คุณอา ยอดดวงใจ

ตอนที่ 3 ต้นเหตุของความหวั่นไหว (3)

“อ้าวคุณ ก็ผมทำคุณเปื้อน ผมก็ช่วยคุณเช็ดไง คุณคิดว่าผมจะทำอะไรเล่า” ชายหนุ่มกล่าวออกมาเสียงเข้ม เขาไม่ชอบให้ใครมาขึ้นเสียงใส่ โดยเฉพาะผู้หญิง และผู้หญิงตรงหน้าก็ดูท่าว่าจะโวยวายจนเวอร์ไปซะหน่อย หล่อนคงไม่คิดว่าเขาจงใจลวนลามหล่อนหรอกนะ

“ไอ้ผู้ชายบ้า ลามก ไปให้พ้นเลยไป” เธอเอ่ยไล่เสียงดัง ขณะยกมือขึ้นกอดอกปิดบังซาลาเปาลูกใหญ่ที่อยู่ภายใต้เสื้อที่เปียกชุ่มจนบาง ตอนนี้ความอายต่อสายตาผู้คนมันไม่มีอยู่ในหัวที่เอาไว้กั้นหูเลยซักนิด เธอโกรธจนจะกระทืบควายตายได้อยู่แล้ว

ชายหนุ่มเกาหัวแกรกๆ อย่างงงงัน เขาทำไรผิดหว่า นี่เธอ แม่โทรโข่ง ท่าจะประสาทคิดว่าเขาไม่มีน้ำยาจนต้องหาวิธีแบบนี้แต๊ะอั๋งผู้หญิงหรือไง คนอย่างเขาไม่ไร้ศักดิ์ศรีแบบนั้น คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน พอๆ กับใบหน้าหล่อที่บึ้งตึง มองคนหน้าสวยตรงหน้าอย่างสะกดอารมณ์หงุดหงิดที่เธอทำให้เขาเสียเวลา แถมยังต้องอับอายผู้คนกลางห้างอีก

“ผมว่าคุณคงจะอ่านนิยายมากไปนะครับ ถึงได้คิดว่านางเอกเข้าใจพระเอกผิดคิดว่าพระเอกลวนลาม แล้วก็ไม่ถูกกัน พอสุดท้ายก็มารักกัน เอาเป็นว่าผมไม่เสียเวลากับพวกเพ้อฝัน ขอโทษที่ไม่ระวังจนทำให้เกิดอุบัติเหตุ ขอตัวครับ”

เธอได้แต่อึ้ง ทึ่ง และเดือด เกิดมานอกจากผู้ชายมาจีบ หรือหยอดคำหวานใส่แล้ว ยังไม่เคยมีผู้ชายหน้าไหนมาว่าเธอเสียๆ หายๆ แบบนี้ อย่าให้เจออีกนะ แม่จะฟาดกะบาลให้ เจ็บใจจริง โธ่ หมดกัน สองเต้าที่เฝ้าฟูมฟัก โดนเปิดซิงโดยชายแปลกหน้าอย่างไม่ทันตั้งตัว

“ถึงบ้านผมแล้วครับ” เสียงทุ้มของคนที่เธอกำลังนินทาอยู่ในใจ ปลุกให้เธอสะดุ้งหลุดจากภวังค์ หันมามองหน้าเขานิดหนึ่งก่อนจะเปิดประตูลงไป เอื้อมไปเปิดประตูตอนหลังที่หลานสาวตัวน้อยยังคงหลับอยู่อย่างไม่รู้สึกตัว มือบางเขย่าปลุกร่างน้อยเบาๆ

“ตาหวาน ตาหวานคะ ถึงแล้วลูก” เธอเรียกอยู่สองสามครั้งหลานรักก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่น จึงช้อนอุ้มร่างน้อยไว้ในวงแขน

“เข้าไปข้างในกันเถอะ เดี๋ยวผมให้เด็กมายกกระเป๋าของคุณกับตาหวานให้” พูดจบพลางเดินนำหญิงสาวเข้าไปในบ้านที่ห้องรับแขกที่มีหญิงสูงวัยที่ยังคงดูสวยสง่านั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“มากันแล้วเหรอลูก” ทักทายลูกชายพลางเปิดยิ้มกว้างให้กับผู้มาใหม่แขกคนพิเศษของบ้าน

นวียาหันซ้ายแลขวาอย่างตัดสินใจไม่ถูกว่าจะปลุกหลานสาวให้ตื่นขึ้นมาทำความเคารพเจ้าของบ้าน หรือเธอควรจะวางหลานน้อยให้นอนต่อบนโซฟาตัวที่ยังว่างอยู่ ราวกับจะเดาความคิดเธอออก ชายหนุ่มเอื้อมมือไปดึงเด็กหญิงมาอุ้มไว้เสียเอง พลางเอ่ยแนะนำหญิงสาวข้างกาย

