Miss me yet คิดถึงฉันรึยัง :)

Miss me yet 17 นอนด้วยกัน

ปัจจุบัน

"หมอก...ก็คงให้เขาเป็นได้แค่นั้นแหละค่ะพ่อ" เมื่อนึกถึงเรื่องอดีตที่แสนเจ็บปวดฉันเองก็คิดว่าเราทั้งคู่ไม่ควรเป็นมากกว่าพ่อแม่ของลูกแล้ว ฉันคงทนไม่ได้ถ้าต้องเสียใจอีกครั้ง

"ก็ดีแล้วที่คิดอย่างนั้นพามันหาพ่อด้วย!"

"พ่อ"

"ทำไมพามันมาเพราะพ่ออยากเห็นพ่อของหลานมันผิดหรือไง?" น้ำเสียงของพ่อฉันไม่พอใจเล็กหน่อย

"ค่ะ ถ้ายังไงหมอกจะลองชวนเขาพูด"

"มันคงไม่กล้าหรอกเหอะ!" พ่อฉันยิ้มมุมปากก่อนจะเดินออกไป

"แม่ไม่ว่าหรอกนะถ้าหมอกกับพ่อของลูกจะสานสัมพันธ์กันต่อแต่ว่าแม่ก็อยากในเรื่องในอดีตได้เคลียร์ใจกันก่อน"

"แม่หมอกไม่คิดเรื่องกลับไป..."

"ถ่านไฟเก่า น้ำมันใกล้ไฟ คนเคยรักอะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นแหละหมอก อย่าพึ่งมั่นใจอะไรตอนนี้เลย"

"..."

"แล้วเขาเป็นพ่อที่ดีของลูกไหมละ?" แม่ของฉันถาม

"พึ่งเจอกันครั้งเดียวหมอกก็ตอบไม่ได้หรอกค่ะ ต้องดูกันไปยาว ๆ แต่สำหรับครั้งแรกของการเจอกันสองพ่อลูกก็นับว่าไม่แย่ค่ะแม่" ฉันตอบตามความรู้สึก

"จ๊ะ งั้นก็ดูกันต่อไปแล้วกันป่ะ! ไปทานข้าวกันเถอะ"

วันต่อมา...

มหาวิยาลัย A

ตึก...ตึก...ตึก...

ฉันเดินเข้าคณะเหมือนทุกวันแต่วันนี้มีคนมากมายกำลังมองที่ฉันเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ แต่ฉันก็เลือกที่จะไม่สนใจและเดินหน้าต่อไป เรื่องเมื่อวานนี้ฉันไม่ได้ผิดสักหน่อยทำไมฉันจะต้องหลบด้วยละ

ห้องเรียน

"ทำไมไม่รับสาย?" ฉันเดินเข้าห้องเรียนก็ต้องเจอลมเหนือเป็นแถมยังต้องเจอคำถามสุดปวดหัวอีก

"ไม่ว่าง"

"คิดว่าฉันโทรหาเธอเพราะอยากคุยกับเธอเหรอฉันอยากคุยกับลูกต่างหาก ถ้าไม่อยากให้ฉันคิดว่าเธอกำลังกรีดกันเราสองคนพ่อลูกก็ยอมรับสายซะ"

"เมื่อวานฉันไม่ว่างจริง ๆ และไอร่าก็นอนเร็วด้วยเพราะงั้นถ้าอยากคุยก็บอกล่วงหน้าก่อน ฉันจะได้ให้ไอร่าเตรียมตัวเพื่อคุยกับนาย ฉันไม่ได้คิดจะกรีดกันหรอกและฉันก็ไม่ได้หลงตัวเองขนาดจะคิดว่านายอยากคุยกับฉันด้วย"

พรึ่บ!! ฉันกำลังเดินผ่านเขาไปแต่ลมเหนือกับกระชากแขนฉันให้นั่งลงข้างเขาแทนซะงั้น

"นั่งตรงนี้แหละ"

"มันไม่ใช่ที่ของฉัน" ฉันบอกและพยายามลุกขึ้นแต่เขาก็กดตัวของฉันเอาไว้

"ที่นี่ไม่มีที่ของใครทั้งนั้นแหละอยากนั่งตรงไหนก็นั่ง มันเป็นสิทธิส่วนบุคคลไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร" เขาบอกแต่ฉันยังไม่ทันเถียงอาจารย์ก็เดินเข้ามาซะก่อน

"สวัสดีนักศึกษาทุกคนวันนี้ก็จับคู่กันก่อนเลยนะมีงานที่ต้องทำร่วมกันเป็นคู่" หมับ! ลมเหนือจับของฉัน

