุณทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยๆ” มือบางทุบหลังหนาเป็นพัลวัน แต่เขาก็ไม่สะทกสะท้าน เธอเบี่ยงใบหน้าหลบซ้าย เขาก็ฉกเข้ามาทางขวา เบี่ยงหลบขวาเขาก็วนเข้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม