Miss me yet 15 ตบสนั่น

1481 คำ
พูดจบฉันก็เดินหนีออกมาวันนี้คงจะไม่ได้เรียนแล้วละเปียกขนาดนี้โคตรน่าเบื่อเลย สมัยนี้ยังมีอะไรแบบนี้อยู่อีกเหรอเนี่ยตบเพราะผู้ชายเนี่ยนะ??? ทำไมไม่ไปตอบผู้ชายละมาตบฉันทำไม ฉันไม่ได้ไปยุ่งกับเขาก่อนเลยนะตั้งแต่วันแรกก็มีแค่ลมเหนือที่เขามาวุ่นวายและหลังจากนี้ก็คงวุ่นวายกว่าเดิมเพราะเรื่องลูกอีก "เป็นอะไรไหมหมอก?" ฉันหันมาก็เจอกับซานย์ที่ยืนอยู่และถามฉันด้วยใบหน้าที่เป็นห่วง "ไม่เป็น...." "อย่าคิดว่าด่าแล้วจะไปง่าย ๆ นะนังบ้า!!" หมับ!! ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมจบตามมาและกระชากหัวของฉันอย่างแรง "หมอก!" "มั่นหน้า!!มั่นใจนักใช่ไหม?!" "...!!" "มั่นมากก็ต้องโดนอีกสักสองสามที! ไม่สิ สักสิบทีไปเลยอีหมอก!!!" เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! ผู้หญิงฟาดฝ่ามือลงมาตบหน้าของฉัน ตอนนี้ฉันโดนกระชากหัวอยู่ด้วยเลยทำให้ไม่สามารถตอบโต้ได้เท่าไหร่แต่ฉันก็พยายามหาจังหวะที่จะกระชากหัวของนางกลับบ้างได้!! ในเมื่ออยากจะตบนักเดี๋ยวจัดให้เลย!! หมับ!!! เมื่อฉันคว้าหนังหัวของนางได้แล้วฉันก็จัดการกระชาก ๆ แรง ๆ ไปเลย!!!! "กรี๊ดดดดดดดดด!!!หนังหัวฉัน!!!อีหมอกปล่อยนะ!!!" นางโวยวายที่โดนกระชากแต่ว่าทำไมไม่มองตัวเองบ้างละว่าก็กระชากฉันอยู่เหมือนกัน!!! "แกจะโดนมากกว่านี้อีกถ้ายังไม่ยอมปล่อยมือออกจากหัวฉัน!!!!!" ฉันออกแรงสุดกำลังเกิด ปึก!! จนนางล้มลงไปกองกับพื้นและยอมปล่อยมือออกจากหัวฉัน ฉันเองก็ปล่อยมือและจัดการคร่อมร่างของนางและตบ ๆ ๆ คืนไปอย่างสาสม เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! "อยากลองดีนักใช่ไหมฮะ?!!" เพี๊ยะ!! "กรี๊ดดดดด!!จะเจ็บพอแล้ว ๆ พอแล้วหมอกฉันเจ็บ ฮือออออ!!!" นางร้องไห้และพยายามไหว้ขอร้องให้พอแต่ตอนนี้ฉันเลือดขึ้นหน้าสุด ๆ พอไม่ได้แล้วละ "ขอร้องตอนนี้ก็สายไปแล้วละจ๊ะ...อลิสคนงาม" เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!! ฉันใช้มือตบสลับหน้ามือหลังมืออย่างต่อเนื่องมืออีกข้างก็จิกหัวเอาไว้แน่น "ฮือออออออ ๆ ๆ ๆ เจ็บแล้ว อึก!!" เพี๊ยะ!!!! "หมอกพอแล้ว!!!" เสียงของลมเหนือดังขึ้นจากด้านหลังของฉัน ทำให้ฉันหัวร้อนหนักว่าเดิมซะอีกเพราะเรื่องทั้งหมดมันเกิดเพราะว่าเขานั่นแหละที่เคลียร์เรื่องของตัวเองไม่เรียบร้อย!!! "ฮือออ ๆ ๆ ๆ ลมช่วยอลิสด้วยยย~~ อลิสเจ็บมากเลยยย ฮือออ~~" "เจ็บมากเหรอ???" "ฮึก ๆ" "แล้วคิดว่าฉันไม่เจ็บเหรอที่โดนเธอตบ ฉันก็คน!!