“เท่าที่ฉันรู้เธอมีแค่น้องโมจิกับน้องแพรที่เป็นเพื่อน” ผมพูดขึ้นทันทีเพราะเท่าที่เห็นที่รู้เท่าที่เห็นเธอก็มีแค่สองคนนี้ที่เป็นเพื่อน
“ก็เพื่อนในคณะ”
“แค่เพื่อนหรอ” ผมถามย้ำอีกครั้งเพราะท่าทางวันนั้นมันดูสนิทสนมกันจนผมอดคิดไปไกลไม่ได้
“หรือจะให้เป็นผัวละ”
“อยากได้มันเป็นผัวหรอ” ผมถามขึ้นทันทีเพราะคำพูดเมื่อกี้ของเธอทำผมตีนกระตุกไม่น้อยเลยนะ
“บอกว่าเพื่อนนายก็ไม่เชื่อ”
“ก็ท่าทางของเธอกับมันวันนั้นมันไม่แค่เพื่อนไง” เพื่อนอะไรจะขนาดนั้นวะ
“ดูออกหรอ”
“น้ำขิง” เป็นครั้งแรกที่ผมเรียกชื่อเธอเต็มๆเพราะตอนนี้ผมกำลังโมโหกับการที่เธอพูดจาวกวนไปแบบนี้และไม่ยอมบอกความจริงสักที
“อย่าเรียกฉันแบบนี้สิ น่าขนลุกเป็นบ้า”
“ฉันถามว่าแค่เพื่อนหรอ” ผมพูดออกมาอีกครั้ง พร้อมกับกดอารมณ์ตัวเองไว้อย่างสุดขีดเพราะผมเองก็ไม่อยากโมโหหรืออารมณ์เสียใส่เธอ
“ตอนนี้ก็แค่เพื่อน”
“แล้วเมื่อก่อน” ผมถามขึ้นต่อเพราะค