"ผมได้แล้วครับคู่กับไอหมอก" ขวับ! ฉันหันมองหน้าของเขาทันทีใครอยากจะร่วมงานด้ว

"โอเคร ใครคู่ใครก็แจ้งอาจารย์มาได้เลยนะเอาที่ว่าจะไม่แย่งจากกันแน่นอนเพราะงานนี้มันงานที่ต้องทำร่วมกันทั้งเทอม" เสียงอาจารย์อธิบาย

"ใครบอกว่าฉันจะคู่กับนาย?" ฉันหันไปถามเขาขณะที่เพื่อน ๆ ในห้องกำลังวุ่นวายเกี่ยวกับการจับคู่

"ถ้าไม่คู่กับฉันเธอจะคู่กับใครฮะตั้งเปิดเรียนมาฉันยังไม่เห็นเธอมีเพื่อนสักคนเลยนะ?" ก็จริงอะ

"แต่ว่าฉันก็ไม่อยากคู่กับนาย"

"งั้นมาคู่กับผมก็ได้นะ" เสียงเพื่อนร่วมห้องจากด้านหลัง

"ดะ..."

"เสือก!!หุบปากไม่ต้องยุ่ง!!" ฉันกำลังจะตอบตกลงแต่ว่าลมเหนือกับด่าเขาซะก่อน

"กะก็พี่เขาไม่อยากคู่กับ..."

"มึงอยากมีเรื่องกับกู?" ลมเหนือพูดอย่างหาเรื่องเป็นนักเลงหรือไง???

"ปะเปล่า...ไม่ได้อยากมีแต่ดูพี่เขาลำบากใจ" ฉันยิ้มนิดหน่อยเพราะเขาดูท่าทางจะกลัวลมเหนือมากแต่ก็พยายามทวงความยุติธรรมให้ฉัน

"นายชื่ออะไร?" ฉันเลยถามไป

"จะอยากรู้ไปทำไม?" แต่ลมเหนือก็ขัดไม่หยุดเลย

"ก็นายบอกเองว่าฉันไม่มีเพื่อนก็นี่ไงกำลังหาเลย^^"

"หาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วละเพราะฉันแจ้งฉันกับอาจารย์ไปเรียบร้อยแล้ว" เขาลอยหน้าลอยตา

"แจ้งได้ก็ยกเลิกและเปลี่ยนได้"

"ไม่ได้!"

"นายจะรู้ดีกว่าอาจารย์ได้ยังไงฮะ....อาจารย์คะ!!" ฉันตะโกนเรียกอาจารย์ทันที

"ว่าไงไอหมอก?"

"พอดีว่าฉันจะขอเปลี่ยนคู่น่ะค่ะได้ไหมคะ?" ฉันถามแต่ห่างตาฉันเหมือนเห็นลมเหนือกำลังส่ายหัวอยู่

"มะไม่ได้หรอกแจ้งแล้วแจ้งเลยอย่าทำให้เพื่อนต้องวุ่นวายไปด้วยละ"

"แต่..."

"ไหนใครคู่ใครอีก!!" อาจารย์เมินฉันไปเลย

"เห็นไหมบอกแล้วว่าไม่ได้" เขากอดอกและยิ้มอย่างสะใจ

"นาย...ไปทำอะไรกับอาจารย์มาหรือเปล่า???" ฉันชี้หน้าของเขาและถามอย่างจับผิด

"ไม่มี๊นิ!อย่ามากล่าวหาฉันนะพอ ๆ ๆ แล้วมึงไปหาคนอื่นเถอะ" เขาหันไปบอกเพื่อนคนนั้นที่ยังไม่มีโอกาสได้บอกชื่อกับฉันเลย...

เลิกเรียน

"ไปรับลูกด้วยสิ" เขาพูดกับฉัน

"จะไปก็ไปแต่อย่าไปพร้อมกัน" หมับ!! ฉันหยิบกระเป๋ามาสะพานก่อนจะเดินออกจากห้องเรียนทันที

"พะพี่ไอหมอกครับ!" แต่มีเสียงเรียกฉันซะก่อน

"อ้าว! นายนั่นเองมีอะไรเหรอ?" ฉันถามเขาที่วิ่งตามมา

"ผมยังไม่ได้บอกชื่อเลย"

"อ่อ ลืมไปเลยแล้วนายชื่ออะไรละ?"

"ชื่อเกวครับ"

"เกว?"

