"หืม? นี่ถามความสมัครใจของน้องก่อน ไม่ได้จะหักหาญน้ำใจน้องเลยสักนิด"
แพ้...เหมือนแพ้เขาทุกทาง เขามีหมด ทั้งลูกอ้อน ลูกหยอด ความละมุนละม่อมให้หล่อนคล้อยตาม พะนอขวัญไม่ตอบ เพียงแต่หลับดวงตาทั้งสองลงอย่างช้า ๆ แทน นั่นหมายความว่าอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด หล่อนพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งที่จะตามมาต่อจากนี้แล้ว ดวงใจของดรันเบิกบานขึ้น สิ่งที่หล่อนทำอยู่เหมือนเป็นการอนุญาตกลาย ๆ เขาทรุดลงนั่งกับเตียงข้าง ๆ หล่อน รอยยิ้มยังกระจ่างอยู่ คนที่หลับตาพริ้มใจสั่นจึงไม่กล้าลืมตาขึ้นมาสบตากับเขา เมื่อไม่คัดค้าน หล่อนก็รู้แล้วว่าต้องเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่สวยสำหรับเขาอยู่แล้ว แต่คืนนี้ เวลานี้ดูพิเศษ...ทำไมถึงรู้สึกว่าหญิงสาวตรงหน้า มีความงามผุดผาดกว่าทุกค่ำคืน ชุดนอนสีชมพูอ่อนขับผิวหล่อนลออตา มือทั้งสองข้างที่วางประสานบนตักดูเกร็งขึ้น เขายิ้มละ
