หลังจากพูดคุยกับรุ่งระวีเรียบร้อย พะนอขวัญก็เดินลงจากทอเรสกว้าง ด้วยอาการใจลอยเพื่อมุ่งหน้าไปยังที่พำนักของเหล่าบริวารที่นี่ ไปดูว่าป้าช้อยกลับมาจากบ้านนั้นหรือยัง ขณะเดินอย่างใจลอยอยู่ หล่อนก็เกือบจะชนเข้ากับตัวของนมแม้นถ้าหากผู้สูงวัยไม่เป็นฝ่ายหลบไปเสียก่อน
"ตายแล้ว!"
"ขอโทษค่ะ นมแม้น!"
"ไม่เป็นไรค่ะ! โดนตัวคุณหรือเปล่า" นมแม้นรีบถาม พลางใช้มืออีกข้างยื่นมาจับเนื้อตัวหญิงสาวเพื่อสำรวจ ส่วนอีกข้างก็ยังประคองถาดที่มีของบางอย่างวางอยู่ด้วย
"ไม่โดนค่ะ ว่าแต่..." หล่อนปฏิเสธแล้วหลุบตามองดูวัตถุที่ห่อด้วยผ้าเป็นลูกกลม ๆ ตรงหน้าไปด้วยความสงสัย
นมแม้นยิ้มแล้วบอก "ลูกประคบค่ะ"
"แล้วเอาไปทำอะไร
