BAD NIGHT - คืนร้ายพ่ายรัก | 9

1971 คำ

“เธอเกือบทำทุกคนไม่ได้กินเพราะความเรื่องมากของเธอ” ผมพูดขึ้นทันทีเมื่อเธอนั่งลงข้างๆ ผมแต่พูดแบบกระซิบนะครับให้ได้ยินกันแค่สองคน “เพราะฉันไม่อยากนั่งข้างนาย แค่นี้ทุกคนก็สงสัยมากพอแล้ว” สงสัยก็คงเป็นเพราะเธอนี่แหละ เล่นท่าเล่นทีพยศซะขนาดนั้น “เพราะเธอทำตัวเรื่องมากเอง” ผมพูดขึ้นต่ออีกครั้ง ถ้าเพื่อนของเธอหรือเพื่อนของผมจะจับได้ก็คงเป็นเพราะคนที่พยศแบบเธอนี่แหละ “ฉันไม่ได้เรื่องมาก ฉันแค่ไม่อยากนั่งข้างนายแค่นี้เข้าใจยากตรงไหน” คนที่พยศพูดขึ้นต่อโดยหันมากระซิบข้างหูของผมอีกครั้ง ได้กลิ่นตัวยัยนี่ทีไรอยากจะจับกระแทกให้รู้แล้วรู้รอด “เพราะอะไรเธอถึงไม่อยากนั่งข้างฉัน” เพราะบางครั้งเธอก็ดูเหมือนคนที่พูดง่ายและบางครั้งเหมือนครั้งนี้เธอก็พยศเสียจริงจนผมแทบตามไม่ทัน “นายทำอะไรกับฉันไว้ละ” ก็คงเป็นเรื่องเหี้ยๆ เรื่องเลวระยำที่เธอเคยพูดไว้ “ฉันตอบแทนเธอด้วยเงินอย่าลืมยัยตัวพยศ” ผมพูดขึ้นอีกครั้งเพื่อให้เธอรู้ว่าผมไม่ได้เอาเธอฟรีๆ “ด้วยเงิน” “หรือที่เธอได้ไปมันไม่พอ” ผมถามขึ้นต่ออีกครั้งแต่มันจะไม่พอได้ไงได้ไปตั้งเท่าไหร่แล้ว “ต่อให้นายจะใช้เงินฟาดหัวฉันมากแค่ไหน มันก็ไม่พอเท่าที่ฉันเสียไปหรอกนะ” “ซิงของเธออะนะ ถามจริงใครเสียซิงแล้วได้ร้อยล้านเท่าเธอบ้าง มันไม่มีหรอก” ผมถามกลับทันที คงไม่มีใครบนโลกนี้ได้เท่าเธอแล้วแหละผมพูดเลย “แล้วอีกอย่างนะ ฉันไม่ได้ใช้เงินฟาดหัวเธอแต่ฉันเสนอและเธอก็รับมันเอง” ตัวที่พยศไม่พูดอะไรต่อเธอเพียงแต่มองผมนิ่งๆด้วยหางตา “แล้วน้องแพรกับน้ำขิงจะมาซ้อมให้ที่นี่ทุกวันเลยใช่ไหม” ไอ้พายุถามขึ้นทันทีหลังจากที่มันหันไปซุบซิบกับเมียของมัน “พี่พายุสะดวกให้มาซ้อมให้มันที่นี่ไหมคะ” น้องแพรถามขึ้น “มาซ้อมที่นี่แหละแต่ก่อนมาบอกเพื่อนเราไว้หน่อยนะ” ไอ้พายุพูดขึ้นต่ออีกครั้ง ให้ทายเลยว่าสองคนนี้คงมาขัดจังหวะมันกับเมียแน่นอนถึงได้พูดไว้แบบนี้ “ครั้งต่อไปหนูไม่มาขัดจังหวะแล้วค่ะ” “จริงๆ ก็อยากจะมาให้ตรงจังหวะเหมือนกันอยากดูหนังสด” คนที่พยศพูดขึ้นทำเอาทุกคนหันมองเป็นตาเดียวเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอนั่งเงียบอยู่นาน “พูดได้แล้วหรือไง” น้องแพรเอ่ยปากแซวเพื่อนตัวเองขึ้นทันที “เรื่องของกู” หลังจากที่พวกเรากินชาบูกันเสร็จ พวกสาวๆก็กลับเข้าไปในห้องของไอ้พายุอีกครั้งส่วนพวกผมก็นั่งเล่นเกมส์กันต่อเพราะบอลได้จบไปแล้ว “ไอ้คิมหันต์อย่าคิดว่ากูไม่รู้” ไอ้พายุพูดขึ้นทันที “อะไร” “มึงกับน้องน้ำขิง” ไอ้ติณณ์พูดขึ้นต่อ “พวกกูดูออก” คราวนี้ไอ้เรย์พูดขึ้นต่อ มันดูออกกันขนาดนั้นเลยหรอวะ ผมว่าผมก็ไม่ได้มีพิรุธอะไรนอกจากคนที่อยู่ในห้องที่เธอทำตัวจนมีพิรุธเอาเสียเอง “กูกับยัยนั่น ไม่มีทางหรอก” ในเมื่อเธอบอกให้ผมปิดผมก็จะปิดเรื่องเราไว้แต่ผมก็เชื่อว่ายังไงก็ปิดไม่มิดในเมื่อวันนี้ทุกคนก็ดูออก “คนที่บอกว่าไม่พามาเจอคือคนที่พวกกูเจออยู่ทุกวันหรือเปล่า” “อย่าขี้เสือก” ผมพูดขึ้นอีกครั้งและเลิกสนใจพวกเวรที่กำลังขี้เสือกขึ้นเรื่อยๆ เพราะผมไม่คิดว่าพวกมันจะจับจุดได้ตรงจุดขนาดนี้ “ไว้อยากบอกตอนไหนก็บอกพวกกูแล้วกัน” ไอ้เรย์พูดขึ้น แน่นอนว่าพวกมันไม่เซ้าซี้ต่อเพราะรู้คำตอบอยู่แล้วและอีกอย่างถ้าผมไม่พูดก็คือไม่พูด “พวกหนูกลับกันก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ” น้องแพรและตัวที่พยศของผมเดินออกจากห้องพร้อมกับพูดขึ้น “กลับยังไง” ผมถามขึ้นทันที “ไปเสือกเหี้ยไรเขาอะ” ไอ้พายุก็พูดขึ้นอีกครั้งทำผมต้องหันไปมอง ฉิบหาย หลุดแบบทุกคนไม่ต้องสืบ “ดึกแล้วไงเดี๋ยวอันตราย” ผมพูดขึ้นต่อโดยใช้วิชาแถแบบสีข้างถลอกสุดๆ “ขับรถกลับค่ะ พอน้ำขิงมันขับรถมา” น้องแพรเป็นคนตอบกลับมา จากนั้นทั้งสองก็ออกไปว่าแต่ยัยตัวดีของผมไปเอารถมาจากไหน “พวกมึงกลับไปได้แล้ว” ทันทีเมื่อสองสาวกลับไป ไอ้พายุก็เอ่ยปากไล่พวกผม “กลับแล้วก็ล็อกประตูให้กูด้วย” มันพูดขึ้นพร้อมกับลุกเข้าห้องทันทีและมันก็เป็นแบบนี้เสมอที่คนที่กลับคนสุดท้ายต้องล็อกประตูให้มัน ส่วนผมก็ปลีกตัวกลับเลยเหลือแค่ไอ้ติณณ์และไอ้เรย์ที่พวกมันยังนั่งเล่นเกมส์อยู่ ผมหันซ้ายหันขวาหาคนที่พึ่งลงมาแต่ก็หาไม่เจอจึงทำได้แค่กลับคอนโดไปรอพร้อมกับส่งข้อความไป khimhan : ตีสองต้องถึงห้อง ผมส่งไปแค่นั้นพร้อมกับเก็บโทรศัพท์ เวลาตอนนี้พึ่งจะตีหนึ่งกว่าๆ ให้เวลาเธอสักนิดเพราะคิดว่ายังไงคอนโดของน้องแพรก็คงไม่ไกลจากมหาลัยและแน่นอนคอนโดผมก็ละแวกนั้น ทันทีเมื่อผมถึงคอนโด ผมก็ตรงเข้าอาบน้ำเพราะกินชาบูมาต้องมีกลิ่นติดตัวกลับมาอยู่แล้วและผมเป็นคนที่ไม่ชอบให้มีกลิ่นอาหารติดตัว