เจ็บเหมือนกันนั่นแหละทำไม?" "..." "พอโดนเอาคืนหน่อยทำเป็นสำออยเหรอ?!" "หมอก!!พอได้แล้ว!!" "นายหุบปากไปซะ!!!เรื่องทั้งหมดมันก็เพราะนายนั่นแหละควบคุมคนของตัวเองไม่ได้จนมาระรานคนอื่น!!!" ฉันหันไปต่อว่าเขาทันที "ลุกขึ้นมาจากตัวของอลิสเดี๋ยวนี้!!ไอหมอก!!!" ยิ่งเขาตะคอกใส่ฉันเท่าไหร่ฉันยิ่งไม่อยากหยุด "หยุดเหรอ..." ฉันหันกลับมามองหน้าของยัยอลิสที่ตอนนี้กำลังยิ้มเยาะฉันอยู่ซึ่งแน่นอนว่าลมเหนือมันตาบอดมองไม่เห็นหรอก "ฮึก ๆ ฉันขอโทษนะไอหมอกที่ทำให้ฉันไม่พอใจฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำน้ำหกใส่เธอจริง ๆ นะ ฮืออ!!!" "อ่อเหรอ..." "สม...น้ำ...หน้า..." มันทำปากใส่ฉันอย่างไม่ออกเสียง หมับ!! ปึก! ปึก! ปึก! เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!! "สมน้ำหน้าเหรอ?! แกสมน้ำหน้าใคร?! คิดว่าฉันจะกลัวลมเหนือหรือไงอย่าปัญญาอ่อนไปหน่อยเลย!!!!" ปึก! ปัก! ฉันหยุมหัวนางก่อนจะกระแทก ๆ กับพื้นและตบซ้ำไปอีก "หมอก!!! หมอก!!! จับออกสิวะยืนมองทำห่าอะไร?!" หมับ!! ลมเหนือเข้ามาห้ามและฉันจับออกจากตัวอลิสแต่ฉันก็ดิ้นสุดชีวิตทั้งเตะทั้งถีบใส่ไปไม่ยอมให้เอาตัวของฉันออกไป "อย่ามาจับฉันนะ!!!ปล่อย!!ลมเหนือปล่อยฉัน!!!!!" พรึ่บ!!! เพี๊ยะ!!! ฉันดิ้นจนสามารถสะบัดตัวเองออกจากลมเหนือได้แล้วก็หันไปตบหน้าของเขาทันที "...." ทุกอย่างและทุกคนหยุดนิ่งทันทีเพราะไม่คิดว่าฉันจะตบเขาด้วยละมั้ง "เคลียร์ยัยนั่นซะก่อนที่นายจะไม่มีสิทธิได้เจอไอร่าอีก" "...!!" ฉันมองหน้าของเขา "ฉันไม่ได้เริ่มยัยนั่นทำน้ำหกใส่ฉันก่อนอย่างตั้งใจแบบนี้เรียกว่าหาเรื่องป่ะ??" "เข้าใจแล้ว" "ผู้หญิงของนายหาเรื่องฉันและถ้าวันหนึ่งมันลามไปหาไอร่า...ชะตานายขาดแน่!" ฉันพูดและชี้หน้าของเขา "ฮือ ๆ ๆ จะเจ็บไปหมดเลยลมช่วยอลิสด้วย ฮือออ~~ อลิสเจ็บมีเลือดด้วย" "อยากหาเรื่องใส่ตัวก็รักษาตัวเองแล้วกัน" "ละลม...ทำไมพูดแบบนั้น...อลิสเจ็บตัวนะ!!!" "เธอสาดน้ำใส่ไอหมอกใช่ไหม?" เขาถามอลิส "มะไม่ใช่นะอลิสไม่ตั้งใจ..." หมับ!! เขาไม่รอคำตอบของอลิสจบก็กระชากแขนและเดินไปที่สระบัวหน้าตึกเรียกก่อนจะโยนเธอลงไป ตู้มมมมมมมมมมม~ "กรี๊ดดดดดดดดด!!!ละลม!!ลมทำแบบนี้ทำไมอลิสเป็นคนเจ็บตัวนะ!!!ยัยนั่นทำร้ายร่างกายอลิสก่อน!!" "ฉันไม่สนว่าใครจะเริ่มก่อนแต่ที่สนคือเธอจะมาวุ่นวายกับคนที่ในชีวิตของฉันทำไม ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันเลิกยุ่ง!!