และเรื่องการออดอ้อน ออเซาะ... อีกนั่นเอง อย่างตอนเย็นวันนี้ ขณะที่หญิงสาวกำลังนั่งฉลุผ้าให้คุณผกากรองบนม้านั่งใต้เงาร่มรื่นของต้นไม้ใหญ่ เขากลับจากที่ทำงานมาเหนื่อย ๆ แล้วแสร้งทิ้งตัวลงนอนบนตักหล่อน พะนอขวัญที่เห็นเงาเขาเคลื่อนไหวอยู่แล้วจึงขยับตัวหนีอย่างเร็ว ทำให้ศีรษะของเขากระแทกลงกับพื้นดังตุ้บ
ศีรษะที่โขกลงบนพื้นแข็ง ๆ ไม่ใช่ตักนุ่ม ๆ อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ ทำให้ดรันลุกขึ้นมาลูบตรงศีรษะ พร้อมกับมองคนที่ปักผ้าแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ให้ "หลบพี่ทำไม" เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงงอง้ำ
"นมแม้นบอกให้รู้แล้วล่ะค่ะ ว่าให้ระวังด้วย..." หล่อนตอบแล้วเบือนหน้ามามองเขา "นอนลงมาแบบนี้ไม่กลัวเข็มหรือกรรไกรทิ่มแทงตาเข้าหรือคะ"
ดรันมองร่างงามตรงหน้า "พี่ก็ดูจังหวะตลอด ไม่ได้ทะเล