ผมนุ่งผ้าขนหนูมาออกมาจากห้องน้ำแค่ผืนเดียว จากนั้นก็ใส่เพียงกางเกงบอลตัวเดียวเพื่อเตรียมนอน ตอนนี้เวลาตีหนึ่งครึ่ง เธอมีเวลาอีกแต่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นที่ต้องกลับมาให้ทัน ผมจึงออกจากห้องไปเปิดหนังดูข้างนอกเพื่อฆ่าเวลารอที่คนยังไม่กลับ “รอฉันหรือไง” ประตูเปิดออกพร้อมกับคนที่เดินเข้ามาพูดขึ้นทันที “อย่าคิดไปเอง” เพราะจริงๆผมตั้งใจที่จะออกมานั่งดูหนังอยู่แล้ว “แล้วนั่งทำไร” “ดูหนังไม่เห็นหรอ” “เปิดก่อนไหมทีวีอะ” ควับ ! แถอีกแล้วกู ทีวียังไม่ได้เปิดเสือกบอกว่านั่งดูหนัง “ก็ฉันกำลังจะเปิด เธอมีปัญหาอะไร” ผมถามออกไปทันทีก็นะพึ่งจะมานั่งเมื่อกี้เองเอาเวลาที่ไหนไปเปิดทีวีได้เร็วขนาดนั้น “ดูหนังก็ดูหนังเนอะ แล้วเมื่อกี้ตอนฉันเข้าไปในห้องคุยกับเพื่อน ฉันหวังว่านายคงไม่บอกเรื่องของเรากับเพื่อนๆนายหรอกนะ” “จริงๆ ก็” ผมพูดขึ้นพร้อมเว้นวรรคให้เธอสงสัยเล่นๆเพราะยิ่งเห็นสีหน้าที่ต้องการอยากรู้ก็ยิ่งอยากแกล้ง “นายบอกหรอ” “ของแบบนี้ก็แลกเปลี่ยนกันหน่อย” “ยังไง” “ออนท็อปให้ฉัน” “ฝันหรอ” เธอพูดขึ้นอย่างไม่สนใจคำพูดที่ผมพึ่งจะพูดออกไปเมื่อกี้ “ถ้าไม่สนใจฉันก็ไม่รับปากหรอกนะว่าปากของฉันมันจะลั่นพูดออกไปตอนไหน” ผมพูดขึ้นพร้อมทำไม่สนใจเธอเช่นกัน “งั้นฉันอาบน้ำก่อนละกัน” ผมยกยิ้มขึ้นทันทีพร้อมกับกระตุกแขนของเธอเข้าหาตัว “ไม่ต้องอาบ” “อยากขนาดนั้นเชียวหรอ” “พอดีว่าฉันอยากจะเอาเธอให้คุ้มกับเงินที่ฉันเสียไป” ใจจริงก็อยากครับ อยากมาก “ทำเลยหรอ” เธอถามขึ้นทันทีอย่างไม่อิดออด แน่นอนว่าถ้าหากเรามีการรับปากหรือทำสัญญากัน ผมและเธอต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันแบบนี้แหละ “จะรอพระสวดหรือไง” ผมพูดขึ้นต่อพร้อมจับคนที่พยศให้นั่งคร่อมลงบนตักของผม “สวดศพนายคงดี” “ถ้าปากยังหมาอยู่แบบนี้ ฉันจะเอาเอ็นยัดปากเธอ” ผมพูดขึ้นพร้อมเอื้อมมือไปปลดตะขอบราผ่านเสื้อที่เธอสวมและดึงมันออกมาให้เหลือเพียงเสื้อตัวเดียว “ประสาท” “นั่งลงมาสักที” เพราะตอนนี้แก่นกายของผมพร้อมที่จะออกศึกแล้วเหลือแต่เธอนี่แหละที่ควรเอากลีบดอกไม้งามมาเสียบสักที “แบบนั้น อ่าาส์” ผมจับเอวของเธอแน่นพร้อมกับกดตัวเธอลงมาด้วยเพื่อที่จะได้เร็วกว่าเดิม “อื้ออ…แบบนี้มันแน่นอะ” เธอพูดขึ้นพร้อมสีหน้าที่โคตรจะทรมานแต่สำหรับผมมันโคตรเซ็กซี่ “ค่อยๆลง” ผมพูดขึ้นพร้อมกับช่วยเธอไปด้วยเพราะท่านี้มันทั้งแน่นและค่อนข้างจุก “อ่าาาาา” ทันทีเมื่อลงมิดด้ามเธอก็เริ่มขย่มสะโพกบนตัวของผม “อื้อ…อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ” “ซี๊ด…อ่าา แรงๆ” ผมพูดขึ้นพร้อมจับเอวของเธอให้ขย่มลงให้ถูกจังหวะเพราะตอนนี้เธอเป็นมือใหม่ “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อื้อออ” “อ่าาา…แบบนั้น เน้นๆ” “อ๊ะ” เสียงร้องของเธอดังขึ้นทันทีเมื่อผมเด้งแก่นกายสวนขึ้น กลีบดอกไม้งามที่ตอนนี้กำลังกลืนกินแก่นกายของผมและค่อยๆขยับขึ้นลงตามจังหวะ ภาพตรงหน้าของผมคือที่สุด “อ่าาา…เน้นๆ แบบนั้น” ผมพูดขึ้นเมื่อเธอขย่มสะโพกลงมาและทำได้อย่างถูกใจ “ซี๊ดดด…โคตรเสียวว” “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ” “ถอดเสื้อ” ผมพูดพร้อมกับจับเธอถอดเสื้อก่อนจะก้มหน้าลงไปคลอเคลียกับหน้าอกอวบของเธออย่างอดไม่ได้เพราะตอนนี้มันล่อตาล่อใจผมเหลือเกิน “อ่าาา…อย่าทำแบบนั้น...ซี๊ดดดด” คนที่ชอบพยศแอ่นหน้าอกขึ้นเพราะความเสียวส่วนสองมือคล้องคอของผมและสะโพกยังขย่มต่อไปเรื่อยๆ โคตรเก่ง ผมทั้งดูดทั้งเลียหน้าอกอวบทั้งสองข้างสลับไปมาพร้อมกับขยำไปด้วย อยากจับอยากขยำให้แตกคามือเพราะมันทั้งใหญ่ทั้งนิ่ม “อ่าาา…อย่าบีบแรง” เธอพูดขึ้นพร้อมกับนิ่วหน้าเพราะความเจ็บเพราะตอนนี้หน้าอกของเธอเป็นรอยแดงตามมือผมไปแล้ว “โทษที” ผมพูดขึ้นอีกครั้งแต่ก็ยังไม่หยุดการกระทำ จังหวะแบบนี้ให้อ่อนโยนให้ก็คงไม่ได้ “ซี๊ดด…ไม่ไหวแล้ว เสียวหัวฉิบ” ผมสบถออกมาเมื่อใกล้จะเสร็จเต็มทน ผมจับเธอให้นอนลงพร้อมกับจับขาเรียวของเธอพาดบ่าก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้าหาเธอทันที ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! ตั่บ ! “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊าาา แรงเกินไปแล้ว” “ซี๊ดดด…ฉันเบาไม่ได้ทนหน่อยละกัน” ผมพูดขึ้นพร้อมอัดแรงกระแทกเข้าหากลีบดอกไม้งามอีกครั้ง เพราะความที่ใกล้เสร็จแล้วจะให้เบาก็กระไรอยู่ก็ขอกระแทกเน้นๆไปเลยละกัน “อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ่าาา” “อ่าาา...โอ้ววว เธอแม่งเอามันฉิบหาย” ❤️ มาแล้วค่าาาาาา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more