Miss me yet 18 จูบเผลอ
1725 คำ
"คุมพ่ออออออคะทานอันนี้ด้วยนะคะอร่อยมากกกกกก~~~" ตอนนี้เรากำลังนั่งทานข้าวเย็นกันโดยลมเหนือมีไอร่าเอาใจตลอดเวลาหยิบอันให้อันนี้ให้ บางครั้งก็ป้อนด้วยนะ
"ค้าบบบ~~ ไม่ว่าไอร่าให้อะไรมาพ่อทานหมดเพราะอาหารจากไอร่าอร่อยที่สุด^^"
"คิคิ งั้นคุมพ่อทานเยอะ ๆ เยยนะคะ" ไอร่ายิ้มอย่างร่าเริงเมื่อได้รับคำชมจากพ่อของเขา
"วันนี้ท่าทางไอร่าของแม่จะทานเยอะกว่าปกตินะคะ" ฉันเลยแกล้งแซวไปนิดหน่อย
"ช่ายยยยยค่ะเพราะว่าวันนี้ไอร่าฟามสุขคนที่มีฟามจะเจริญอาหารค่าาาา คุมครูบอกมาาาาา" ไอร่าบอกรับอย่างน่ารัก
"ค่ะ ไอร่าของแม่ได้กลายเป็นลูกหมูตัวน้อยแน่ถ้ามีความสุขทุกวันแบบนี้"
"อิอิ ต้องให้คุมพ่อมาอยู่ด้วยค่ะ"
"แล้วอยู่กับแม่ไม่มีความสุขแล้วเหรอ?" ฉันถามปนน้อยใจนิด ๆ ที่ผ่านมาฉันเป็นความสุขของลูกไม่พอสินะ
"มะใช่นะคะไอร่ามีฟามสุขมาก ๆ ตอนอยู่กะคุมแม่แต่ว่าไอร่าจะมีฟามสุขคูณฉองเมื่อมีคุมพ่อด้วยค่ะ คุมแม่ไม่น้อยไอร่านะคะ" ไอร่าพูดแล้วเอาหัวมาถูไหล่ของฉันอย่างอ้อน ๆ
"ค่ะ รีบทานกันเถอะจะได้อาบน้ำนอนกัน" ฉันบอกก่อนจะป้อนข้าวให้ไอร่าต่อสลับกับทานเองบ้าง ไอร่าก็คุยกับฉันบ้างคุยกับลมเหนือบ้าง
"เดี๋ยววันนี้พ่ออาบน้ำให้ดีไหมคะ?" ลมเหนือพูดขึ้น
"ดีค่าาาาาา^0^"
"นายอาบน้ำเด็กเป็นด้วยหรือไง?" ฉันถามเพราะไม่รู้มาก่อนว่าเขาอาบน้ำเด็กเป็นด้วย
"ไม่เป็นหรอกเธอก็สอนฉันสิ"
"อ้าว!"
"ไม่ต้องมาอ้าวไปไอร่าไปอาบน้ำกันเถอะค่ะเดี๋ยวดึกแล้วจะหนาวน้าาาาา~~" หมับ! เขาพูดแล้วอุ้มไอร่าเข้าห้องน้ำไป
"เฮ้อ!" ฉันถอนหายใจนิดหน่อยก่อนจะตามสองพ่อลูกเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำให้ไอร่า
ห้องน้ำ
ซ่าาาาาา
"กรี๊ดด ๆ ๆ น้ำเย็นนนนน >_เวลาต่อมา...
