ตอนที่ 14 ใจของฉันมันเป็นของเธอ (1)
“ไม่เป็นไรนะลูกนะ กลับมาได้ปลอดภัยก็ดีแล้วลูก” คุณครวญจิตกอดปลอบหลานสาว ที่หลังจากเดินเข้ามาในบ้าน ก็วิ่งถลาเข้ามากอดรัดเธอแน่น ตัวยังสั่นเทิ้มด้วยความที่ยังไม่หายตกใจกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเผชิญมา เมื่อต้องเล่าให้ทุกคนฟังเหมือนเป็นการย้ำเตือนให้เธอหวาดระแวงอีกรอบ
“ปู่จะไปเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุด ทั้งผู้หญิงผู้ชายเลย” คุณนพพงศ์กัดฟันกรอดอย่างเดือดดาลหลังจากได้รับฟังเรื่องที่อักษิพรถูกทำร้ายและกลั่นแกล้ง
“ไม่เป็นไรค่ะคุณปู่ ตาหวานไม่อยากมีเรื่องอีก ปล่อยพวกเค้าไปเถอะนะคะ ตาหวานสัญญาว่าจะระวังตัว ไม่ให้เกิดเรื่องอย่างนี้อีกค่ะ” เธอหันไปอ้อนคุณปู่ด้วยไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดกับพวกนั้นอีก รู้ว่าคุณปู่มีอิทธิพลไม่เป็นรองใคร พวกนั้นต้องลำบากแน่ๆ แต่เธอก็ไม่อยากให้เรื่องวุ่นวาย ยังไงมันก็ผ่านมาแล้ว และเธอไม่ได้เป็นอะไร ให้เรื่องมันจบๆ ไปจะดีกว่า
“อาเห็นด้วย