และวุ่นวายกับฉันได้แล้ว!!!!" เขาพูดจบก็หันหลังกลับมาและมองหน้าของฉัน ฉันเลิกสนใจและเดินออกจากตึกเหมือนกันเพราะว่าไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วไม่มีอารมณ์ หมับ!! "จะไปไหน?" ลมเหนือเดินตามฉันมา "สภาพแบบนี้จะอยู่ต่อไหวเหรอ??" ฉันถามกลับและมองที่ตัวเองในเขาดูว่าสภาพของฉันตอนนี้เป็นยังไงบ้าง "เจ็บมากไหม?" "ไม่มาก...เท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่เจ็บ" ฉันตอบกลับเขาออกไป "ขอไรอย่างดิ" "ไม่ให้" ฉันตอบปฏิเสธทันที "ฟังก่อนเถอะค่อยคิดแล้วก็ตอบ นี่เล่นตอบโดยที่ไม่ได้คิดเลยอะ" เขาทำหน้าเซ็ง ๆ "ไม่ว่าเรื่องอะไรฉันก็ให้นายไม่ได้ทั้งนั้นเพราะงั้นอย่ามาขอเลยเปลืองน้ำลายเปล่า ๆ " ปึก! ฉันกำลังจะเปิดประตูรถแต่เขาก็ปิดมันทันที "เดี๋ยวดิ" "ฉันอยากกลับแล้วมันหนาว!" ฉันบอกกับเขาแต่ความจริงมันไม่ได้หนาวอะไรหรอกฉันแค่ไม่อยากคุยกับเขาเท่านั้นเอง "ฟังกันก่อนนนนดินะ...ขอร้อง..." เขาทำสายตาอ้อนวอนสุดฤทธิ์ "...." "นะ...แค่รับฟังก็ได้ไม่ต้องตอบอะไรกลับมา" เขาบอกกับฉัน "เฮ้ออออ~~ ว่ามาดิ" เห็นแล้วก็สงสารเพราะงั้นก็ลองฟังหน่อยแล้วกันถ้ามันไม่ได้หนักหนาอะไรฉันอาจจะทำตามที่เขาของก็ได้ "อย่าพูดว่าจะไม่ให้เจอไอร่าได้ไหม...พอได้ยินแบบนั้นหัวอกคนเป็นพ่อมันเจ็บปวดนะ" เขาพูดด้วยแววตาเศร้าสร้อย "ไม่พูดแต่จะทำเลยถ้ามันเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก" ฉันไม่สามารถรับปากได้หรอก วันนี้ดีที่ผู้หญิงคนนั้นทำเรื่องแบบนี้ที่มหาวิทยาลัยเพราะว่าถ้าไปทำข้างนอกและไอร่าอยู่ด้วยฉันคงปล่อยเอาไว้ไม่ได้หรอก "หมอก..." เขาเรียกชื่อของฉันแผ่วเบา "ฟังนะ..." "อือ ฟังอยู่" เขาก้มหน้ามองพื้นมือแคะเล็บสลับกันไปมา "ถ้ามันมีเหตุการณ์แบบนี้ต่อหน้าลูกจะทำยังไง ถ้าฉันต้องโดนทำร้ายต่อหน้าลูกละ ใช่วันนี้ดีแค่ไหนที่ยัยนั่นไม่สร้างเรื่องตอนไอร่าอยู่ด้วยน่ะ" "ขอโทษ" "นายจัดการเรื่องผู้หญิงของนายให้เรียบร้อยเถอะ อย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้เพราะว่าฉันไม่ได้ใจดี" "รู้...วันนี้เธอโหดมากเลย ฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มาก่อน..." "ใช่... เพราะงั้นนายก็ระวังตัวไว้" พรึ่บ!!! ฉันปัดมือของเขาออกไปจากรถก่อนจะขึ้นและขับออกมาทันที วันนี้ฉันคงต้องเข้าบริษัทแทนเพราะว่าหมดอารมณ์เรียน เฮ้อออ~~ แล้วจะเรียนจบชาติไหนวะเนี่ยจะไม่เรียนก็ไม่ได้อีก ติ๊ง!! ซานย์: หมอกเป็นยังไงบ้าง? ซานย์: ไม่ได้เข้าเรียนเหรอ? ซานย์: เป็นห่วงนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม