จนได้ !
ใครจะคิดว่าเขาจะเอาดุขนาดนั้นเพราะครั้งนี้ฉันดันหลับไปเสียดื้อๆ ตื่นมาอีกทีก็ตอนนี้ที่เช้าแล้ว...
แต่คนที่ทำฉันหลับกลับไม่อยู่บนเตียง ฉันเลิกสนใจและเลิกคิดว่าเขาหายไปไหนเพราะดูจากเวลาแล้วตอนนี้ฉันควรรีบไปเรียนได้แล้ว
“อ๊ะ...” ฉันร้องออกมาทันทีเมื่อทำท่าจะลุกและอาการเวียนหัวก็เกิดขึ้น ฉันใช้มืออังหน้าผากของตัวเองตอนนี้ฉันตัวร้อนและจะลุกก็ไม่ขึ้น
“นอนไปอย่าลุก” เมื่อฉันทำท่าจะลุกอีกรอบเสียงของเขาก็ดังขึ้น
“นายทำฉันไข้แตก” ฉันว่าขึ้นก่อนจะมองเขาด้วยท่าทางไม่พอใจ
“ฉันไม่ได้โง่ที่ไม่รู้ว่าเธอไม่สบาย” เขาพูดขึ้นต่อทันทีพร้อมกับเดินตรงมาทางฉันและพยุงฉันขึ้น
“อะไร” ฉันถามขึ้นอย่าง งง กับการกระทำของเขา
“ไปกินข้าว” เขาพูดขึ้นพร้อมเปลี่ยนเป็นอุ้มฉันขึ้น
“อ๊ะ…แล้วนายจะอุ้มฉันทำไม” ฉันถามขึ้นอีกครั้ง
“เธอเดินไหวหรือไง” ถ้าพูดความจริงก็คงไม่ไหวเพราะขนาดฉันจะลุกยังลุกไม่ขึ้น
“เพราะนายไ