“นี่น้องกล้วย น้องสาวของพี่อิฐ และก็เป็นอาของตาหวานครับแม่” เอ่ยจบ พลางมองเห็นร่างบางยกมือไหว้ทำความเคารพมารดาเขาอย่างอ่อนช้อย จนอดที่จะชื่นชมอยู่ในใจไม่ได้ คนละเรื่องกับวันนั้นเลยแฮะ

“สวัสดีค่ะ คุณท่าน” เสียงหวานทักทาย อย่างเกร็งๆ เกิดมาเพิ่งจะเคยมาบ้านอภิมหาเศรษฐีหลังใหญ่อย่างกับวัง จะไม่ให้เธอรู้สึกประหม่าได้อย่างไร

“คุณท่งคุณท่านอะไรกันจ้ะหนูกล้วย หนูเป็นน้องตาอิฐเพื่อนของตาพงศ์ เรียกแม่แบบพวกเขาเถอะจ้ะ” คุณครวญจิตเอ่ยปากบอกอย่างไม่ถือตัวและเป็นกันเอง ชายหนุ่มแทบล้มหัวคะมำ แม่เขากินยาลืมกินน้ำตาม หรือว่าไม่ได้เขย่าขวดหรือเปล่า ปกติท่านไม่ใช่คนที่จะยอมรับหรือเอ็นดูใคร จนให้เรียกแม่ได้อย่างเต็มปากแบบนี้ ฮึ เสน่ห์แรงจริงนะแม่คุณ กับแม่เขาก็ยังไม่เว้น

“ขอบคุณค่ะ คุณแม่” เสียงหวานกล่าวพลางยกมือไหว้ด้วยความซึ้งใจที่สตรีสูงวัยให้ความเป็นกันเอง ลดความกังวลของเธอไปได้มากโขเลยล่ะ

ร่างเล็กที่ขยับตัวยุกยิกบนอ้อมแขนชายหนุ่ม เรียกสายตาทั้งสามคู่ให้หันไปมอง หนูน้อยค่อยๆ กะพริบตาปริบๆ และลืมตาขึ้นมาช้าๆ ก่อนเอ่ยถามชายหนุ่มอย่างงงๆ

“อาพงศ์อุ้มตาหวานทำไมเหรอคะ…เอ๊ะ ที่นี่บ้านใครคะ สวยจัง” ร่างเล็กสอดส่ายสายตาระยิบระยับอย่างตื่นเต้น ก่อนจะหยุดนิ่งที่หญิงสูงวัยท่าทางใจดีที่เธอไม่รู้จัก ชายหนุ่มวางร่างเล็กให้นั่งลงที่โซฟาตัวเดียวกับมารดา พลางเอ่ยตอบเด็กน้อยน้ำเสียงอ่อนโยน

“ที่นี่บ้านอาพงศ์เองครับตาหวาน นั่นคุณย่าจิต แม่อาเองครับ”

“สวัสดีค่ะ คุณย่าจิตขา” มือน้อยกระพุ่มไหว้อย่างงดงามน่าเอ็นดูไม่แพ้ผู้เป็นอา ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างให้คุณย่าจนแก้มยุ้ยอย่างน่ารัก

“โตขึ้นเยอะเลยนะลูกไม่เจอกันตั้งหลายปี ไหนมาใกล้ๆ ย่าสิจ้ะ” คุณครวญจิตยื่นมือไปยกร่างน้อยมาวางบนตักก่อนจะหอมแก้มเด็กสองข้างอย่างถูกใจ ฟอด! ฟอด! เด็กน้อยหัวเราะคิกคักอย่างสนุก พลางยื่นหน้าไปหอมแก้มคุณย่าบ้างอย่างเอาใจ จุ๊บ! เรียกเสียงหัวเราะจากลูกชายและคุณแม่เจ้าของบ้านได้ดังลั่น ยกเว้นคุณอาสาว

“ตาหวานคะ อย่าเสียมารยาทกับคุณย่าค่ะ” เสียงหวานติดจะดุนิดๆ จนทำให้ตัวเล็กก้มหน้าอย่างสลด

“ไม่เป็นไรจ้าหนูกล้วย แม่ไม่ถือ ดีซะอีก น่ารักแบบหนูตาหวานอย่างนี้แหละ แม่ชอบ ว่าแต่พวกเรามากันเหนื่อยๆ พงศ์พาน้องกับหลานไปพักข้างบนเถอะลูก ยิ่งดึกหลานจะยิ่งง่วงนะ”

“ครับแม่”

“ตาหวานกับหนูกล้วยไปพักก่อนนะลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะให้ป้าบัวผันทำบัวลอยให้ทานกัน ฝันดีลูก” กล่าวจบพลางหอมแก้มตาหวานอีกรอบ ก่อนจะยื่นร่างน้อยให้กับบุตรชายที่อาสาอุ้มไปส่ง พร้อมๆ กับที่หญิงสาวอีกคนก้าวเดินตามหลังเขาไปติดๆ