"ครับ" เขาก้มหน้าอย่างเขิน ๆ อาจจะเพราะชื่อของเขามันน่ารักด้วยแหละ

"ชื่อน่ารักดีนะไว้เรามาเป็นเพื่อนกันแล้วกันเนอะ^^" ฉันยิ้มให้เขา

"ครับพี่"

"งั้นพี่ไปก่อนนะพอดีว่าต้องไปรับลูกที่โรงเรียนน่ะ" ฉันโบกมือให้แล้วเดินออกมาเผลอไปสบตาลมเหนือเข้าพอดีเขาทำหน้างออยู่แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ แต่ว่านะพอเขาทำหน้าแบบนั้นแล้วรู้สึกว่าลมกับไอร่าเหมือนกันซะจริง ๆ นะ หึ!

"ละลูก...0.0"

โรงเรียนอนุบาลอินเตอร์

"วันนี้วันอารายยยยยยย~~~"ฉันมารับไอร่าสิ่งที่รับคือสิ่งนี้

"วันศุกร์ไงคะวันนี้ไอร่าจะได้นอนกับคุณแม่แล้ว เย่ ๆ ๆ ๆ ฟอดดดดด!!" หมับ! ฉันอุ้มขึ้นมาและหอมแก้มไอร่า

"นอกจากนอนกับคุมแม่แล้วไอร่าก็จะนอนกับคุมพ่อด้วยยยยยย เย่ ๆ " เฮ้ออออ!! ฉันคิดว่าไอร่าจะลืมไปแล้วนะเนี่ยและเหมือนว่าลมเหนือจะไม่ได้มารับลูกด้วยแล้วบอกว่าจะมา เหอะ!!!

"เย่ ๆ เราจะได้นอนด้วยกันแล้วเนอะ^^" และลมเหนือก็เข้ามาแทรกพอดี

"คุมพ่อออออออ!!!" หมับ!!! ไอร่าที่เห็นลมเหนือก็โผยตัวเข้าไปหาทันทีฉันที่อุ้มอยู่ก็ตกใจทันทีเพราะคิดว่าลูกจะร่วงแต่ดีที่ลมเหนือรับได้ทัน

"ไอร่า!ทำไมทำแบบนี้ละคะเดี๋ยวก็ร่วงลงไปหรอก!!" ฉันเลยดุนิดหน่อย

"ไม่เป็นไรหรอกลูกคงดีใจแค่นั้นแหละ" พบคนตามใจลูก 1 อันตรา -_-

"ไม่ได้สิถ้าไม่ดุเดี๋ยวก็ทำแบบนี้อีก ถ้านายคว้าไว้ไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้นฮะ?"

"ไม่มีทางที่จะรับไม่ทันแน่นอน"

"คุมพ่อเก่งมากกกกกกกกก!!!!" ไอร่ายิ้มร่าเลยในขณะที่ฉันกำลังเป็นห่วงมาก

"งั้นก็อยู่กับคุณพ่อไปเลยค่ะ" ฉันพูดอย่างน้อยใจก่อนจะเดินนำออกมาเพื่อไปที่รถ อะไรกันพอมีพ่อแล้วไอร่าก็รักฉันน้อยลงเหรอ???

แล้วถ้าวันหนึ่งไอร่าไม่รักฉันเลยจะทำยังไงละ T0T

คอนโด M

"ไม่ได้มานานคิดถึงจังเลยเนอะ..." ฉันต้องจำใจให้ลมเหนือเข้ามาในห้องของฉันและนี่เป็นประโยคแรกที่เขาพูด

"ก็ไม่ให้เข้าจะมาได้ยังไงละ"

"คุมพ่อคะวันนี้ช่วยสอนการบ้านไอร่าหน่อยได้ไหมคะ?" เสียงไอร่าพูดอย่างสดใส

"อะไรกันปกติแม่เป็นคนสอนนิ" ฉันพูด

"วันนี้คุมแม่พักผ่อนได้ค่ะ เดี๋ยวคุมพ่อจะสอนไอร่าเองงงงง มา ๆ ค่าาาา คุมพ่อขาาาาา"

"เฮ้อ! ไอร่ารักแม่น้อยลงใช่ไหม?" ฉันอดไม่ได้ที่จะถามออกไป

"ม่ายช่ายยยย~~ไอร่ารักคุมแม่เหมือนเดิมค่ะแต่รักคุมพ่อเพิ่มด้วยอีกคนนนน ^0^"

"แต่วันนี้ไอร่าไม่สนใจแม่เลยนะ T^T" ฉันเบะปาก

"โอ๋ ๆ นะคุมแม่ไม่น้อยใจนะคะรักเหมือนเดิมแหละ โอ๋ ๆ ค่าาา ไม่งอแงน้าาาาา"

"ไอร่าาาาาา~~~"