"หนาววว ๆ ๆ ๆ เรียกใส่เสื้อผ้าเร็วววววว~~" ลมเหนือพาไอร่าออกมาจากห้องน้ำโดยเอาผ้าขนหนูพันตัวเอาไว้แน่น
"มาค่ะเป่าผมก่อน" ฉันเรียกไอร่า
"ลมขอทำนะ" เขาบอกซึ่งฉันก็ปล่อยให้เขาฉันส่วนฉันก็เอาแป้งมาผัดให้ไอร่าหอม ๆ
"หอมจังงงฟอดดดด~~" ฉันหอมแก้มไอร่า
"คุมแม่ก็หอมมมม~~ไอร่าชอบกล่อนของคุมแม่มาก ๆ ๆ ๆ ๆ เยย" ไอร่ายิ้มร่า
"ป๊าก็ชอบ...กลิ่นของแม่หนู" เขาพูดและมองหน้าของฉัน
"รีบเป่าผมเถอะดึกแล้วจะได้เข้านอนกัน" ฉันเมินคำพูดของเขาแล้วไปเตรียมที่นอนให้ไอร่า เขามองฉันนิดหน่อยแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น
"ป๊าเล่านิยายให้ไอร่าฟังหน่อยได้ไหมคะ ไอร่าจะเอาอวดเพื่อน ๆ ว่าคุมพ่อเล่านิยายก่อนนอนให้ไอร่าฟังงง"
"ได้สิคะแต่ป๊าไม่รู้ว่าป๊าจะเล่าสนุกหรือเปล่ากลัวว่าไอร่าจะเบื่อ" ฉันปล่อยสองพ่อลูกคุยกันไปส่วนฉันก็แยกตัวออกมาเพื่อไปอาบน้ำบ้าง
"ไม่เปงไรคะแค่ป๊าเป็นคนเล่าไอร่าก็ฟังงงงง"
"ได้เยยยย ฟอดดดดด~~~ อยากฟังเรื่องอะไรคะ?"
"เจ้าหญิงค่าาาา"
"โอเคค่าาาาา"
กึก!
"เฮ้อออ" ฉันเข้ามาในห้องน้ำแล้วและเมื่อประตูปิดลงฉันก็ถอนหายใจออกมา ฉันไม่อยากแสดงท่าทางรังเกียจหรือไม่พอลมเหนือต่อหน้าลูกเพราะงั้นฉันเลยพยายามเก็บอารมณ์เอาไว้และพยายามใจเย็นที่สุด
"เป็นแบบนี้มันดีแล้วใช่ไหม...นะ?" ฉันมองตัวเองในกระจกก่อนจะถามออกไป ฉันดีใจที่ไอร่ามีความสุขแต่กลับกันฉันเองก็รู้สึกหายใจไม่ทั่วหายเมื่ออยู่กับเขา และอีกอย่างฉันกลัว...กลัวว่าไอร่าจะรักเขามากกว่าฉันน่ะสิ
ฉันไม่อยากคิดแบบนี้แต่มันก็อดไม่ได้เลย ขนาดพึ่งเจอกันไอร่ายังติดและชอบเขามากขนาดนี้าอยู่ไปนาน ๆ ไอร่าจะไม่อยากไปจากฉันเหรอ???
"ไม่นะฉันไม่อยากให้เขาเอาลูกไปหรอก" ฉันสลัดความคิดที่ฟุ้งซ่านของฉันแล้วไปอาบน้ำเย็น ๆ เผื่อว่าอะไรมันจะดีกว่านี้บ้าง
ซ่าาาาา~~
แกร๊ด!
"ทำไมเงียบจัง?" ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยถามขึ้นมาลอย ๆ ก่อนจะเดินไปที่เตียงนอนก็พบทั้ไอร่าและลมเหนือหลับไปกันทั้งคู่แล้ว ฉันมองแล้วอมยิ้มนิดหน่อยไอร่ามีความสุขขนาดนี้ฉันจะไปทำลายได้ยังไงกันละ ฉันออกมาจากห้องเพราะว่ายังไม่ง่วงและไม่อยากทำอะไรเสียงดังรบกวนทั้งสองด้วยเลยออกมาดีกว่า
ป๊อก! ซ่า!
ฉันเดินเข้ามาในห้องครัวเปิดตู้เย็นและหยิบเบียร์กระป๋องเอามาความจริงฉันก็ไม่ค่อยได้ดื่มหรอกแต่ว่าพอมีอะไรเครียด ๆ ก็ทำให้ต้องพึ่งพามันนั่นแหละ ถ้าถามว่าเครียดอะไรก็เรื่องลูกที่ต้องมาเป็นที่หนึ่งอยู่แล้วละ
"ฮึก ๆ ๆ อ๊าส์~~"
"เดี๋ยวนี้ดื่มแบบนี้แล้วเหรอ?" ปึก! ฉันปิดประตูตู้เย็นเพราะได้ยินเสียงของลมเหนือปรากฏว่าเขายืนอยู่ข้าง ๆ ฉัน
"ไม่ได้หลับไปแล้วเหรอ?"
