“ฉันมองไม่เห็นแล้วนะ” เธอพูดขึ้นหลังจากที่ผมใช้มือข้างหนึ่งปิดหน้าเธอไว้
“คนอื่นจะได้ไม่เห็นหน้าเธอ”
“นายมันเวอร์”
“ไม่ได้เวอร์ แต่ฉันไม่ชอบเธอที่โปรยเสน่ห์” เพราะยัยตัวดีของผมยิ้มโปรยเสน่ห์ให้คนนู้นคนนี้ไปทั่ว
“เมื่อก่อนไม่เห็นเคยหวง” เธอพูดขึ้นอีกครั้ง
“หรือจะไม่ให้ฉันหวงเธอฉันทำได้นะ” เพราะถ้าไม่ชอบกับการกระทำของผม ผมไม่ทำก็ได้
“อะไรวะตอนไปหน้าโคตรแฮปปี้ทำไมตอนนี้บูด” เสียงของไอ้เรย์พูดขึ้นทันที
“เสือก” ผมตอบกลับด้วยความหงุดหงิด
“ไอ้เวรนี่” มันพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะเลิกสนใจผม
“เป็นอะไร” เธอหันมาถามผมขึ้นทันที
“เปล่า” เพราะผมไม่ได้เป็นอะไรจริงๆแค่หงุดหงิดที่ไอ้เรย์ทักขึ้นแบบนั้น
“อย่าขี้งอน ขี้หวงอย่างเดียวก็พอแล้ว”
“ฉันหวงเธอได้หรอ”
“เป็นแฟนกันทำไมไม่ได้”
“เมีย”
“นั่นแหละ”
“คิดว่าเป็นอะไร ที่แท้งอนเมีย” ไอ้เรย์พูดขึ้นอีกครั้ง
“อยู่เงียบๆแล้วแดกไป” ผมพูดขึ้นทันทีเพราะถ้าม