"ก็เผลอหลับไปแต่ก็ตื่นตอนได้ยินเสียงเธอเดินออกมา มีอีกป่ะเบียร์อะ?" เขาถาม
"เปิดดูเอาแล้วกัน"
"ค้าบบบ" ป๊อก! ซ่า! เขาเปิดตู้เย็นและหยิบเบียร์ออกมากิน ฉันมองเขานิดหน่อยก่อนจะหยิบห่อขนมติดมาและไปนั่งดูหนังที่เตรียมเปิดเอาไว้
พรึ่บ! ฉันนั่งลงกับพื้นและห่มผ้าเอาไว้เพราะแอร์เย็นมากเหมือนโรงหนังเลย ฉันดูหนังและดื่มเบียร์ไปด้วยลมเหนือเองก็มานั่งข้าง ๆ เหมือนกัน
"เหมือนเมื่อก่อนเลยเนอะที่เราชอบนั่งดูหนังด้วยกันแบบนี้ แต่ตอนนั้นเธอยังกินแค่นมช๊อกโกแลตอยู่เลย" เขาพูดถึงอดีตที่ผ่านมานานมากแล้ว
"จำไม่ได้"
"แต่ฉันจำได้และไม่มีทางลืมพอเธอดูไปสักพักเธอก็จะง่วงแต่ไม่ยอมหลับเพราะว่าจะอยู่ดูเป็นเพื่อนฉัน.."
"..." ฉันเงียบเพราะว่าไม่อยากตอบโต้อะไรและกระดกเบียร์อย่างต่อเนื่อง
"อารมณ์ของเธอเปลี่ยนง่ายและอ่อนไหวง่าย...ถ้าหนังตลกเธอก็ขำ หนังเศร้าก็ร้องไห้ เวลามีฉากโรแมนติกเธอก็ยิ้ม..."
"เงียบสักทีฉันจะดูหนังไม่ได้อยากฟังนายพร่ำเรื่องเก่า ๆ " ฉันพูดออกไปอย่างไม่พอใจเท่าไหร่
"เผื่อว่าเธอ...จะจำอะไรขึ้นมาได้บ้าง"
"ฉันไม่ได้อยากจำได้" ไม่ได้อยากจำ...แต่ก็ไม่ได้อยากลืมมันหรอก แต่ถ้าทำได้อยากย้อนเวลากลับไปและไม่ทำมัน ช่วงเวลานั้นมันดีมากทำไมฉันจะไม่รู้...
"...." เขาเงียบไป
"นายก็กลับไปได้แล้วลูกหลับแล้วนิ ไม่ต้องนอนที่นี่หรอก" ฉันไล่เขา
"ไม่กลับถ้าลูกตื่นมาแล้วไม่เจอฉันเธอจะบอกลูกยังไง บอกว่ากลับไปแต่เช้าติดธุระน่ะเหรอ?"
"ก็ใช่ไง?"
"ไม่ได้หรอกเพราะว่าฉันสัญญากับลูกว่าพรุ่งนี้จะพาไปเดินห้างเพราะงั้นฉันไม่มีธุระที่ไหนและพรุ่งนี้ไอร่าตื่นมาต้องเจอหน้าของฉันเป็นคนแรก" เขายื่นหน้ามาหาฉันใกล้ ๆ
"งั้นก็นอนนอกห้อง อึก ๆ" ฉันพยายามเบี่ยงหน้าหนีและกระดกเบียร์เพราะดื่มเร็วเกินไปเลยทำให้ตาลายหรือเปล่านะ?
"หมอก..."
"อะไร...อุ๊บ!" ฉันหันไปหาเขาแต่เพราะไม่รู้ว่าเขาเอาหน้าเข้ามาใกล้ตอนไหนเลยทำให้ปากของเราแตะกัน
หมับ! ฉันจะผละออกทันทีแต่ลมเหนือกลับจับหัวของฉันเอาไว้และบดจูบลงมา ความรู้สึกเก่า ๆ มันย้อนกลับมาอย่างรวดเร็วทั้งที่ผ่านมาหลายปีแล้ว ตอนนั้นเวลานั้นเราที่ดูหนังด้วยและหันมาจูบกันอยู่บ่อย ๆ เราที่กอดกันและบอกรักกันตลอดเวลา...
แหมะ! ความรู้สึกแบบนั้นมันกลับ...ทำไม?
ฉันไม่ได้อยากรับรู้มันอีกแล้ว
แหมะ! น้ำตาฉันไหลออกมาเพราะรู้สึกเจ็บปวดกับมัน
"หมอก..." เขาที่รับรู้ถึงน้ำตาของฉันก็หยุดและเรียกชื่อฉันเบา ๆ
- ผู้เขียน
